Archives for May 31, 2020

Ka njerëz të shëmtuar, të cilët që t’i përshkruash duhet të përdorësh krahasimin apo metaforat. Por, rilindasit ngjajnë sikur i ka pështyrë Perëndia. Nuk duhen krahasuar me asgjë, sepse shëmtitë e ditëve që do na vijnë duhet t’i krahasojmë me ta. Do dalin të thëna si: “filani ishte më keq se rilindas” apo “fisteku ishte ku e ku me Ardi Veliun”…

Çdo ditë që shkon në këtë vend na del në pah nga një përbindësh, sak si e parashikoi Primo Shllaku. Duket sikur bëjnë një farë kalimi me radhë në një vitrinë që e kanë dhjerë mizat.

Një vit më parë Policia e Rilindjes lante me gaz lotsjellës demonstruesit. Zëri metalik i ministrit të Brendshëm ngjante me qendrën e zërit në një kamp përqendrimi. Ai bënte me dije me qetësinë e vrasësit gjakftohtë se po shkelej ligji i Rilindjes, rendi i Rilindjes. Menjëherë pas tij pasonte banja me gaz, e cila nuk pyeste për gra me barrë, fëmijë a pleq. I lau dhe banorët e pallateve që po rrinin në dhomat e tyre të ndenjes.

Në atë kohë të tërë pyesnin ku e gjenin këtë urrejtje këta përbindësha?

Sot, është më e qartë.

Rilindasit si Ardi Veliu me sojin e tyre përçmojnë, urrejnë, duan të mbysin ata që nuk i kanë në sorrollopin e tyre. Për këtë i dhunojnë, i përgjojnë, i gjykojnë, i telendisin, i rrahin, i ngordhin.

Sot, drejtori i përgjithshëm i policisë ka gjykuar një zonjë grua, të cilës më parë i rrahu fëmijën. E gjykoi me pamjet e një filmi artistik dhe pati pështirosjen të thotë që: “Shihni ç’familje ka!”.

Kush e thotë këtë? Një pis burrë që e ka lënë të mbushet Shqipëria me drogë nga toka, ajri dhe deti. E thotë një drejtor policie që ha e pi me trafikantët e vajzave, të cilët i paguajnë bakshish prej cigareve të fikura në mishin e bardhë.

Këta po ngrejnë Policinë e Moralit, ndërsa kanë shefin e Rilindjes më të degjeneruarin në tokë në marrëdhëniet me gratë, burrat dhe fëmijët. Këta po na tregojnë sinoret e moralit, ndërsa mbushin hundët nëpër tavolinat e zyrave.

Këta i bëjnë gjyqin të pambrojturit dhe nuk u hyn gjemb në këmbë, sepse të tjerë legena do i mbështesin. Do dalin ditës për diell duke bërë parakalime me ish-policë si Luigi Soreca e do hedhin romuze për të “fortat” e drejtorit.

Si ka mundësi që në komunikimin me këtë lloj drejtori deputetet që gjoja po e pyesnin nuk pipëtinë? Kaq të dhunuara janë vetë këto gra që të durojnë dhe të pranojnë gjurmimin kalecët-fuksa i kanë bërë një zonje krejt e vetme në përballjen me këtë shtet horrash?

Sot, nuk u arrit një marrëveshje për reformën zgjedhore në lidhje me ndërrimin e drejtorit të policisë gjatë zgjedhjeve. Po si mund të bëhen zgjedhje të lira e të ndershme me këtë farë drejtuesi që sheh nga brima çelësit? Si mund të pritet që ky mos t’i vjedhë dhe t’i dreqosë zgjedhjet?

BURIMI : 27.AL

Nga Çapajev Gjokutaj

Sipas shenjave sistemi zgjedhor nuk ka për të ndryshuar. Thënë ndryshe edhe në zgjedhjet e ardhshme do jemi të detyruar të votojmë po këto parti. Sistemi ekzistues dekurajon çdo përpjekje për krijim partish të reja, më përfaqësuese.

E tepërt të thuash se edhe në zgjedhjet e ardhshme do jemi të detyruar të votojmë lista dhe jo personin që do t’i delegojmë të drejtën tonë për të marrë vendime të interesit komun.

Me një fjalë do votojmë të përzgjedhurit nga kryetarët e partive dhe pastaj do kthehemi të bëjmë sehir gallatën që bëjnë në parlament. Të dhënë pas gallatës, do e vemë dhe s’do e vëmë re batërdinë që do vazhdojë me pronat, tenderët, koncesionet.

Dhe do i japim gajret vetes duke thënë se zgjedhjet, zemereku dhe balanca e demokracisë, vazhdojnë të funksionojnë.

Ka një paradoks ç’meritës në gjithë këtë lojë groteske. Fatin e shtetit dhe të shoqërisë vazhdojmë ta lemë në duart e dy partive e gjysmë, grupe të mbyllura interesi që veprojnë si bashkësi tribale.

