(shënime rreth librit me poezi, Po deshe urtësi të poetit Mrash Gilaj)

Nga Ndue BACAJ

Këto ditë “bibliotekës” të krijuesve malësor e më gjërë iu shtua  një libër më shumë se me poezi, me titullin miklues; Po deshe urtësi, të mesuesit dhe poetit kastratas Marash Gilaj. E thashë më shumë se poezi , pasi në poezitë e këtij libri (apo më sakt të ketij vëllimi poetik), të poetit Marash Gilaj perveç vargut artistik mjeshtëror të arrirë me rimë e sqimë, gjenë fjalë e sentenca urtësie e esse të dëgjuara e padëgjuara , të gershetuar mrekullisht me filozofi të kulluar shpirtërore që buron nga mendja e një njeriu plot mençuri, kulturë e zgjuarsi, që mbanë në dorë “shkallen” e inteligjencës , pët tu ngjitur e zbritur , për tu kuptuar nga njerëzit e thjeshtë “poshtë” , por edhe më intelektualët “lartë”. Duke shkruar këto fjalë që më “shperthyen” vetvetiu sapo lexova këtë libër me poezi , më shkoi mendja te trashigimia gojore e malësorëve që ndër mote kanë thënë se në Kastrat (Kastratin “malor) të Malësisë Madhe “gjindet” urtia. E mua më ngjason se Marash Gilaj me këtë vëllim poetik e konfirmon vehten plotësisht se është një ndër bijët e denjë të kësaj treve urtie e shqiptarie. Këto janë fjalët e mia të para për vëllimin poetik me titull Po deshe urtësi, ku më la jo vetëm mbresa për çfar permbajnë poezitë, por më detyrojnë të themë diçka më shumë, më konkrete e më të shkoqitura për vëllimin poetik në pergjithësi dhe për disa nga poezitë e veçanta që për mua sjellin risi…:

Libri apo vëllimi poetik është i ndarë në pesë “nëntituj”: Buzqeshja  si gjuha universale e njerzimit, Po deshe urtësi (nga ku merr titullin ky libër) , Veset tona , Kushtuar aktualitetit politik dhe Për ta mbyllur. Poezitë këtu janë renditur në atë mënyrë sa u permbahen grupimeve në “nëtituj” dhe pergjithësisht plotësojnë njëra tjetren, pavarësisht kohës kur janë shkruar nga poeti Gilaj. Poezitë janë nga ato  të botuara ndër vite në organe të ndryshme të mediave të shkruara e online, si dhe poezi të kohëve të fundit dhe që botohen për herë të parë.  

“Brenda fletëve të librit”

Libri hapë fletët e tij me poezinë: Buzqeshja jote….Poezi  që më duket se pershendetë lexuesit me “buzën në gaz” , nga e cila zgjodha  të citoj:

Buzqeshja jote…………

Ajo ngjan me diellin,

ngroh e ndriçon ,

dhe vlen më shumë,

se çdo diamant,

që pamjen tënde 

zbukuron.

Është shenjë e paqës,

plot mirsjellje e urtësi,

është gjuha universale,

mbushur me magji,

……………………

Këto vargje që shkëputa nga poezia e bukur e domethënëse Buzqeshja jote mua më kujtojnë edhe një thenie të moçme se e qeshura të zgjatë jetën… Pas kësaj poezie vjen ajo me titull; Kujdes me fjalen, o njeri ! , ku, që në strofen e parë të poezisë “porositë”:

Fjala e ëmbël

thërret miq ,

ajo zbutë

dhe pajton armiq…

Këto vargje që citova të poezisë tingëllojnë bukur me sentencen popullore : Se një fjalë të bjerrë e një fjalë të njerrë, ndaj me këtë poezi poeti Gilaj na kujton të kemi kujdes që më parë t’na flasë mendja e pastaj goja, se kështu fjala na ka peshë… Ndersa një poezi që vlenë për shumë “budallenjë” sot dhe nesër m’u dukt ajo me titull; Heshtja flet  shumë, që mendova ta “prezentoj” vetëm me katër vargje:

………………………

Heshtja mund të thotë,

Fjalë me rëndësi,

Kur heshtë një budalla,

Tregon zgjuarsi…..

Vlenë të shënohet se poeti Gilaj ndonse në moshë të “larguar” nga rinia, veç tjerave  ka menduar edhe per të rinjët e dashuruar “marrëzisht”, (apo siç thuhet “rëndom që i ka “qorrua” dashnia), me poezinë :

Jemi dy të verbër :

Djaloshi dhe vajza ,

qëndruan përballë,

Ne jemi dy të verbër,

i tha djaloshi asaj.

Ti nuk shikon

sa shumë të dua,

ndërsa unë,

 s’shikoj njeri tjetër,

perveç teje,

sepse ti

je më e shtrënjta

për mua.

Ky “nëtitull” interesant vijon me poezitë që nga titujt flasin” vetë: Nga gëzimi te lumturia , nëse dashuria  s’është çmenduri , komplimenti , çmimi i lirisë , ndër biseda , një ditë e re , atëherë humanizmi vdes , shkrimtari , dy fjalë për martesën , ky do të ishte burri ideal , miqësi e urrejtje  përzier bashkë , në log  të kuvendit dhe dikush jeton me buzëqeshjen tënde ,

Duke dashur të mos “zbuloj” më shumë nga poezitë e këtij “nëntitulli” të parë mendova, të kaloj te “nëntitulli” i dytë , Po deshe urtësi , që i “jep” edhe titullin  krejt vëllimit poetik të librit të poetit Marash Gilaj, i cili që në fillim të poezisë na “këshillon”:

Po deshe urtësi,

mos lerë pas dore,

mësimet në rini,

që të mos humbasësh,

të shkuarën

dhe të ardhmen,

o njeri !…..

Libri vijon me mjaft poezi të tjera interesante që plotësojnë njera tjetrën, si e verteta , jeta ,  sekreti , kureshtja , nga dyshimi te besimi , suksesi, vlerësimi, takti me njerzit , injoruesi i librit diturinë vret , s’ka liri pa dituri , pak filozofi , reflekto dritë , nga dështimi në mësim , koha dhe ne , dhe e mbyllë “nëntitullin” Po deshe Urtësi me poezinë 10 Këshilla , nga e cila mendova të “shkëpus” vargjet plot sharm mençurie në lartësinë e një sentence:

……………………….

Askujt mos i jep këshilla

që ti s’i zbaton,

as mos i dhuro

kur askush  s’ti kërkon……

Poeti  Marash Gilaj me peozitë e tij me frymëzim nga realiteti i sotëm godet mjeshtërisht Veset tona, si gënjeshtarat , pijanecët e duhanit e alkolit e vese të tjera  që dëmtojnë cilësinë e jetës të njerzve sot. Njëra nga këto poezi është ajo me titullin  Gënjeshtra , nga e cila mendova të citoj disa rrjeshta:

Gënjeshtra …………: 

Për ca të tjerë,

është rruga për të fituar,

pushtet, fame e para,

dhe ngjanë me një biznes

të pandershëm

ku politikanët versulen

si në gara…

Poezia gënjeshtra na kujton atë çfar thotë populli se gënjeshtra i ka këmbët e shkrurtëra. Por të shkurtëra i ka vetëm atëherë kur e jetësojmë sentencen: Kur dikush të gënjen një herë nuk është faji jot, pasi ti beson te njeriu që nuk duhet të gënjejnë , kur të gënjen per të dyten herë faji është pergjysëm , ndersa kur dikush të gënjen për  të treten herë e mbarpa është faji jonë që e besojmë pasi rrenaxhija atë zanatë ka. Fatkeqësisht ne shqiptarëve vijojnë të na gënjejnë të njëjtin politikan ose trashigimtarët e tyre që në vitin 1941, e ne vijojmë tu besojmë, a prej “vesit” a prej hallit…

Në libër sipas rendit vijojnë poezitë që i kushtohen aktualitetit politik , “nëntitull” që hapet me poezinë  Duhet një zgjidhje  solomoniane, poezi nga e cila zgjodha të vargjet:

Këtu,

në katundin tonë,

ndodhin gjëra të çuditshme,

dënohet ai,

 që Lufton krimin,

parlamenti prodhon

ligje të paligjshme,

drejtësia, gjoja,

bën  reformimin.

…………………….

Nga ndërkombëtarët

marrim komplimente,

se gjoja qenkemi

në rrugë të mbarë ,

pastaj ,

në shenjë “respektit” ,

na ngrejnë

gishtin e mesit….

Nga poezitë e këtij “nëntitulli” më terheqin vemendjen veçanarisht edhe vargjet e poezisë;

Ky vend i mbushur me marrëzi,

ku, sa më shumë shtohen juristët ,

aq më pak kemi drejtësi ….

Apo ato të poezisë, Nuk i them për qyfyre:

Thonë se paraja

të jep pushtet pa kufi,

por çfarë do të bëhet ,

me horrat 

e kthyer në zotërinj ?

……………………… 

Kur votën shet një hallexhi ,

me para droge e blenë një batakçi,

nuk ka zgjedhje,

nuk ka liri .

……………..

E ky “nëntitull” që stigmatizon mjeshtrisht realiteti politik në Shqipëri vijon me poezitë që sfidojnë kohen e rilindjes komuniste , si : Kur marrëzia është model , a mund të jetë  kjo “Shqipëria që duan”?! , guxim prej politikani, shtet gallatë,  drejtësi sallatë , poezi nga e cila nuk po mund të rri pa cituar disa rrjeshta:

Ca srvilë e çyrykë

Thane me krenari,

Se “rilindja” do të sillte,

 vetëm vigan.

Por  ndodhi

një “mrekulli” ,

ajo solli sharlatanë

e rrufjanë.

Lindi modeli

i politikanit batakçi ,

që donte timon,

garuzhdë e tepsi.

…………………….

Pastaj u shpik

një slogan hipokrizie ,

“Shqipëria që duam”,

pa e dashur fare,

me shenja të qarta

skuthërie………

“Nëntitull” i librit që pershkruan mjeshtrisht e mrekullisht realitetin e mjeruem dhe prespektiven e zymtë të Shqipërisë nën sundimin e “rilindjes” komunisto-enveriste, vijon me poezitë : Të martuar në lindje , dashnoren në perendim , kur hyri partia si dhe Korba që shitën për pëllumba të bardhë , poezinga e cila zgjodha të citoj:

…………………………….. 

Korba që shiteni ,

për pëllumba të bardhë,

patrupësisht krenarë,

për çdo dështim

spektakolar.

Kulari i krimit

Në qafë të Shqipërisë,

Shtërnguar fort

Nga këta enverë

Të demokracisë……..

Poeti Marash Gilaj këtë libër me poezi,  që unë në titullin e shënimeve të mia e “pagëzova” si libër poetik që u bënë sfidë kohërave e mbyllë me disa poezi -“ndjesi” të pashmangëshme të jetës njerzore si : Kur troket pleqëria , bisedoj me vetminë dhe vdekja , nga vargjet e të cilës zgjodha:

………………………

Qajmë , kur lindim,

dhe prapë, kur ikim,

dikush na qan,

asgjë më shumë se gjumit,

 vdekja nuk i ngjan.

Nëpër varreza këndojnë bilbilat ,

dhe çelin lulet me erë,

por aty,

kurrë nuk ka pranverë. 

