Archives for March 23, 2019

Në një intervistë për median italiane “Il fatto quotidiano”, kreu i opozitës Lulzim Basha ka folur për planet dhe betejat e opozitës, bashkëpunimin me LSI-në dhe dorëheqjen e Ramës.

Basha thekson se ai bashkë me opozitën duan që Shqipëria të mos jetë më parajsë e trafikut të drogës dhe trafikimit të parave. Basha është shprehur duke thënë se kjo e tyre nuk është betejë për pushtet.

Nga Giancarlo Padovan

Pyetje: Zoti Basha, ju jeni kryetar i Partisë Demokratike dhe lider i opozitës që, prej më shumë se një muaji e gjysmë, po nxjerr në shesh në Tiranë mijëra njerëz kundër qeverisë Rama. Deri më tani kanë qenë 5 protesta, e fundit të shtunën e kaluar, “njëra nga protestat më të mëdha të mbajtura ndonjëherë e sigurisht më e madhja në këto 6 javë” sipas jush. Pse edhe këtë herë policia përdori gazin lotsjellës?

Basha: Forcat e rendit e përdorën në mënyrë të rrezikshme dhe krejt të pajustifikueshme. Gazi lotsjellës u përdor qysh në fillim prej policisë dhe jo si alternativa e fundit e mundshme. Ekzistojnë pamje që tregojnë sesi gazi lotsjellës është përdorur në mënyrë të qëllimshme nga forcat policore për të dëmtuar protestuesit. Synimi është i qartë, nuk duan që njerëzit, veçanërisht gratë dhe familjarë me fëmijë, të marrin pjesë në protesta.

Pyetje: Nuk besoni se të rreshtoheni përkrah një partie si LSI, e cila për 4 vjet me radhë ka qenë në pushtet fiks me Edi Ramën, i heq disi besueshmërinë protestës tuaj?

Basha: Pozicioni ynë është i qartë. Çdo qytetar, organizatë a formacion politik që ka si objektiv të vetin çlirimin e vendit nga droga dhe krimi i organizuar është i mirëpritur të bëhet pjesë e frontit të bashkuar opozitar. Rama ka qenë ministër qysh më 1998-n, është lider i Partisë Socialiste prej 14 vitesh dhe shef i qeverisë prej 6 vitesh. Nën qeverisjen e tij, Shqipëria u shndërrua në një parajsë për trafikimin e drogës dhe pastrimin e parave të pista.

Pyetje: Kush e thotë?

Basha:  Në 3 vitet e fundit, sipas Europol-it dhe Departamentit Amerikan të Shtetit, Shqipëria ka qenë prodhuesi dhe furnizuesi kryesor i marijuanës për vendet e Bashkimit Evropian, si dhe kryqëzimi kryesor për trafikun e kokainës dhe heroinës drejt Evropës Perëndimore. Paraja e nxjerrë nga trafiku është përdorur si në aktivitete ekonomike, ashtu edhe në politikë. Fitimet e trafikut të drogës u ricikluan për të kushtëzuar politikën si dhe për të blerë zgjedhjet e 2017-s.

Pyetje: Çfarë kërkoni ekzaktësisht?

Basha: Duam që politikanët e lidhur me krimin dhe narkotrafikun, si dhe ata që janë përfshirë në shitblerjen e votave, të vendosen përpara drejtësisë. Dhe kjo, sigurisht, që nuk mund të ndodhë sa kohë në krye të qeverisë të jetë Edi Rama, mbrojtësi dhe garanti kryesor i kësaj gjendjeje. Prandaj, kërkojmë dorëheqjen e tij.

Pyetje: Gjithsesi, Edi Rama, në një intervistë për “Fatto”-n ka deklaruar se në Shqipëri nuk ka një revoltë të popullit, por revoltë të një opozite e cila, “u dërgua në shtëpi, pasi shkatërroi ekonominë dhe zhyti vendin në kënetën e pandëshkueshmërisë”.