Të vëna nën thundrën e një kryetari që bën dhe shiun dhe diellin, pa jetë të brendshme demokratike e pa meritokraci, luftojnë e përpiqen për të ardhur në pushtet a, më troç, për të shtirë në dorë vendin me gjithëçka që, pastaj ta shqyejnë si pre dhe ta ndajnë mes tyre, sipas sërës e takatit, thelat politikanëve e oligarkëve, thërrimet militantëve, kurse popullit spektaklet politike të dala boje.

Më shumë se parti politike këto janë grupe tribale të modelit ‘dil, gjuaj, shqyej e ndaj’. Dhe këtu shfaqet paradoksi : presim që këto bashkësi tribale të na sjellin përparimin dhe modernizimin e shoqërisë, demokracinë dhe shtetin e së drejtës.

Po ta shihnin këtë parodi pleqtë e qëmotit, do shpërvilnin buzët e do thoshin: mos shpresoni qiqra në hell, po vure prapanicën kuzhiniere, dihet se ç’do të të gatuajë.

BURIMI : HASHTAG.AL

Pano Soko

Që Rama është kundër një kodi të ri elektoral, kjo është mëse e kuptueshme.

Ai do që në zgjedhjet e ardhshme të futet me të njëjtat kushte si zgjedhjet e mëparshme, me të njëjtin kod, dhe me manovrat që ai është mjeshtër, të marrë dhe një mandat të tretē.

Por që të ishte dhe Luli kundër, kjo e bën atë një budalla (në rastin më të mirë) ose vegël e vetëdijshme e Ramës (në rastin më të keq).

Einstein ka thënë që kulmi i budallallikut është të bësh të njëjtën gjë dhe të presësh rezultat të ndryshëm.

Nëse kushtet nuk ndryshojnë, nuk ndryshon as rezultati. Nëse kushtet e 2021 janë të njëjta me ato të 2017, atëherë as rezultati s’ka për tē ndryshuar.

Dhe kushtet janë po ato.

Kodi është po i njëjti si në 2017.

Rama është po i njëjti i gjithpushtetshëm (madje më shumë se në 2017-ën), marrveshja me Lulin është po e njëjtë si nē 2017, droga është po në lulëzim si në 2017, pastrimi i parave është po kaq gjigand sa në 2017, kriminelët janë po të njëjtët si në 2017, Luli është po i njëjti si në 2017.

Atëherë dhe rezultati s’ka pse ndryshon.

Atëherë pse po ndodh refuzimi i hapjes së listave nga Luli?

Sepse Luli beson se do vijë në pushtet jo sepse ai po bën diçka, por se do t’i vijë rradha. Ama kur të vijë, ai do që të jetë njëlloj si Rama.

Të kontrollojë gjithë pushtetet si Rama, të kontrollojë ekonominë publike me veglat e tij siç e kontrollon Rama (me këta oligarkë që ka Rama apo me emra të rinj, kjo s’ka shumë rëndësi), të kontrollojë ai fjalën e lirë, mediat, gazetarët siç bën Rama, të kontrollojë institucionet siç bën Rama, të manipulojë drejtësinë siç e manipulon Rama, të kapë gjykatës e prokurorë siç i kap Rama. Dmth ëndrra e tij në sirtar është të bëhet një Ramë.

Dhe për t’i arritur të gjitha këto i duhen listat e mbyllura, që të emërojë deputetët dhe ata t’i rrinë në rrjesht, siç i rrinë Ramës.

Sepse në sytë e këtyre Shqipëria është lavirja dhe këta janë rrufjanët. Një herë ia hipën njëri, një herë ia hipën tjetri.

Në sytë e këtyre realiteti është statik – këta vijnë në pushtet, pasurohen, shtypin, shfrytëzojnë njerëzit dhe pastaj ia pasojnë tjetrit.

Në sytë e këtyre njerëzit s’kanë ça bëjnë, do votojnë një herë njërin, një herë tjetrin, s’kanë ku shkojnë.

Por këta harrojnë që masa e votuesve që refuzuan këtë klasë politike në 2017 ishte 60%. Në 2020 është rreth 70%.

Këta harrojnë që “refuzuesit” janë forcë e parë sot që flasim.

Por mbi të gjitha këta s’e shohin që “refuzuesit” janë të vetdijshëm për masën që kanë. “Refuzuesit” e dinë që sot janë masa më e madhe elektorale dhe mjafton pak organizim dhe ajo që ndodhi në Greqi, Itali e Kosovë, po vjen dhe në Shqipëri.

Por këta s’e shohin fare, ose më saktë refuzojnë ta shohin.

Iu ka zënë sytë tepsia.

Suksese në jetë pastaj, ça t’ju thuash më…

BURIMI : HASHTAG.AL