Pak fjalë për autorin..!

Në fund të ketyre shënimeve të mia rreth librit; Po deshe Urtësi ,mendova të them pak fjalë për poetin Marash  Gilaj:  Marash Gilaj është nga Kastrati i Malësisë së Madhe. Ai pasi u arsimua e filloi punen e bukur por të vështirë të mësuesit , apo e thënë më “bukur” të edukatorit të brezit të ri , në kohen e ç’edukimit komunist. Pikrisht për ketë mospajtim , Marashi arrestohet dhe perfundon në burgun e tmerrshëm politik të Spaçit. Me rrëzimin e shtetit komunist (në vitin 1991)  Marash Gilaj rikthehet në profesionin e tij të mesuesit. Mbas revolucionit të “vonuar” komunist të 1997-ës , Marash Gilaj emigron në SHBA.  Atje në tempullin e lirisë e demokracisë Marashi duke se rigjeti qetësinë shpirtërore dhe forcën krijuese për t’iu  rikthyer pasionit të tij, letersisë… Poeti Gila përpara këtij libri me poezi ka botuar edhe librat : ”Kuriozitete , Këshilla dhe urtësi amerikane (perkthime nga anglishtja) në vitin 2008, dhe librin me titull: “Një sprovë drejt njohjes së njeriut” në vitin 2010. Gjithashtu Marashi ka  botuar shkrime me tematika të ndryshme në revisten “Kuvendi”-SHBA , në gazetat “Telegraf”, “Intervista”, “Kunji”, “Mësuesi” , rev.”Fjala”. Vlenë të theksohet se Marash  Gilaj ka pas filluar shumë herët  të shkruaj edhe në revistat e gazetat e kohës së regjimit komunist, si: në revisten “10 Korriku”(1967), në gazetën “Zëri i popullit”, “Jeta e re “ në Shkodër etj…

Ky libër me poezi është i fundit në radhën e botimeve  të tij , por nuk është i fundit nga krijimtaria e tij , pasi ai vijon të shkruaj e punoi pa u ndalur, duke sfiduar  moshën dhe kohën…

Suksese Marash në punen tënde krijuese…

 Malësi e Madhe , shtator 2020.

Nga Kastriot Dervishi – Në historinë e politikës shqiptare, përveç rastit të Esatit Toptanit kanë ndodhur 3 atentate të mëdha jashtë vendit: më 2 mars 1925 ndaj Luigj Gurakuqit në Bari të Italisë; më 14 tetor 1927 ndaj Ceno Kryeziut në Pragë nga Alqiviadh Bebi (i cili u vra në sallën e gjyqit), më 21 shkurt 1931 ndaj Ahmet Zogut në Vjenë. Në të gjitha rastet vrasësit janë vrarë në kohë të ndryshme. Por spikat fakti se dy vrasësit Avni Rustemi dhe Balto Stamolla, iu shpëtuan dënimeve me vdekje dhe u liruan nga gjykatat italiane e franceze. Të dy, duhet të ishin dënuar për krimin e vrasjes. Por sot po ndalemi vetëm te procesi gjyqësor ndaj Avni Rustemit në Francë. Prokurori i Gjykatës së Parisit ngriti akuzë në bazë të neneve 295, 296, 302 të Kodit Penal për vrasje me paramendim (siç edhe ishte). Gjatë gjithë procesit, Avni Rustemi nuk pranoi vrasjen me dashje, por vrasjen për shkak të turbullirës dhe paqëndrueshmërisë emocionale që vinte nga “mizoritë” e Esatit në Shqipëri (i cili kish jetuar shumë pak në fakt këtu). Në proces nga Rustemi nuk u tha ndonjë akt tradhtie i Esatit me shtete të tjera, por vetëm “mizoria” e tij si “masakrues” i shqiptarëve. Gjithë mbrojtja e Rustemit u bazua te turbullimi emocional i tij. Kësisoj gjykata mori vendimin pikërisht mbi këtë argument dhe jo sipas kërkesës së prokurorit. Në këtë mënyrë Rustemi nuk u lirua se bëri një vrasje të drejtë “patriotike”, por për veprimin e pakontrolluar të ardhur nga turbullimi emocional. Duke u nisur nga ky fakt, ndërsa u botua pretenca, asnjëherë gjatë regjimit komunist nuk u bë i njohur vendimi i gjykatës franceze, sepse “heroi” nuk do dilte ai që ishte.

I mësuar me këtë rrugë, me kthimin në Shqipëri më 24.12.1920, Avni Rustemi përveç turbullimit të mendjeve të rinisë dhe administratës iu fut rrugës së vijimit të vrasjeve politike. Në planin e tij ngelën dy njerëz: Ahmet Zogu dhe Mufit Libohova. Zogu ruhej jo dhe aq mirë si kryeministër, ndërsa Mufiti shtoi jashtëzakonisht masat e ruajtjes fizike të tij. Në ekipin e rojeve të Mufit bënte pjesë edhe Shefqet Peçi, më vonë drejtues i lartë komunist. Për shtetin e dobët shqiptar, ende i pandërtuar e pa kufij, kjo rrugë e vrasjeve dhe e pusive, duke shmangur konkurrencën e ndershme politike, ishte një thikë e madhe pas shpine, një tregues i lartë i paqëndrueshmërisë e shpërbërjes. Në kujtimet e botuesit të gazetës “Drita”, Veli Hashorvës, mik i Avni Rustemit, botuar në “Revolucioni i qershorit 1924, në kujtimet e bashkëkohësve”, Tiranë 1974, në faqen 328 gjejmë edhe këto fjalë: “Avniu një ditë më pat thënë: ‘Po të mos kisha vrarë Esat Toptanin, vetë do t’ia drejtoja koburen Ahmet Zogut’. Një vrasje të dytë nuk e dëshironte, që të mos bëhej vrasës profesionist. Kështu ndoshta inspiroi Beqir Valterin, i cili nuk doli i zoti ta qëllonte Zogun në zemër”. Në fakt është e mirëprovuar se atentatin ndaj kryeministrit Ahmet Zogu në hollin e parlamentit shqiptar më 23.2.1924 e organizoi Avni Rustemi. Mirë aktin e parë të vitit 1920, na e quajnë “patriotik”, po këtë të vitit 1924 si e quajnë? Çfarë po “shiste” Ahmet Zogu këtë herë. Se Mufitit nuk i bëri dot gjë se nuk kishte shans.

Avni Rustemi për Esat Toptanin

Në fondin nr.417 (Avni Rustemi), të Arkivit Qendror Shtetëror, në dosjen nr.2, gjendet një informacion voluminoz rreth vrasjes së Esat Toptanit në Paris nga Avni Rustemi. Është interesant të shohësh si e akuzonte vetë A.Rustemin viktimën e tij para organeve të drejtësisë franceze. Hetimi nxori se Rustemi kishte para që nuk mund t’i fitonte kurrë me punë (ishte i papunë), si dhe bridhte me taksi në Paris, ushqehej mirë, etj. Në procesin hetimor dhe atë gjyqësor, Rustemi nuk ka lëshuar asnjë akuzë “tradhtie” ndaj E.Toptanit për marrëveshje me Serbinë apo për çështje territoriale. “Argumentet” kryesore të Rustemit ndaj Toptanit ishin se viktima e tij ishte:
-“Mizor”.
-“Autori kryesor i mjerimit të vendit tim”.
-“Vrasës i patriotëve shqiptarë në fund të vitit 1914” (pa dhënë asnjë emër).
-“Prej 4-5 muajsh luftonte të rrëzonte qeverinë e Tiranës”.
Sikurse edhe dihet pika e fundit është arsyeja e vrasjes së Esat Toptanit, pra dyshimi se ky mund ta rrëzonte qeverinë me anë të Osman Balit. Nëse ky argument përdoret si koncept i gjerë tradhtie, atëherë, pse nuk konsiderohen të tilla edhe kryengritjet e tjera të viteve 1921, 1922, 1924, 1926, 1935 dhe 1937. Nëse Ahmet Zogu për shembull do ta vriste Fan Nolin para se ky të organizonte me shokët e tij grushtin e shtetit të qershorit 1924, ai që do qëllonte mbi Nolin a do konsiderohej “hero” se shpëtoi vendin nga “tradhtia”?

Avni Rustemi, patrioti i parasë

Vrasja e Esat Toptanit në Paris më 13 qershor 1920, u porosit nga Tirana, nga krahu kundërshtar i viktimës. Nuk ka përveçse konkurrencës politike asnjë motiv patriotik. Ajo lidhet me prishjen e kompromisit të arritur në fillim të vitit 1920, i cili e bënte Esatin pjesë të qeverisjes. Në mars 1920, përkrahësit e Esatit, me anë të Osman Balit, i bënë presion të armatosur (po pa vrarë njeri) qeverisë që të hynte në bisedime me Esatin.
Më 15.4.1920 në pamundësi për të përballuar forcat proesatiste, parlamenti vendosi dërgimin e një delegacioni në Paris për bisedime me Esatin, të përbërë nga imzot Gjergj Koleci, Ymer Deliallisi, Fuat Toptani dhe Bajram Fevziu, shpërndarjen e popullit ditën e bërjes së ditur të kësaj deklarate, falje për ata që morën pjesë në kryengritje dhe dënimin e të pabindurve. Pikërisht në fazën e bisedimeve, Avni Rustemi ofrohet kundrejt pagesës për të vrarë Esatin në interes të kundërshtarëve të tij politikë. Se çfarë mund të bënte Osman Bali me forcat e tij, kjo mbetet hipotetike dhe e paqartë. Por nëse Bali nuk do të bënte veprime të tilla, Esatin as do ta ngiste njeri atje ku ishte dhe as do dëgjonim kurrë përralla me “tradhti” ndaj tij. Momentin e paraqitjes së Avni Rustemit, e kujton Sejfi Vllamasi.

Kujtimet e Sejfi Vllamasit:
“Avni Rustemi vazhdonte mësimet në Romë. Një ditë shkon në shtëpinë e Tefik Mborjes, inspektor i studentëve shqiptarë në Itali (në fakt ishte kryesekretar i përfaqësisë shqiptare në Romës-shënim) dhe i thotë këtij se kishte vendosur të vriste Esatin për të shpëtuar Shqipërinë, por i duheshin të hollat për shpenzimet e mëvonshme. Në atë kohë kish ardhur nga Tirana në Roma një delegacion miks qeveritar-esatit, i cili ishte në udhëtim për në Paris, për të takuar Esatin. Tefik Mborja e takon Bajram Fevzinë, anëtar i atij delegacioni, i kallëzon vendimin e Avniut për Esatin dhe B.Fevziu i jep fjalën se do t’i shkruajë Xhavit Leskovikut në Tiranë, duke përkrahur tezën e Avniu, ashtu edhe për ndihmë të hollash që ai do kishte nevojë. Avniu zbret në Durrës më 5 maj 1920 me letrën e Bajram Fevziut për Xhavit Leskovikun dhe me letrën e Tefik Mborjes për Qazim Kokoshin. I furnizuar me mjetet e nevojshme dhe i përcjellë nga Tefik Mborja, Avniu niset për Paris dhe mbas disa ditësh kryen mision e tij, bash më çastin vendimtar, në çastin e kryengritjes së stilit të gjerë që kish përgatitur Esati”.