Basha: Këto janë deklarata propagandistike, tipike të liderëve autokratë, të cilët mendojnë se po flasin në emër të popullit dhe që çdo kritikë e klasifikojnë si një tentativë për t’u kthyer prapa, në të shkuarën. Në fakt, kemi të bëjmë me një pakënaqësi e mjerim masiv, i cili po mishërohet jo vetëm në protesta e revolta masive, por edhe në një fluks masiv emigrimi. Vetëm gjatë viteve të kësaj qeverisjeje, thuajse 200 mijë shqiptarë kanë kërkuar azil politik në njërin nga vendet anëtare të BE-së. Para ardhjes së Ramës në pushtet, ky numër ishte më pak se 50 mijë dhe fenomeni i azilkërkimit thuajse po zhdukej.

Pyetje: Nëse do të votohej nesër, cilat janë gjasat që partia juaj të fitonte?

Basha: Kjo e jona nuk është një betejë për pushtet. Po luftojmë që të ketë drejtësi dhe një qeveri për qytetarët. Në këtë betejë besojmë se kemi edhe mbështetjen e shumicës dhe sondazhet e konfirmojnë këtë.

Gentian Gaba

Kongresi i Partisë Socialiste u shfaq në trajtat që të gjithë prisnin, ato të anti-mitgut, jo i pari për këtë sezon politik. Një shfaqje force, shtrëngim dhëmbësh dhe ekzorcizëm i frikës ndaj krizës që ka kapur vendin, dhe për të cilën përgjegjës të vetëm janë ata që sot farfuritën përballë lyshtrës të mbledhur në Sheshin ‘Nënë Tereza’.

Sigurisht, duhet të këtë pasur qytetarë të thjeshtë dhe socialistë të ndershëm, të cilët i janë i janë përgjigjur instinkteve atavike të përkatësisë partiake. Gjithsesi pjesën e luanit në atë koreografi karrigesh e kryen xhelepexhinjtë, tagrambledhësit, të punësuarit e administratës së zgjeruar të Rilindjes që i’u përgjigjën me vërtik viagrës së pushtetit. Në atë që, sot për sot, mund t’a cilësojmë si masturbimi i shtrenjtë dhe publik i një grupimi politik që kërkon mbijetesën e liderit dhe të privilegjeve që ai i’u siguron.

Një gjest masiv autoerotizmi që me fërkimin e ‘rilindësve’ të nginjur, të ardhur me autobuza nga gjithë Shqipëria, të frymëzuar nga imagjinata ndjellëse e kapjes absolute të çdo centimetri të jetës politike, kërkon të frenojë rrokopujën dyvjeçare të një mazhorance të bollshme në numra, por kurrsesi qeverisëse. Një shesh që kërkon të vetësugjestionohet, nëpërmjet diktaturës së fjalëve të atyre që nga aty deklaruan se janë në “krahun e duhur të historisë”.

Dokrra që kanë forcën për të përçarë dhe për të ngritur në oktavën më të lartë përplasjen politike. Sepse, ata që sot tundnin flamujt dhe më vonë, me urdhër të kryetarit të tyre, telefonat për të shpërndarë në ‘librin e faqeve” propagandën e tij, bien ndesh me një tjetër Shqipëri. Atë që është kthyer në një morg të madh prej vrasjeve të bujshme. Shqipërinë e shndërruar në një fjetore, në të cilën vdekjet kanë kaluar lindjet. Shqipërinë mpakur nga ata qindra mijëra njerëz që u endën këmbadorës larg saj gjatë qeverisjes së Ramës. Të varfëruar nga PPP-të korruptive dhe nga mungesa e investimeve të huaja.