Në foto. Esat Toptani dhe Avni Rustemi (pak çaste pas rrahjes nga qytetarët francezë, të cilët ia dorëzuan xhandarmërisë).

Një grup prej 77 mjekësh në mbarë botën kanë shkruar një letër për qytetarët e qeveritë në mbarë botën lidhur me pandeminë Covid-19.

Ata janë bërë pjesë e një unioni për të cilin thonë se po zgjerohet dita-ditës e për të thënë të vërtetat e tyre lidhur me atë që po ndodh në mbarë botën.

Letra me 30 pika, shpegon të vërtetën sipas tyre lidhur me pandeminë covid-19 për të cilën thonë duke argmentuar se është një mashtrim.

Mjekët u bëjnë thirrje qeverive që t’i japin fund diktaturës globale, masave shtrënguese, karantinës lidhur me koronavirusin pasi sipas tyre dëmi që kanë shkaktuar e po shkaktojnë është i pariparueshëm në shëndetin e qytetarëve, ekonominë globale dhe gjithë ekositemin.

Ata japin argumentet e tyre kundër asaj që po ndodh duke sjellë shembuj të shumtë nga mjekë e proesorë në mbarë botën.

Mjekët shprehen tejet kritikë për rolin e OBSH-së lidhur me pandeminë covid-19 por edhe në të shkuarën për sëmundje të tjera.

77 profesionistët tregojnë edhe për lidhjen mes OBSH-së e industrive farmaceutike në mbarë botën de konfliktin e interesit të OBSH-së e qeverive në botë me këtë industri. 

Ata u bëjnë thirrje qytetarëve në mbarë botën që të refuzojnë paqësisht masat e qeverive, gjobat e policëve, arrestimet, vaksinimin lidhur me covid-19, mbajtjen e maskës nëse janë të shëndetshëm e distancimin social.

Më poshtë është letra e plotë e tyre e botuar nga media franceze, Francesoir.fr

Letra

Ne nuk jemi vetëm në protestë kundër masave mjekësore idiote dhe joefektive, vetëvrasëse shoqërore dhe ekonomike që qeveritë u kanë imponuar popujve me pretekstin e shëndetit. Ky union është krijuar si një bashkim global i profesionistëve të shëndetit dhe po e nis me këtë thirrje gjithëpërfshirëse që duhet të shpërndahet sa më shumë që të jetë e mundur:

Ne, profesionistë të shëndetit, në disa vende në botë (lista në fund të artikullit që rritet nga minuta në minutë):

1 – Ne themi: STOP për të gjitha masat e çmendura dhe joproporcionale që janë marrë që nga fillimi për të luftuar SARS-CoV-2 (mbyllja, bllokimi i ekonomisë dhe arsimit, distancimi social, mbajtja e maskave për të gjitha, etj.) për shkak se janë plotësisht të pajustifikuara, ato nuk bazohen në ndonjë provë shkencore dhe ato shkelin parimet themelore të mjekësisë së bazuar në prova. Nga ana tjetër, natyrisht, ne mbështesim masa të arsyeshme siç janë rekomandimet për larjen e duarve, teshtitjes ose kollitjes në bërryl, etj. Kjo nuk është hera e parë që njerëzimi përballet me një virus të ri: ai përjetoi H2N2 në 1957, H3N2 në 1968, SARS-CoV në 2003, H5N1 në 2004, H1N1 në 2009, MERS-CoV në 2012 dhe përballet me virusin sezonal të gripit çdo vit. Sidoqoftë, asnjë nga masat e marra për SARS-CoV-2 nuk është marrë për këto viruse.

2 – Na thuhet: ‘Por, SARS-CoV-2 është shumë ngjitës’ dhe ne përgjigjemi: ËSHTË E GABUAR.

Ky pretendim refuzohet gjithashtu nga ekspertë të njohur ndërkombëtarisht. Një krahasim i thjeshtë me viruse të tjerë tregon se ngjitja e SARS-CoV-2 është e moderuar 2,3. Janë sëmundje si fruthi që mund të përshkruhen si shumë ngjitëse. Për shembull, një person me fruth mund të infektojë deri në 20 persona ndërsa një person i infektuar me këtë koronavirus infekton vetëm 2 ose 3, që është 10 herë më pak se fruthi.

3 – ‘Por, ky është një virus i ri’ dhe ne përgjigjemi: H1N1 dhe viruset e tjerë që përmendëm ishin gjithashtu viruse të reja. Megjithatë: ne nuk kemi kufizuar vendet, nuk kemi bllokuar ekonominë globale, nuk kemi paralizuar sistemin arsimor, nuk kemi bërë distancim shoqëror dhe nuk u kemi thënë njerëzve njerëz të shëndetshëm të mbajnë maska. Përveç kësaj, disa ekspertë thonë se është e mundur që ky virus tashmë ishte duke qarkulluar më parë, por thjesht nu ishte shfaqur.

4 – ‘Por, ne nuk kemi një vaksinë’ dhe ne përgjigjemi: në fillim të H1N1 nuk kemi pasur asnjë vaksinë, si në ditët e SARS-CoV. Megjithatë: ne nuk kemi kufizuar vendet, nuk kemi bllokuar ekonominë globale, nuk kemi paralizuar sistemin arsimor, nuk kemi bërë distancim shoqëror dhe nuk u kemi thënë njerëzve njerëz të shëndetshëm të mbajnë maska.

5 – ‘Por, ky virus është shumë më vdekjeprurës’ dhe ne përgjigjemi: ËSHTË E GABUAR. Sepse krahasuar me gripin dhe nëse marrim parasysh periudhën midis 1 nëntorit dhe 31 marsit, në të gjithë botën – kur u morën këto masa – kishte: 860,000 raste dhe 40,000 vdekje ndërsa gripi në e njëjta periudhë 5-mujore infekton, mesatarisht, 420 milionë njerëz dhe vret 270,000. Për më tepër, shkalla e fatalitetit e shpallur nga OBSH (3.4%) u mbivlerësua shumë dhe u refuzua që në fillim nga ekspertë të shquar të epidemiologjisë. Por, edhe duke marrë shkallën e fatalitetit të këtij rasti, ne shohim se ky koronavirus është tre herë më pak fatal se ai i vitit 2003 (10%) dhe 10 herë më pak fatal se ai i vitit 2012 (35%).

6 – ‘Por, COVID-19 është një sëmundje serioze’ dhe ne përgjigjemi: ËSHTË E GABUAR. SARS-CoV-2 është një virus beninj për popullatën e përgjithshme sepse jep 85% të formave beninje, 99% e subjekteve të infektuar shërohen, nuk përbën rrezik për gratë shtatzëna si dhe fëmijët (ndryshe nga gripi) , përhapet më pak sesa gripi dhe 90% e atyre që vdesin janë të moshuar (të cilët natyrisht duhet të mbrohen si popullatat e tjera në rrezik). Kjo është arsyeja pse ekspertët e quajtën pretendimin se është një sëmundje e rëndë ‘mashtrim’ dhe thanë më 19 gusht se ‘nuk është më keq se gripi’. – ‘Por, ka njerëz asimptomatikë’ dhe ne përgjigjemi: edhe në grip, 77% e subjekteve të infektuar janë asimptomatike dhe ata gjithashtu mund të transmetojnë virusin. Sidoqoftë: ne nuk u themi subjekteve të shëndetshëm të mbajnë maska ​​çdo vit dhe nuk distancohemi pavarësisht nga fakti që gripi infekton 1 miliard njerëz dhe vret 650,000.

7 – ‘Por, ky virus po shkakton kolapsin e spitaleve’ dhe ne përgjigjemi: ËSHTË E GABUAR.

 Kolapsi prek vetëm disa spitale, por njerëzit shtyhen të besojnë se i gjithë sistemi spitalor është i kolapsuar ose se kolapsi është i afërt kur ka mijëra spitale në disa vende. A është e arsyeshme dhe e vërtetë t’i atribuohet, për shembull, 1000 ose 2000 spitaleve një situatë që prek vetëm 4 ose 5 spitale? Nuk është çudi gjithashtu që disa spitale janë të ngopura sepse ato ishin qendra epidemie (të tilla si Lombardia në Itali ose New York në SHBA). Nuk duhet harruar që spitalet në shumë vende kanë qenë të mbingarkuara (përfshirë kujdesin intensiv) në epidemitë e mëparshme të gripit dhe se në atë kohë madje flitej për: një ‘cunami’ të pacientëve në spitale, ‘spitale të ngopura’, çadra të ngritura jashtë spitaleve, ‘zona lufte’,’ spitale të shembura’ dhe një ‘gjendje të jashtëzakonshme’. E megjithatë: ne nuk kemi kufizuar vendet, nuk kemi bllokuar ekonominë globale, nuk kemi paralizuar sistemin arsimor, nuk kemi bërë distancim shoqëror dhe nuk u kemi thënë njerëzve të shëndetshëm që mbajnë maska.

8 – Ne themi: NDALONI këto masa të çmendura edhe për shkak të pasojave të tyre katastrofike të cilat tashmë kanë filluar të shfaqen: vetëvrasje e njerëzve të shqetësuar siç është raportuar në Kinë, zhvillimi i patologjive psikiatrike, paralizimi i arsimit të nxënësve dhe studentëve të universitetit, ndikimet negative dhe rreziqet te kafshët, neglizhenca e sëmundjeve të tjera (sidomos kronike) dhe vdekshmëria në rritje, rritja e dhunës në familje, humbjet ekonomike, papunësia, kriza e madhe ekonomike (pak njerëz e dinë se kriza ekonomike e 2007-2008 rezultoi në vetëvrasje të të paktën 13,000 njerëzve vetëm në Evropë dhe Amerikën e Veriut), pasoja serioze për bujqësinë, destabilizimin e vendeve dhe paqen shoqërore dhe rrezikun e shpërthimit të luftërave.  Një editorial i botuar në Revistën Evropiane të Hetimit Klinik denoncoi, që nga fillimi, keqbërjet: masa ekstreme të marra jo të bazuara në prova, informacion të ekzagjeruar në lidhje me rrezikshmërinë e vërtetë të virusit dhe përhapjen e lajmeve të rreme (përfshirë nga revista kryesore). Disa madje e kanë krahasuar këtë pandemi me atë të gripit të vitit 1918, e cila është një Gënjeshtër dhe manipulim pasi vrau 50 milionë njerëz, gjë që nuk ka asnjë lidhje me numrin e të vdekurve nga ky koronavirus. 

9 -. REFUZOJMË kërkesën për aplikacione për gjurmimin e kontakteve siç është rasti në disa vende sepse SARS-CoV-2 është një virus i lehtë që nuk garanton veprim të tillë. Për më tepër, sipas rekomandimeve ndërkombëtare dhe pavarësisht nga ashpërsia e një pandemie (e moderuar, e lartë, shumë e lartë), gjurmimi i kontaktit nuk rekomandohet. Në epidemitë e gripit, a bëjmë gjurmimin e kontakteve? Megjithatë virusi i gripit infekton shumë më tepër njerëz dhe mbart më shumë popullata në rrezik sesa ky koronavirus.

10 – Ne themi: STOP censurimit të ekspertëve dhe profesionistëve të shëndetit për t’i ndaluar ata që të thonë të vërtetën (veçanërisht në vendet që pretendojnë të jenë demokratike).

11 – Ne ndajmë mendimin e ekspertëve që denoncojnë përfshirjen e depistimit në numërimin e rasteve, edhe nëse subjektet janë me shëndet të mirë dhe asimptomatik. Kjo rezultoi në një mbivlerësim të rasteve. Duhet të mbahet mend se përkufizimi i një rasti në epidemiologji është: ‘shfaqja e shumë rezultateve të mundshme: sëmundje, komplikime, pasoja, vdekje. Në të ashtuquajturën mbikëqyrje sindromike, shfaqja e ngjarjeve jo specifike siç janë grupimet e simptomave ose arsyet për kërkimin e kujdesit, shtrimet në spital, thirrjet në shërbimet e urgjencës përcaktohet si rast. Kështu që ne themi: ne duhet të ndajmë shfaqjet nga rastet dhe duhet të ndalojmë përzierjen e tyre.

12 – Ne ndajmë mendimin e ekspertëve që denoncojnë faktin se nuk bëhet dallim midis njerëzve që kanë vdekur nga virusi dhe atyre që kanë vdekur nga virusi (me bashkë-sëmundje), fakti që shkaku i vdekjes i atribuohet SARS-CoV-2 pa test ose autopsi dhe se mjekët janë nën presion që COVID19 të shënohet si shkak i vdekjes, edhe nëse pacienti vdiq nga diçka tjetër. Kjo çon në një mbivlerësim të numrit të vdekjeve dhe përbën një manipulim skandaloz të shifrave, sepse gjatë epidemive të gripit sezonal, për shembull, ne nuk punojmë në atë mënyrë. Ndërsa më shumë se 20% e pacientëve me COVID janë bashkë-infektuar me viruse të tjera të frymëmarrjes. Pas rivlerësimit, vetëm 12% e certifikatave të vdekjes në një vend evropian treguan shkaktarë të drejtpërdrejtë të koronavirusit. Në një vend tjetër evropian, Profesorët Yoon Loke dhe Carl Heneghan kanë treguar se një pacient i cili ka rezultuar pozitiv, por është trajtuar me sukses dhe më pas është nxjerrë nga spitali do të llogaritet ende si një vdekje e COVID edhe nëse ai ka pasur një sëmundje tjetër, sulm në zemër ose u përplas nga një autobus tre muaj më vonë. Drejtori i Qendrave për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CDC) i një vendi në Amerikën e Veriut pranoi më 31 korrik se spitalet kishin një nxitje financiare perverse për të fryrë numrat e vdekjeve nga koronavirusi.

13 – Ne ndajmë mendimin e ekspertëve të cilët kanë paralajmëruar kundër intubimit pothuajse sistematik të disa pacientëve, për shkak të frikës së çmendur të virusit. Protokollet duhet të ndryshohen sepse ato kanë rezultuar në një numër të lartë të vdekjeve.

14 – Ne themi se është e rëndësishme që të bëhet një rishikim i performancës analitike dhe klinike të testeve të vendosura në treg, përfshirë testet virologjike. Shumë pajisje janë aktualisht në përdorim kur një pjesë e konsiderueshme e performancës së tyre (për shembull: specifikimi analitik, veçanërisht për katër koronavirusët sezonalë) nuk është vlerësuar, gjë që është serioze sepse përveç rasteve të rreme negative, literatura raporton shqetësime pozitive të rreme, të cilat mund të mbivlerësojnë numrin e rasteve dhe vdekjeve. Sipas një profesori të mikrobiologjisë, shkalla e rremë pozitive mund të arrijë 20%. Disa artikuj shkencorë që raportojnë këto raste pozitive false janë censuruar.

15 – Prandaj themi: NDALONI detyrimin e testeve depistuese për shkak të kësaj mosbesueshmërie dhe mungesës së verifikimit të performancës së tyre dhe për shkak se asgjë në këtë koronavirus (i cili është një virus beninj dhe me një shkallë të ulët të vdekshmërisë ) nuk e justifikon atë. Siç thamë: Gripi infekton 1 miliard njerëz çdo vit – 30 herë më shumë se SARS-CoV-2 dhe megjithatë nuk kërkohet asnjë test për udhëtimet.

16 – Ne u themi qytetarëve: mos kini frikë, ky virus është beninj nëse nuk jeni në mesin e popullatave në rrezik. Nëse kanalet televizive bëjnë të njëjtën gjë me gripin, numrat do të jenë shumë më të lartë se sa për koronavirusin! Televizioni do t’ju sjellë mesatarisht 3 milionë raste dhe 2,000 vdekje nga gripi çdo ditë. Dhe për tuberkulozin, televizioni do t’ju raportojë çdo ditë mesatarisht: 30,000 raste dhe 5,000 vdekje. Në fakt, virusi i gripit infekton 1 miliard njerëz çdo vit dhe vret 650,000, dhe tuberkulozi çdo vit infekton 10.4 milionë dhe vret 1.8 milion njerëz. Përveç kësaj, në TV ju tregojnë për ‘raste’ kur bëhet fjalë për shfaqjet dhe jo rastet. Një artikull shkencor, SARS-CoV-2: frika ndaj të dhënave (SARS-CoV-2: frika ndaj të dhënave), botuar në Revistën Ndërkombëtare të Agjentëve Antimikrobikë, demonstroi se rreziku i virusit ishte mbivlerësuar dhe se frika mund të ishte më e rrezikshme se vetë virusi.

17 – Ne u themi qytetarëve: larja e duarve është një refleks që duhet të kemi gjatë gjithë jetës sonë, pavarësisht nëse ekziston koronavirusi apo jo, sepse është masa më efektive e higjienës. Por, mbajtja e një maske kur nuk jeni i sëmurë dhe praktikimi i distancës sociale nuk është pjesë e higjienës ose ruajtjes së shëndetit publik, është çmenduri. Veshja e një maske për një kohë të gjatë ka disa efekte të padëshirueshme në shëndetin tuaj dhe e kthen atë në një fole për mikrobet.

“Virusi mund të përqendrohet në maskë dhe kur e hiqni virusin mund të transferohet në duart tuaja dhe kështu të përhapet.” – tha Dr Anders Tegnell, epidemiolog suedez. Kur u pyetën nëse njerëzit e vunë veten më shumë në rrezik duke mbajtur maska, Dr Jenny Harries u përgjigj: “Për shkak të këtyre problemeve të trajtimit [të maskave], njerëzit mund ta vendosin veten në një rrezik më të madh”.

Edhe dentistët kanë paralajmëruar kohët e fundit për efekte serioze të shëndetit oral, pasi zbulojnë se mbajtja e maskave për periudha të gjata çon në sëmundje të tilla si kavitete, sëmundje periodontale ose frymë shumë të keqe.

“Ne po shohim shumë njerëz me më shumë inflamacion, më shumë kavitete dhe sëmundje të mishit të dhëmbëve … Ne po shohim inflamacion të mishit të dhëmbëve në njerëz që kanë qenë të shëndetshëm përgjithmonë dhe kavitete në njerëz që nuk e kanë pasur kurrë më parë. Rreth 50% e pacientëve tanë janë të ndikuar nga kjo.” – thotë Dr Rob Ramondi, një dentist.

“Njerëzit kanë tendencë të marrin frymë me gojë sesa me hundë kur mbajnë maskë e grymëmarrja me gojë shkakton thatësi në gojë, e cila çon në uljen e pështymës. Pështyma është ajo që lufton bakteret dhe pastron dhëmbët tuaj… Pacientët na thonë, ‘Uau, fryma ime ka erë, kam nevojë për një pastrim’. Por kur keni erë të keqe të gojës, ose keni tashmë sëmundje periodontale ose keni shumë baktere në gjuhën tuaj nga goja e thatë. Sëmundja e mishit të dhëmbëve – ose sëmundja periodontale – përfundimisht do të çojë në goditje në tru dhe një rrezik në rritje të sulmit në zemër.” – shpjegon Doktor Marc Sclafani, një tjetër dentist. Gjithashtu, shumë prej jush po ankohen për këto maska, veçanërisht në këtë kohë të verës. Duhet ta dini që goja dhe hunda nuk synojnë të bllokohen. Sidomos pasi, siç thonë disa ekspertë, përfshirë profesorin Yoram Lass, epidemia ka mbaruar në shumicën e vendeve dhe ata që ju thonë ndryshe janë gënjeshtarë. Duke i thënë vetes që epidemia nuk ka mbaruar, duke ndezur kërcënimin e një vale të dytë (e cila nuk bazohet në ndonjë provë), duke ju kërkuar të mbani një maskë dhe distancim shoqëror, qëllimi është, në fakt, për të zgjatur frikën derisa të bëhet një vaksinë dhe do të pranohet më mirë nga ju.

18 – Ne u themi linjave ajrore: disa studime shkencore kanë treguar një lidhje midis higjienës së tepruar dhe zhvillimit të sëmundjeve të tilla si sëmundjet alergjike, sëmundjet autoimune, sëmundjet inflamatore ose kanceret e caktuara. Kjo është ajo që ne e quajmë në mjekësi: hipoteza higjienike. Ndaloni operacionet e dezinfektimit dhe hiqni maskat dhe kostumet qesharake mbrojtëse nga punonjësit tuaj që pamë në media. Të bësh këtë është çmenduri. Aeroportet gjithashtu duhet të ndalojnë marrjen e temperaturës dhe karantinave. SARS-CoV-2 nuk është Vdekja e Zezë. Edhe ju, ashtu si qytetarët, jeni manipuluar.

19 – Ne u themi qeverive: hiqni të gjitha kufizimet dhe detyrimet ndaj qytetarëve (gjendja e jashtëzakonshme, mbajtja e detyrueshme e maskës, distancimi shoqëror, etj.) Sepse ato janë masa idiote dhe thjesht diktatoriale dhe nuk kanë asnjë lidhje me ilaçet ose higjienën ose ruajtjen e shëndetit publik. Nuk ka asnjë arsye shkencore ose mjekësore që qytetarët jo të sëmurë të mbajnë maskë. Doktor Pascal Sacré, anesteziolog-reanimator, tha: “Të detyrosh të gjithë t’i mbajnë gjatë gjithë kohës, ndërsa epidemia zhduket, është një devijim shkencor dhe mjekësor”.

Profesor Didier Raoult thotë: “Vendimi për të kufizuar, si vendimi për të përdorur maska​ nuk bazohen në të dhëna shkencore”.

Ekspertët e mbrojtjes së frymëmarrjes, Dr. Lisa Brosseau dhe Margaret Sietsema thonë: “Ne nuk rekomandojmë që të kërkohet nga publiku i gjerë që nuk ka simptoma të sëmundjes COVID-19 të veshin rregullisht maska ​​prej lecke ose kirurgjikale, nuk ka asnjë provë shkencore se ato janë efektive në zvogëlimin e rrezikut të transmetimit të SARS-CoV-2”.

Profesori Maël Lemoine gjithashtu specifikoi se ndryshimi në ligjërimin mbi maskat është: “Politik, jo shkencor”.

Në disa vende aziatike, njerëzit mbajnë maska ​​gjatë gjithë vitit (për të mbrojtur veten nga ndotja, ndër të tjera). A i ka penguar kjo mbajtje e përhapur e maskave në këto vende që të kishin epidemi të koronavirusit? A i pengon kjo mbajtje e përhapur e maskave në këto vende që të kenë epidemi të gripit ose viruseve të tjera të frymëmarrjes çdo vit?