Me Shqipërinë e indinjuar nga krimi i lidhur me pushtetin dhe nga pushteti që riciklohet me dhunën e krimit. Shqipërinë që mbron Teatrin Kombëtar nga shkatërrimi dhe vjedhja e tokës publike. Me Shqipërinë që mbron shtëpitë e rrezikuara nga krimi prej dyzet milion euro i Unazës. Dy vjedhje të qashtra për të cilat delfini i Ramës, Veliaj, deklaroi publikisht dhe paturpësisht se do t’i çojë deri në fund. Kundër kësaj Shqipërie Rama ngriti sot ‘Rilindjen”. E mobilizoi dhe e armatosi me gjepura për të shpërndarë ‘të vërtetën’ që zotohen të kenë nga krahu i tyre. Një gabim historik që i përket gjithë diktatorëve, edhe atyre në tentativë.

I mobilizoi për t’i çuar në luftë kundër bastionit të fundit që ende nuk ka kapur: Mediat e reja. Të cilat jo vetëm kanë hedhur tuç propagandën e Ramës, por pasqyrojnë në mënyrë besnike edhe zezonën që gazetarët e gjithë botës kanë ngritur mbi qeverinë, qysh prej ditës në të cilën opozita dogji mandatet. Ndoshta, përtej fjalimeve, kandidaturave dhe premtimeve, ky është lajmi më i rëndësishëm i ditës së sotme. Frika nga media. Nga mendimi i lirë; i lirë edhe për të gabuar. Frika nga ata që po e nxjerrin cullak. Që e pikturojnë me ‘penelat’ e tyre dhe, jo ato që ai do të donte. Një frikë legjitime pasi, më shumë se kushdo, ua njeh forcën sepse ka ditur t’i përdorë në dobi të pushtetit të tij.

Si për ironi, pikërisht ata që ka anatemuar, karakterizuar dhe përçmuar, do të jenë ndër autorët dhe rrëfyesit e rënies së tij.

Nga Erl Kodra

Sot mjerimi i Edi Ramës “shkëlqeu”. Në çdo gjest të tij ndjehej dhe kuptohej tmerri që përjetonte së thelli, ndërsa tejkaloi vijën e fundit drejt humnerës. Unë gjithmonë e kam ditur se kush është dhe çfarë përfaqëson Edi Rama, por gjithësesi, vetëm sot ai goditi bash në zemër të bashkëjetesës qytetare;

Edi Rama shkeli vijën e kuqe. Me një gjuhë plot urrejtje dhe zhargon të rëndë për shqiptarët, ai e zyrtarizoi përgjatë fjalës së tij se ai nuk lëvizë asnjë centimetër nga pushteti i blerë, pavarësisht çmimit, qoftë edhe edhe konfilkti civil. Fjalori i ndyrë me të cilin ai sulmoi nominalisht Lulzim Bashën; gazetarët dhe mediat që nuk i nënshtrohen vullnetit të tij suprem; por edhe popullin armik opozitar, sot tejkaloi çdo kufi. Ata që nuk e duan Edi Ramën, sipas Edi Ramës janë armiqtë e popullit, ndërsa “populli i vertetë” ishte ulur në qindra karrige para tij; një lloj populli i kënaqur nga udhëheqësi i shquar i Partisë dhe i shtetit.

Ka diçka të jashtëzakonshme dhe ogurëzezë, që paralajmëron saktësisht se javët dhe muajt që do të vijnë, lehtësisht mund të kthehen në një luftë civile. Fjalori i Edi Ramës e paralajmëron këtë, ndërsa thotë pa iu dridhur qerpiku se do të shembë përdhe shtëpitë e 4000 qyetarëve tek Unaza e Re, për të ndërtuar “Unazën prej floriri” 48 milionëshe. Edi Rama zotohet se do të shembë Teatrin Kombëtar për t’i hapur rrugë përbindëshave prej betoni, sepse ai tashmë e mendon veten të pandalshëm, të papërballueshëm, një lloj Zoti i zbritur në Tokë për të udhëhequr shqiptarët.