Përgjigja është sigurisht: jo. Nga ana tjetër, me 8 milionë tonelata plastikë që janë hedhur tashmë në oqeane çdo vit, maskat dhe dorezat shtojnë një kërcënim të ri dhe përbëjnë një ndotje veçanërisht të rrezikshme për shëndetin tonë dhe për jetën e egër. Vetëm në Itali, nëse vetëm 1% e maskave që përdoren aktualisht do të hidheshin në natyrë, 10 milionë maska ​​do të përfundonin në oqean çdo muaj. Plus, maskat kirurgjikale marrin deri në 450 vjet për t’u dekompozuar! Prandaj u themi qeverive: NDALONI këto masa të paligjshme dhe të rrezikshme të mbajtjes së detyrueshme të maskës.

20 – Ne i themi policisë: qytetarët ju detyrohen shumë sepse çdo ditë ju jeni garantuesit e sigurisë së tyre dhe të respektit të rendit dhe ligjit. Por, të mbash ligjin nuk do të thotë t’i nënshtrohesh verbërisht urdhrave të padrejtë. Ishte ky gabim që çoi në Luftën e Dytë Botërore dhe vdekjen e 50 milionë njerëzve.

Prandaj ju themi: zbatoni ligjin por jo padrejtësinë dhe diktaturën, refuzoni të vendosni këto masa, refuzoni të verbalizoni bashkëqytetarët tuaj (kur nuk mbajnë maskë për shembull), mos i goditni, mos i burgos. Mos jini instrumentet e diktaturës. Jini në anën e qytetarëve dhe ndiqni shembullin e shkëlqyeshëm të oficerëve të policisë amerikane që mbështetën qytetarët duke u gjunjëzuar me ta. Ne ju sigurojmë se këto masa nuk kanë asnjë lidhje me ilaçet ose higjienën ose ruajtjen e shëndetit publik, ato janë diktaturë dhe çmenduri.

21 – Ne u themi qytetarëve: ne duhet të respektojmë ligjin. Por, kjo nuk do të thotë nënshtrim i verbër ndaj çmendurisë, padrejtësisë apo diktaturës. Ishte ky nënshtrim i verbër i qytetarëve ndaj ligjeve të padrejta që çuan në Luftën e Dytë Botërore me vdekjen e 50 milionë njerëzve. Ju keni lindur të lirë dhe duhet të jetoni të lirë, prandaj: mos kini frikë dhe nëse nuk jeni i sëmurë: hiqni maskat, dilni nga shtëpia juaj siç dëshironi dhe pa distancime shoqërore, por bëjeni atë në mënyrë paqësore dhe pa asnjë dhunë. Profesorët Carl Heneghan dhe Tom Jefferson, epidemiologë me ekspertizë të madhe në mjekësinë e bazuar në prova, thonë: “Nuk ka asnjë provë shkencore për të mbështetur rregullin katastrofik dy metërsh. Kërkime me cilësi të dobët po përdoren për të justifikuar një politikë me pasoja të mëdha për të gjithë ne”.

22 – Ne themi se kemi nevojë për një reformë totale të OBSH-së. Sukseset e OBSH-së janë të padiskutueshme: miliona jetë janë shpëtuar falë programeve të vaksinimit të lisë dhe konsumi i duhanit është zvogëluar në të gjithë botën.

Por problemi kryesor me OBSH është se për disa vite ai është financuar 80% nga kompani (veçanërisht kompani farmaceutike) dhe donatorë privatë (përfshirë një fondacion të njohur) dhe faktet po grumbullohen: alarm i rremë në H1N1 nën ndikimin e lobeve farmaceutike, vetëkënaqësia shqetësuese ndaj glifosatit që OBSH e kishte shpallur të sigurt pavarësisht nga viktimat e herbicidit, verbëria ndaj pasojave të ndotjes të lidhura me kompanitë e naftës në Afrikë, ulja në taksat njerëzore të katastrofave bërthamore nga Çernobili në Fukushima dhe katastrofat e përdorimit të municioneve të uraniumit të varfëruar në Irak ose në Ballkan, mosnjohja e Artemisias për të mbrojtur interesat e kompanive farmaceutike megjithë efektivitetin e saj të provuar në trajtimin e malaries. Pavarësia e organizatës kompromentohet si nga ndikimi i lobeve industriale – veçanërisht i produkteve farmaceutike – dhe nga interesat e shteteve anëtare të saj, në veçanti: Kina. Presidenti i një vendi tha, “Unë mendoj se Organizata Botërore e Shëndetësisë duhet të turpërohet nga vetja, sepse ata janë bërë zëdhënës të Kinës.”

Institucioni me bazë në Gjenevë, i cili kishte nënvlerësuar kërcënimin e Ebolas (më shumë se njëmbëdhjetë mijë të vdekur) akuzohet gjithashtu për neglizhencë të sëmundjeve tropikale, në favor të tregjeve më të mira. Një sondazh i kryer në vitin 2016 (OBSH në kthetrat e lobistëve) siguroi një rreze X ndërtuese të OBSH-së duke pikturuar një portret të një strukture të dobësuar, subjekt i konflikteve të shumta të interesit. Ky hetim ka treguar se sa interesat private dominojnë çështjet e shëndetit publik në OBSH.

Nuk është e pranueshme që paratë që i financojnë ato vijnë kryesisht nga një person dhe ato janë të infiltruara nga lobet. Kohët e fundit, OBSH-ja minoi vetveten edhe më shumë duke rënë në kurthin e Lancet Gate kur një student i thjeshtë zbuloi mashtrimin. Në kohën e gripit H1N1: Dr Wolfgang Wodarg, Kryetar i Komitetit Shëndetësor të Asamblesë Parlamentare të Këshillit të Evropës, kritikoi ndikimin e industrisë farmaceutike në shkencëtarë dhe zyrtarë të OBSH, duke thënë se ka çuar në situatën kur ‘miliona njerëz të panevojshëm ishin të rrezikuar nga vaksinat e testuara dobët’ dhe se për një lloj të gripit ishte ‘shumë më pak e dëmshme’ se të gjitha epidemitë gripi i mëparshëm.

Ai kishte tërësisht të drejtë pasi, më vonë, vaksina vrau 1500 me narkolepsi, përfshirë 80% të fëmijëve, siç do ta shohim. Ai gjithashtu fajësoi OBSH për nxitjen e frikës nga një ‘pandemi e rreme’, e quajti atë ‘një nga skandalet më të mëdha mjekësore të këtij shekulli’ dhe bëri thirrje për një hetim.

Në të vërtetë, kriteret për deklarimin e një pandemie (siç është ashpërsia) janë ndryshuar nga OBSH nën ndikimin e lobeve farmaceutike në mënyrë që ata të mund të shesin vaksinat në vendet rreth botës. Sipas një raporti 21 të Asamblesë Parlamentare të Këshillit të Evropës për menaxhimin e gripit H1N1, përfshirë nga OBSH: ‘humbja e fondeve të konsiderueshme publike dhe ekzistenca e frikës së pajustifikuar në lidhje me rreziqet shëndetësore ka çuar në boshllëqe serioze.

Ato janë identifikuar në lidhje me transparencën e proceseve të vendimmarrjes në lidhje me pandeminë, gjë që ngre shqetësime në lidhje me ndikimin e mundshëm që industria farmaceutike mund të ketë ushtruar në lidhje me vendimet kryesore në lidhje me pandeminë. Kuvendi ka frikë se kjo mungesë transparence dhe llogaridhënie do të dobësojë besimin e qytetarëve në opinionet e organizatave kryesore të shëndetit publik.

Historia përsëritet sot me saktësisht të njëjtët aktorë dhe të njëjtin shok frike. Ish sekretari i përgjithshëm i departamentit të shëndetit publik të OBSH zbuloi në një sondazh tjetër (TrustWHO) se në ditët e H1N1, askush nuk kishte frikë tek OBSH dhe ai nuk njihte askënd në OBSH që u vaksinua, përfshirë ish CEO: kinezen Margaret Chan. Edhe pse ajo është një zyrtar e lartë në OBSH, ajo dhe shumica e kolegëve të tij janë përjashtuar nga një takim midis Drejtorit të Përgjithshëm dhe kompanive farmaceutike që prodhojnë vaksinën me motivin: ‘ky është një takim privat’ …

23 – Ne themi që një hetim duhet të hapet dhe se disa zyrtarë të OBSH-së duhet të merren në pyetje, veçanërisht ai që promovoi kontrollin ndërkombëtar, i cili është një herezi mjekësore dhe një mashtrim që ka çuar botën në humbje.

Në fakt, më 25 shkurt 2020, kreu i misionit ndërkombëtar të vëzhgimit të koronavirusit në Kinë vlerësoi reagimin e Pekinit ndaj epidemisë. Ai tha se Kina ka pasur sukses me metoda ‘të modës së vjetër’, theksoi se ‘bota kishte nevojë për mësime nga Kina’, se duhej të frymëzohej prej tyre dhe se nëse do të kishte COVID-19, do të kishte dashur të kurohej në Kinë! Ai gjithashtu një herë e përshkroi Kinën si ‘shumë të hapur’ dhe ‘shumë transparente’.

Si mund t’i besoni këto pretendime? Si mund të besojë dikush që nëse do të kishte pasur COVID-19, ai do të kishte shkuar në Kinë për t’u mjekuar? Si mund të besojmë se bota duhet të frymëzohet nga Kina dhe që epidemia duhet të luftohet me ‘metoda të vjetruara’? Gjëja e mahnitshme është se ai arriti ta bënte botën të gëlltiste sallatat e tij. Sepse fatkeqësisht: pas deklaratave të tij dhe raportit që mbikëqyri (i cili thotë se metodat kineze janë: ‘të shkathëta dhe ambicioze’), vendet e botës kanë zbatuar masa joproporcionale dhe kanë ndjekur verbërisht OBSH-në në kufizimin e popullsive të tyre.

Frika dhe psikoza janë përhapur duke paraqitur SARS-CoV-2 si një virus shumë i rrezikshëm ose një virus i vdekshmërisë masive, kur nuk është absolutisht kështu. Për fat të mirë, një intervistë me të tregoi një pjesë të rëndësishme të së vërtetës dhe konfliktit të interesit të OBSH-së me Kinën kur një reporter e pyeti atë për refuzimin e anëtarësimit të Tajvanit (i cili është në konflikt me Kinën) nga pjesë e OBSH-së: ai bëri sikur nuk e dëgjoi pyetjen dhe më pas, kur u bë përsëri pyetja, ai ndërpreu komunikimin! (videoja është shikuar më shumë se 8 milionë herë). Ishte edhe ai që tha në fund të shkurtit:

‘Aktualisht ekziston vetëm një ilaç që mendojmë se mund të ketë një efekt të vërtetë: remdesivir’. Si mund ta thotë ai këtë para se të dalin rezultatet? Dhe pse e tha atë? Anëtarët e zgjedhur kanadezë të Dhomës së Komunave madje e thirrën këtë zyrtar të OBSH-së pasi ai refuzoi një ftesë për të dëshmuar para Komitetit të Përhershëm të Shëndetit. Edhe udhëheqësi i përkohshëm i Partisë Konservatore Kanadeze ka vënë në dyshim saktësinë e të dhënave të OBSH-së për COVID 19.

Të thuash që Kina zvogëloi numrin e rasteve ose trajtoi mirë epideminë dhe zbuti kurbën përmes kontrollit është një gënjeshtër e plotë dhe nuk bazohet në ndonjë provë sepse askush nuk mund të japë një numër rastesh ose vdekjesh në Kinë nëse ato nuk zbatojnë kontrollin. Për më tepër, muaj më vonë: bota zbuloi se këto shifra nuk ishin as të vërteta! Tri vende afrikane përjashtuan kohët e fundit përfaqësuesit e OBSH sepse, sipas disa prej këtyre shteteve, ata po falsifikonin numrin e rasteve duke i fryrë ato.

Njerëzit të cilët qëndrojnë pas përmbajtjes globale, psikozave dhe terrorit, kur shohin njerëz që vrapojnë drejt dyqaneve, njerëz që zihen për bukë ose letër higjienike, distanca prej një metri, njerëz të kufizuar sikur të ishin kafshë, rrugë të dezinfektuara, oficerë policie që godisnin qytetarët ndërsa dilnin, dronë dhe helikopterë të mobilizuar, njerëz që largoheshin me certifikata, të veshur me maska ​​pavarësisht fundit të epidemisë dhe faktit që njerëzit nuk janë të sëmurë, nuk përjashtohet mundësia që ata të qeshin me lehtësinë se si manipuluan vendet e tëra dhe mbase edhe t’i quajnë dele.

Çmenduria ka arritur në pikën ku në disa vende: plazhet janë dezinfektuar me zbardhues, zjarrfikësit me mustaqe dhe mjekra janë ndaluar të punojnë, pleksiglasi është instaluar kudo (madje edhe në klasa) sikur të ishte murataja e zezë , një tren u ndalua sepse dikush nuk kishte veshur maskë, familjet e privuara nga shansi për të parë të vdekurit e tyre (sikur virusi do të hidhej nga trupat e tyre dhe do të kafshonte), gjuetarët shtatorë gjobiten për daljen dhe nxjerrjen e plehrave dhe edhe monedhat dhe kartëmonedhat nga jashtë janë ‘izoluar’!

Si mund të pranojnë vendet që bien në këtë nivel çmendurie, budallallëku dhe diktature? Sidomos ata që e quajnë veten demokratë. E gjithë kjo për një virus që shkakton 85% të formave beninje dhe për të cilin 99% e njerëzve të infektuar shërohen. OBSH-ja ka nxitur botën që të kopjojë përgjigjen e Kinës ndaj COVID-19 dhe kjo ia ka dalë me sukses; çdo vend në botë, duke ndjekur verbërisht OBSH-në, është bërë një kopje e Kinës. Vetëm disa vende kanë refuzuar të imitojnë marrëzisht të tjerët, të tilla si Suedia ose Bjellorusia, të cilat mund të përgëzohen. Presidenti i një vendi evropian kishte të drejtë të thoshte: “Kjo nuk është gjë tjetër veçse një psikozë më e rrezikshme se vetë virusi”.

Ekspertë të njohur ndërkombëtarisht e kanë përshkruar alarmin global si ‘joproporcional’. Profesori Jean-François Toussaint tha: “Më duket se OBSH ka një përgjegjësi të madhe për të mos dhënë përparësi, për të vazhduar të përsërisë pa u lodhur se ky është një kërcënim për njerëzimin.” (International Journal of Medicine, 13 qershor) 2020)

24 – Ne themi se duhet të ndalojmë së ndjekuri verbërisht OBSH-në sepse nuk është një shoqëri e ditur dhe është larg të qenit e pavarur, siç e kemi parë. E pyetur për arsyen e vendimit për të bërë të detyrueshme 11 vaksina, një ish-Ministër i Shëndetësisë i një vendi Evropian u përgjigj: “Është një vendim i shëndetit publik që i përgjigjet, në fakt, një objektivi global të OBSH-së, i cili sot po kërkon të gjitha vendet të botës për të vaksinuar 95% të fëmijëve me vaksinat e nevojshme”.

Ne gjithashtu rekomandojmë që qeveritë të zgjedhin me kujdes ekspertët që i këshillojnë ata dhe të shmangin ata që kanë lidhje me laboratorët farmaceutikë; Një profesor kryesor i sëmundjeve infektive komentoi disa ekspertë nga një vend evropian:

“Një anëtar kryesor i Komisionit për Sëmundjet ngjitëse të këtij Këshilli të Lartë mori 90,741 euro nga industria farmaceutike, nga të cilat 16,563 euro nga një kompani farmaceutike që prodhon një molekulë në hidroksiklorokinë”.

Nëse një anëtar ka një konflikt të rëndësishëm interesi, ai duhet të largohet nga asambleja dhe të mos marrë pjesë në debate ose hartimin e mendimit. Në fund të këtij mendimi, megjithatë, nuk përmendet konflikti i interesit ose numri i anëtarëve të kualifikuar që morën pjesë në votim. Kjo është një shkelje serioze e Rregullores. Një ish-redaktor i New England Journal of Medicine tha: “Profesioni i mjekut po blihet nga industria farmaceutike, jo vetëm për sa i përket praktikës së mjekësisë, por edhe për sa i përket mësimdhënies dhe kërkimit. Institucionet akademike të këtij vendi e lejojnë veten të jenë agjentët e paguar të industrisë farmaceutike. Mendoj se është e turpshme”. Sigurisht, kjo nuk ka pse të përgjithësohet fare.

25 – Ne u themi qeverive: mos ndiqni më – në epidemi – modelet matematikore që janë gjëra virtuale pa asnjë lidhje me realitetin dhe që kanë bërë që bota të humbet në disa raste dhe kanë shërbyer si një justifikim për politikat e çmendura të kontrollit. Në fakt, një universitet evropian me lidhje të forta me OBSH-në kishte thënë që:

-50,000 britanikë do të kenë vdekur nga sëmundja e lopës së çmendur, ndërsa vetëm 177 vdiqën përfundimisht.

– gripi i shpezëve do të kishte vrarë 200 milionë njerëz, ndërsa vetëm 282 kanë vdekur.

-H1N1 ishte gati të vriste 65,000 britanikë kur vetëm 457 vdiqën.

Shkalla e vdekshmërisë ishte gjithashtu e ekzagjeruar kur H1N1 më në fund u tregua shumë më pak i rrezikshëm, duke nxitur shumë njerëz të raportonin para, kohë dhe burime të konsiderueshme të shpenzuara për gripin e lehtë. Në atë kohë, shtypi zbuloi se rektori i atij universiteti, i cili kishte qenë këshilltar i OBSH-së dhe qeverive, paguhej me një pagë prej 116,000 stërlina në vit nga prodhuesi i vaksinës H1N1.

Dhe sot, mbi bazën e të njëjtit model me të meta, të zhvilluar për planifikimin e gripit pandemik, ata dhanë parashikimet e tyre astrologjike mbi COVID-19; ata thanë se 500,000 do të vdesin në Mbretërinë e Bashkuar, 2.2 milionë në SHBA, 70,000 në Suedi dhe midis 300,000 dhe 500,000 në Francë! Kush mund t’u besojë këtyre figurave të çmendura? Kjo është arsyeja pse Profesor Didier Raoult i quan këto modele ‘formë moderne e fallit’.

Profesor John Ashton gjithashtu denoncoi këto parashikime astrologjike dhe faktin se ato kanë një lloj statusi fetar. Për më tepër, shtypi ka zbuluar se ata në këtë universitet që kanë nxitur qeveritë në burg nuk e respektojnë as atë që mbrojtën. Përsëri është e nevojshme të kryhet një sondazh midis disa zyrtarëve të këtij universiteti evropian.

Profesori Jean-François Toussaint tha për përmbajtjen: “Ne duhet me çdo kusht të parandalojmë që një qeveri të marrë një vendim të tillë përsëri. Sidomos pasi shfrytëzimi i pandemisë me mbylljen e përgjithësuar të gjysmës së njerëzimit do të çojë vetëm në forcimin e regjimeve autoritare dhe pezullimin e fushatave parandaluese të sëmundjeve kryesore vdekjeprurëse. Në Francë, simulimet që vlerësojnë se 60,000 jetë janë shpëtuar janë fantazi e pastër”.

Parulla e famshme ndërkombëtare: ‘Rri në shtëpi, shpëto jetë’ ishte thjesht një deklaratë e rreme. Përkundrazi, kontrolli ka vrarë shumë njerëz.

26 – REFUZOJMË detyrimin për t’u vaksinuar dhe REFUZOJMË detyrimin për të marrë një certifikatë vaksinimi koronavirusi për udhëtime, për arsyet e mëposhtme:

-Vaksina nuk është thelbësore sepse 85% e formave janë beninje, 99% e subjekteve të infektuar shërohen dhe fëmijët dhe gratë shtatzëna nuk janë në rrezik. Për më tepër, një pjesë e madhe e popullsisë tashmë është e mbrojtur nga CA-MRSA-CoV-2 përmes blerjes së koronavirusëve sezonalë përmes ndër-imunitetit.

– Të thuash se nuk jemi të sigurt se është Gënjeshtër dhe të vëmë në dyshim kohëzgjatjen ose efektivitetin e kësaj mbrojtjeje është një manipulim për të mbrojtur planin e biznesit të vaksinës.

-Është një virus ARN, kështu që ka më shumë të ngjarë të shndërrohet dhe vaksina mund të mos jetë efektive.

– Testet e vaksinës kryhen shpejt dhe disa po bëjnë thirrje për përshpejtimin e procedurave të testimit dhe heqjen dorë nga testimi i zakonshëm i kafshëve, i cili është i rrezikshëm. Testimi i vaksinave pa marrë kohë për të kuptuar plotësisht rreziqet e sigurisë mund të çojë në pengesa të padrejta gjatë pandemisë dhe në të ardhmen.

– Provat e mëparshme të vaksinave të koronavirusit janë shqetësuese: në vitin 2004, një nga vaksinat e zhvilluara për SARS shkaktoi hepatit në kafshët ku u testua. Një tjetër vaksinë hetimore kishte shkaktuar dëmtime të mëdha të mushkërive në kafshët laboratorike, duke i bërë ato më të ndjeshme ndaj infeksioneve në të ardhmen. Vaksinat e zhvilluara kundër një koronavirusi tjetër, virusi i peritonitit infektiv të maceve, kanë rritur rrezikun e maceve që të zhvillojnë sëmundjen e shkaktuar nga virusi. Fenomene të ngjashme janë parë në studimet e kafshëve për viruse të tjera, përfshirë koronavirusin që shkakton SARS.

-Disa vaksina janë testuar nga kompani që nuk kanë përvojë në prodhimin dhe tregtimin e vaksinave dhe përdorin teknologji të reja në mjekësi për të cilat nuk dihen përfitimet dhe as rreziqet shëndetësore. -Shumë kompani farmaceutike kërkojnë fitim financiar në kurriz të shëndetit të popullatave (pa, natyrisht, përgjithësimin për të gjitha).