Edi Rama as nuk i konsideron mijërat e qytetarëve shqiptarë që janë ngritur kundër tij, ai tashmë është i bindur se haremi i tij i deputetëve në të ashtuquajturin Parlamenti i Shqipërisë do të votojnë gjithçka që ai u vë përpara. Ai e di se nuk ka Gjykatë Kushtetuese, ndërsa garancitë e fundit ia jep Gjeneral Sandër Lleshaj, një “streteg” mediokër dhe fanatik enverist, i komanduar në krye të Ministrisë së Brendshme.

***

Media kryesore në vend është blerë me kohë, ndërsa mercenarët e tij mediatik vazhdojnë mbështetjen pa kushte. Gjithçka që lejohet të lëvizë nën këtë qiell duhet të ekzistojë në funksion të Edi Ramës, të marrë frymë prej tij, dhe të përçojë frymën e tij. Gjithkush tjetër që nuk i bindet, është armik, është Kadri. Qytetarët e Karrigeve janë të denjë për bekimin e tij, ndërsa ata që nuk i përulen, janë armiqtë e Popullit të Karrigeve.

A nuk është ky preludi i një Lufte Civile?

Rrethanat janë të jashtëzakonshme, ndërsa zemërimi i popullit “armik” ka arritur kulme të reja. Saktësisht, këto janë rrethanat e llojit ku arsyeja e “zakonshme” nuk ka më kuptim, ku ndahet e mira me të keqen, e vërteta me gënjeshtrën. Është ai momenti tragjik që po përjeton çdonjëri prej qindra mijëra qytetarëve që sot protestojnë kundër urisë, vjedhjes, mashtrimit, drogës, krimit dhe mafias në zemër të shtetit. Fjalimet e Edi Ramës janë fyese, denigruese, përçarëse, shantazhuese; ato kullojnë ndyrësi dhe të pëgëra në eter që rëndojnë gjendjen emocionale të shqiptarëve të pamundur.

Në këto kushte ekstreme, zemërimi kthehet në një fuçi baruti.

Partia Demokratike duhet të përkthejë fjalë për fjalë fjalimin e sotëm të Edi Ramës, me zë dhe figurë, me titra, në gjuhët gjermane, franceze dhe angleze. Këtë fjalim duhet ta dërgojnë në të gjitha kancelaritë perëndimore dhe në të gjitha vendet anëtare të NATO-s. Kjo situatë shpërthyese duhet të demaskohet shpejt dhe fort, jo për të fituar mbi Edi Ramën, por për të shpëtuar vendin. Ata ndërkombëtarë që e kanë mbështetur deri më sot duhet të mënjanohen, ndërsa opozita shqiptare duhet të gjejë rrugë të tjera komunikimi, sepse qendrat vendim marrëse të botës demokratike duhet ta lexojnë gjuhën e tij të drejtëpërdrejtë dhe gjuhën e tij të trupit, qëndrueshmërinë e tij mendore, gadishmërinë e tij për ta zhytur vendin në Luftë Civile. Sot shkenca e psikologjisë dhe mjeksia ka arritur në nivele të tilla sa është në gjendje të përcaktojë saktësisht, vetëm duke analizuar fjalimin e sotëm, se çfarë diagnoze ka Edi Rama, si dhe rrezikun që ai mbartë si njeriu që ka rrëmbyer të gjitha pushtetet në Shqipëri.

Sot, Edi Rama nuk ngjante, por ishte i njëjtë me Adolf Hitler dhe Joseph Goebbels të marrë së bashku, ishte i njëjtë me Benito Mussolinin, Joseph Stalin dhe Enver Hoxha. Edi Rama sonte ngjante shumë me Slobodan Milošević. Fjalimi i sotëm para “Qytetarëve në Karrike” ishte prova. Këtë provë tashmë e njohin gjithë shqiptarët; por këtë provë duhet ta njohin edhe vendet anëtare të NATO-s