Kreu i një kompanie farmaceutike u tha aksionerëve të tij gjatë gripit H1N1: “Kjo vaksinë do të jetë një mundësi e rëndësishme për sa i përket të ardhurave. Është një nxitje e shkëlqyeshme për ne, për qarkullimin dhe rrjedhën e parave‘.

Ish-ministri i Shëndetësisë i një vendi evropian tha më 23 maj, 2020: “Kur ka një epidemi si COVID, ne shohim: vdekshmëri, kur je mjek,  ose shohim: vuajtje. Dhe ka njerëz që shohin: dollarë, ju keni laboratorë të mëdhenj që thonë: është koha për të bërë miliarda”.

Më 16 qershor 2020, profesori Christian Perronne, një specialist i sëmundjeve infektive, i tha Sud Radio për vaksinën e koronavirusit: “Nuk na duhet … kjo është një histori thjesht tregtare’.

Uebfaqja e revistës Nexus botoi më 7 gusht mendimin e Dr. Pierre Cave i cili tha: “Epidemia ka mbaruar në Francë…si mjek, nuk hezitoj të parashikoj vendimet e qeverisë: jo vetëm që duhet t’i refuzojmë këto vaksina [kundër COVID-19 ], por edhe për të denoncuar dhe dënuar qasjen thjesht tregtare dhe cinizmin e neveritshëm që drejtoi prodhimin e tyre”.

Shkeljet skandaloze etike në shumë prova klinike: meqenëse vendet perëndimore nuk i lejojnë ata të shkelin parimet etike, shumë kompani farmaceutike (pa përgjithësuar për të gjitha) kryejnë provat e tyre klinike të barnave dhe vaksinave në vendet në zhvillim ose të varfra, ku eksperimentet kryhen tek njerëzit pa dijeninë e tyre dhe pa pëlqimin e tyre. Raporti i shkruar nga Irene Schipper (letër informuese SOMO mbi etikën në provat klinike) tregoi dështime etike tronditëse dhe shumë serioze; në një studim klinik, për shembull, gratë afrikane morën HIV dhe më pas u sëmurën me AIDS. Ky studim klinik u financua nga një fondacion i njohur dhe një laborator. Në disa vende, këto prova klinike skandaloze u kryen me bashkëpunimin e autoriteteve lokale në një kontekst të konfliktit të interesit.

-Një kompani farmaceutike: AstraZeneca hyri në një marrëveshje me disa prej tyre, e cila përfundimisht duhej të tregonte efekte anësore të dëmshme. Me fjalë të tjera, janë Shtetet dhe jo AstraZeneca që dëmshpërblejnë viktimat, pra me paratë e qytetarëve! Në këtë drejtim, ne u themi qytetarëve: Protestë masivisht kundër kësaj marrëveshjeje skandaloze, të turpshme dhe thellësisht të padrejtë deri në heqjen e saj. Ky përdorim i papërgjegjshëm i parave tuaja duhet të refuzohet. Ekspertët belgë gjithashtu u ‘tronditën’ nga kjo marrëveshje.

Skandale të rrezikshme ose madje vdekjeprurëse të vaksinave të zhvilluara në kohë epidemish dhe ne do të përmendim dy shembuj (natyrisht nuk jemi anti-vaksina, sepse kjo do të thotë të vëmë në dyshim gjetjet e Edëard Jenner):

Skandali i vaksinave H1N1: u testua në një numër të vogël njerëzish dhe përkundër kësaj, u tregtua si e sigurt në 2009. Por një vit më vonë, shqetësimet u ngritën në Finlandë dhe Suedi në lidhje me një lidhje të mundshme midis narkolepsisë dhe vaksinave. Një studim kohor i mëvonshëm në Finlandë raportoi një rritje prej 13 herë të rrezikut të narkolepsisë pas vaksinimit tek fëmijët dhe të rinjtë e moshës 4-19 vjeç, me shumicën e rasteve që ndodhin brenda tre muajve të vaksinimit. Dhe pothuajse të gjitha brenda gjashtë muajve. Vetëm në vitin 2013 një studim i botuar në British Medical Journal konfirmoi këto rezultate edhe për Britaninë e Madhe. Në total, kjo vaksinë e rrezikshme shkaktoi 1,500 raste të narkolepsisë vetëm në Evropë dhe 80% e viktimave ishin fëmijë. Disa nga mjekët e vaksinuar të NHS kanë vuajtur nga narkolepsia.

Narkolepsia është një sëmundje neurologjike kronike dhe e pashërueshme në të cilën pacientët bien në gjumë në mënyrë të pakontrolluar, vuajnë nga sulme të papritura të gjumit që zgjasin disa minuta që ndodhin kudo dhe në çdo kohë të ditës (përgjumje ditore) dhe gjithashtu janë viktima të mbresëlënëse sulmet e katapleksisë (relaksim i papritur i tonit të muskujve i shkaktuar nga emocione të forta si të qeshura, zemërimi ose befasia. Kjo mund të shkaktojë dobësi në gjunjë, paaftësi për të artikuluar ose ndonjëherë edhe rënie për disa sekonda). Ai dëmton funksionin mendor dhe kujtesën dhe mund të çojë në halucinacione dhe sëmundje mendore.

Peter Todd, një avokat i cili përfaqësonte shumë prej ankuesve, i tha Sunday Times: “Nuk ka pasur kurrë një çështje si kjo më parë. Viktimat e kësaj vaksine janë të pashërueshme dhe për jetën dhe do të kenë nevojë për shumë ilaçe”.

Midis fëmijëve të prekur nga vaksina është edhe tetë vjeçari Josh Hadfield, i cili po merr ilaçe anti-vjellje që kushtojnë 15,000 ,000 në vit për ta ndihmuar atë të qëndrojë zgjuar gjatë ditës në shkollë. “Nëse e bëni të qeshë, ai rrëzohet. Kujtesa e tij është shkatërruar. Nuk ka shërim. Ai thotë se do të kishte dashur të mos kishte lindur. Ndihem tepër fajtor – më janë dashur shtatë vjet për ta çuar çështjen time në gjyq. Dhe në vend që të ishin kompani farmaceutike për të paguar kompensimin, shtetet e bënë atë me paratë e qytetarëve!

Skandali i vaksinës vdekjeprurëse të etheve tropikale në një vend aziatik në vitin 2018: sipas zyrës së prokurorit Persida Acosta, 500 fëmijë kanë vdekur nga kjo vaksinë dhe disa mijëra janë të sëmurë. Disa kanë nevojë për operacione, për të rimarrë gjak pas hemorragjisë së rëndë. Shumica e familjeve nuk mund ta përballojnë atë. Për prokurorin, përgjegjësit janë laboratori që shiti ‘një vaksinë të rrezikshme’ dhe qeveria që zbatoi një fushatë vaksinimi ‘masive dhe pa kriter’ në kushte të mjerueshme.

Dr. Erwin Erfe, i cili punoi për zyrën e prokurorit, kreu autopsi tek fëmijët dy deri në tre herë në javë me të njëjtat rezultate: “Hemorragji e brendshme, veçanërisht në tru dhe mushkëri … dhe organe të enjtura”.

Sidoqoftë, kjo vaksinë u lajmërua si një triumf planetar; në vitin 2015, laboratori konfirmoi me shkëlqim dhe rrethanë të madhe komercializimin e një vaksine revolucionare kundër etheve tropikale. Ishte e para botërore, produkt i 20 viteve kërkime dhe 1.5 miliardë euro investime. Sidoqoftë, që nga fillimi, në komunitetin shkencor janë ngritur zëra:

Dr Antonio Dans u përpoq të paralajmëronte për rezultatet jo përfundimtare të provave të para klinike. Në Shtetet e Bashkuara, Profesori Scott Halstead, një ekspert i njohur botërisht për sëmundjen, ishte i shqetësuar dhe madje dërgoi një video në Senatin e Shteteve të Bashkuara duke i kërkuar që të ndërpriste programin e vaksinimit. Ish-ministri i Shëndetësisë i vendit në fjalë u akuzua për këtë skandal.

“Ishte lakmia që vrau këta fëmijë.” tha prokurorja Persida Acosta.

Ne themi: mjaft me të gjitha këto masa të çmendura, diktatoriale dhe sigurisht jo të shëndetshme, për shkak të të cilave ndodhin tragjedi çdo ditë: një adoleshente bëri vetëvrasje në Britani, një grua shtatzënë vdiq gjatë lindjes në Francë, një adoleshent në Shtetet e Bashkuara kishte nevojë për operacion pasi u sulmua nga një çift të cilit iu kërkua të mbanin maskë, një infermiere u sulmua gjithashtu në Francë dhe një shoferi i autobusit madje vdiq si rezultat i këtyre masave të paligjshme për të mbajtur maska.

Sipas profesor Karol Sikora, 1.000 pacientë me kancer rrezikojnë të vdesin në Angli për shkak të vonesave në diagnozë dhe trajtim, 12,000 njerëz në të gjithë botën janë në rrezik urie çdo ditë (sipas Oxfam), numri i sulmeve kardiake është dyfishuar në disa vende, bizneset po dështojnë, 305 milionë punë ose me kohë të plotë ato shkatërrohen – veçanërisht gratë dhe të rinjtë – sipas Organizatës Ndërkombëtare të Punës, një burrë vdiq nga maska ​​në Shtetet e Bashkuara, etj.

Edhe zogjtë vuajnë nga këto masa të rrezikshme dhe e gjejnë veten të bllokuar dhe të vrarë nga maskat: “Kafsha e varfër vazhdonte të pengohej dhe të binte, shiritat prej gome të maskës ishin shtrënguar rreth këmbëve të tij, nyjet e tij ishin fryrë dhe e bënin të vuante … Kam frikë se kjo pulëbardhë është e para nga shumë viktima.” – thanë punonjësit e Shoqërisë Mbretërore për Parandalimin e Mizorisë ndaj Kafshëve në BBC më 20 korrik dhe zogu e pësoi këtë torturë për një javë! Duhet theksuar gjithashtu se shkaku fillestar dhe kryesor i tragjedisë së George Floyd është bllokimi: nëse nuk do të kishte pasur asnjë ndalim, ai nuk do të kishte humbur punën, do të ishte në punë më 25 maj, nuk do të ishte vrarë, nuk do të kishte kurrë plaçkitja e dyqaneve dhe zjarret dhe konfrontimet me policinë, kaosi në Shtetet e Bashkuara do të ishte shmangur dhe George Floyd do të ishte akoma gjallë mes nesh sot.

27 – Ne u themi qeverive: TË GJITHA duhet të kthehen në normalitet menjëherë (përfshirë rihapjen e spitaleve, transportin ajror, ekonominë, shkollat ​​dhe universitetet) dhe kjo pengmarrje globale duhet të ndalet sepse ju e keni njohur dhe provuar se ju, si qytetar, ju keni qenë viktimë e mashtrimit më të madh shëndetësor të shekullit 21. Profesori Carl Heneghan tha më 23 gusht se frika që po e pengon vendin të kthehet në normalitet është e pabazë, sipas Express. Profesorët Karina Reiss dhe Sucharit Bhakdi botuan në qershor një libër me titull: ‘Corona: Alarm i rremë? Kryetari i një qyteti në Evropë tha: ‘Klima e përhapur mbi çështjen e koronavirusit është veçanërisht e rëndë dhe po bëhet e dyshimtë’. Dr. Olivier Chailley shkroi një libër të quajtur: ‘Virusi i frikës ose si e gjithë bota është çmendur’.

Profesori Sucharit Bhakdi (i cili gjithashtu i shkroi një letër Angela Merkel) tha për masat e marra, duke përfshirë masat e kontrollit: ‘masa groteske, absurde dhe shumë të rrezikshme … një ndikim i tmerrshëm në ekonominë botërore … vetëshkatërrim dhe vetëvrasje kolektive …’. Duhet të hapet një hetim ndërkombëtar dhe i pavarur dhe personat përgjegjës duhet të sillen para drejtësisë.

28 – Ne u themi qytetarëve: për t’ju mbajtur në kopenë, disa mund të përpiqen të na diskreditojnë me të gjitha mjetet, për shembull duke na akuzuar për komplot. etj. Mos i dëgjoni ata, ata janë Gënjeshtarë sepse informacioni që ju është dhënë është: mjekësor, shkencor dhe i dokumentuar.

29 – Ne u themi qytetarëve: kjo letër nuk guxon të çojë në dhunë ndaj askujt. Reagoni në mënyrë paqësore. Dhe nëse një punonjës i kujdesit shëndetësor që nënshkruan këtë letër sulmohet ose shpifet ose kërcënohet ose persekutohet: MBËSHTETENI SHUM. Të dashur Qytetarë: Shumë shkencëtarë, profesorë të shquar të mjekësisë dhe profesionistë të shëndetit në të gjithë botën kanë denoncuar atë që po ndodh dhe është koha të zgjoheni! Nëse asgjë nuk thuhet, do të vendosen masa të reja diktatoriale ‘të bëra në Kinë’. Ju duhet ta REFUZONI atë. Ne ju sigurojmë se këto masa nuk kanë asnjë lidhje me ilaçet ose higjienën ose ruajtjen e shëndetit publik, ato janë çmenduri. Dr Anders Tegnell tha, ‘Bota është çmendur’, duke vendosur një përmbajtje që ‘shkon kundër asaj që dimë për trajtimin e pandemive të viruseve’.

30 – Ne ftojmë profesionistë të shëndetit në të gjithë botën të jenë të fortë dhe të guximshëm dhe të bëjnë detyrën e tyre për të thënë të vërtetën, të bashkohen me ne në kolektivin: Profesionistët e Shëndetit të Bashkuar dhe të nënshkruajnë këtë letër duke paraqitur 4 pjesët e mëposhtme të informacionit:

Emrin, mbiemrin, profesionin dhe vendin në: join.unitedhealthprofessionals@gmail.com

Lista e nënshkruesve do të përditësohet rregullisht.

Albert Ajnshtajni tha: “Bota nuk do të shkatërrohet nga ata që bëjnë keq, por nga ata që i shikojnë ata duke mos bërë asgjë.”

Lista e mjekëve

Profesor Martin Haditsh, specialist i mikrobiologjise,, semundjeve infektive e tropikale, Austria

Ghislaine Gigot, mjek i pergjithshem, France

François Pesty, farmacist, France

Catherine Raulin, mjek i pergjithshem, France

Laurent Hervieux, mjek i pergjithshem, France

Geneviève Magnan, infermier, France

Jean-Pierre Eudier, kirurg dentar, Luxembourg

Andrée Van Den Borre, kirurg dentar, Belgium

Mauricio Castillo, anestezist e mjek patolog, Chile

Marie-Claude Luley-Leroide, mjek i pergjithshem, France

Daniele Joulin, mjek i pergjithshem, France

Mohamed Zelmat, biolog klinik, France

Nadine Blondel, infermier, France

Hélène Banoun, biolog klinik, France

Estelle Ammar, logopedist, France

Caroline Durieu, mjek i pergjithshem, Belgium

Doris Stucki, psikiater, Sëitzerland

Jessica Leddy, akupunkturist i licencuar, United States of America

Fabien Quedeville, mjek i pergjithshem, France

Michel Angles, mjek i pergjithshem, France

Dominique Carpentier, mjek i pergjithshem, France

Christophe Cornil, kirurg plastik, France

Pierre Brihaye, specialist ORL, Belgium

Elizabeth Luttrell, ndihmes infermier, United States of America

Tasha Clyde, infermier, United States of America

Walter Weber, specialist i mjeksise internet dhe onkologjise, Germany

Professor Pierre-Francois Laterre, anestezist dhe mjek patolog, Belgium

Sylvie Lathoud, psikolog klinicist, France

Karim Boudjedir, hematolog, France

Caroline Heisch, osteopat, France

Eric Blin, psikoterapist, France

Vincent Schmutz, kirurg dentar, France

Zieciak WB,kirurg ORL, South Africa

Virginie Merlin, infermier, Belgium

Gabriel Brieuc, anestezist, Belgium

Marie-José Eck, mjek i pergjithshem, France

Patricia Grasteau, infermier, France

Christine Villeneuve, psikoterapist, France

Philippe Voche, kirurg plastik, France

Gérard Bossu, osteopat, France

Elaine Walker, mjek urgjence e mjek patolog, United States of America

Richard Amerling, nefrolog, United States of America

Phil Thomas, mjek i pergjithshem, South Africa

Manfred Horst, alergolog dhe imunolo, France

Sybille Burtin, mjek patolog, France

Chantal Berge, infermier, France

Denis Agret, mjek urgjence e mjek patolog, France

Mélanie Dechamps, intensive care mjek patolog, Belgium

Prosper Aimé Seme Ntomba, kirurg dentar, Cameroon

Sandrine Lejong, farmacist, Belgium

Professor Jan Zaloudik, kirurg onkolog, Czech Republic

Cerise Gaugain, mami, France

Delphine Balique, mami, France

Marion Campo, mami, France

Olivier Chailley, kardiolog, France

Johan Sérot, psikoterapist, France

Arlette Fauvelle, farmacist, Belgium

Farooq Salman, specialist ORL, Irak

Olga Goodman, reumatolog, United States of America

Pascal Leblond, infermier, France

Sybille Morel, infermier, France

Marie-Thérèse Nizier, psikoterapist, France

Graziella Mercy, infermier, France

Pierre Maugeais, mjek i pergjithshem, France

Carrie Madej, specialisti mjekesise internee, United States of America

Victor Gomez Saviñon, kirurg zemre, Mexico

Martin Boucher, infermier, Canada

Evelyne Nicolle, farmacist, France

Agnès Dupond, mjek i pergjithshem, France

Azad Mitha, mjek i pergjithshem, France

Ines Heller, psikoterapist, France

Marie Laravine, infermier, France

Khaleel Kareem, anesthesiologist and intensive care mjek patolog, Irak

Tonya Davis, ndihmes infermier, United States of America

Mary Baty, higjienist dentar, United States of America

Luis Angel Ponce Torres, mjek patolog, Peru.

/hashtag.al/ KultPlus.com

Nga Ndue  BACAJ

Një ndër komandantët e shquar të forcave vullnetare të Malësisë Madhe , në luftën e Koplikut 1920, në mbrojtje të trojeve shqiptare nga shovenët serbo-malazez ka qenë Deli  Meta, Bajraktari (Flamurtari) i Hotit

Deli Meta lindi në vitin 1857 dhe ishte një ndër trashigimtarët  e urtë e trim i fisit të Lucgjonajve e shtëpisë së njohur me emrin e Çun Mulës. Deli Meta  ishte nipi i bajraktarit (Flamurtarit) famëmadh Çun  Mulës së Hotit e Malësisë. Pas vdekjes së Çun Mulës (viti 1896) Deli Meta ishte një nga burrat e shquar që nxorri kjo familje patriotike shqiptare. Deli Meta, ashtu si të parët e familjes së tij pjesën më të madhe të jetës e kaloi në luftra kundër padrejtësive të pushtuesit shekullore Otoman dhe mbi të gjitha në luftrat mbrojtëse kundër forcave shovene serbo-malazeze. Deli Meta u shqua si në luftën me pushkë dhe me pendë në mbrojtje të trojeve shqiptare. Ai është nëshkrues i parë i protestave , kerkesave e memorandumeve të malësorëve e më gjërë , që u drejtoheshin fuqive të mëdha në mbrojtje të trojeve, lirisë dhe të drejtave zakonore, jetsore dhe etnike të malësorëve shqiptar në trojet e veta. Nga këto akte diplomatike po kujtojmë ato të viteve 1911 , 1912 dhe 1918. Deli Meta është perkrahës e luftëtar patriot në kryengritjen antiotomane të vitit 1911 përkrah Dedë Gjon Lulit, kryengritje që çoi në ngritjen e Flamurit kombëtar në Deçiq pas 432 viteve dhe  memorandumin e Greçës që i parapriu programit politik të shpalljes së pavaresisë së Shqipërisë… Me rastin e kësaj kryengritje populli Deli Metës do t’i “kendonte” :

“..Deli Meta derë oxhaku ,
Tha: ” Pa m’mbërri deri n’gju gjaku
Gjallë si bie hyrrit në dorë
n’bajrak t’Hotit nuk la korë
jamë ndër male krye i parë,
e me zemër jam shqiptar…”
(Palok  Traboini , Flamuri në Deçiq 1911, fq.73-74, perg. per botim Kolec P. Traboini )

Deli Meta në luftën mbrojtëse kundër malazezëve e serbëve të 1912-1913 , që në histori njihet si Rrethimi i Shkodrës, tregoi edhe njëherë si gjithnjë se për mbrojtjen e trojeve shqiptare është i gatshë të bëjë çdo sacrificë e të përbuzë thasë me florinjë. Gjatë kësaj lufte mbrojtëse  në shënjë hakmarrje forcat malazeze ia dogjën shtëpinë Deli Metës në Hot. Gjatë ketyre betejave Krajl Nikolla i Malit të Zi bashkë me Mbretin Aleksandër i kërkuan atij që t’ju hapte rrugë në këmbim të florijve dhe gradave, gjë e cila u refuzua në mënyrë kategorike nga Bajraktari i Hotit dhe i pari i Malësisë së Madhe. Thuhet se gjatë një gostije të zhvilluar në Pallatin e Krajl Nikollës ku ishin ftuar oficerët më të shquar të Malit të Zi, Krajli i pyeste ata se kush ishin prijsit shqiptarë më të rrezikshëm që u paraqisnin atyre probleme serioze. Pas shumë përgjigjieve të ndryshme të oficerëve malazezë që jepnin mendimet e tyre, Krajl Nikolla u drejtua të pranishëmëve duke u thënë se perveç Dedë Gjon Lulit e Zenel Shabanit, Unë dy vetave ua kam frikën: Bajraktarit të Hotit Deli Meta që është mysliman dhe qeveris një krahinë katolike dhe Bajraktarit të Grudës që është katolik dhe qeveris një krahinë myslimane., si dhe Patrioti pendë artë dhe poetit kombetar Gjergj Fishta do të tregonte një rastë me vlera të jashtzakonshme shqiptarie , të bashkëjetesës dhe harmonisë ndërfetare , që mendova ta citoj:  “…Ndodhi në Hot  që vjetin 1904  kisha e atij bajraku  mbeti pa meshtar  per shumë do ditë .  Kur qe nji ditë  ndër ditë  , bajraktari (Deli Meta , nipi  bajraktarit  famemadh  Cun Mula , N.B.) me nji tjeter krye  t’atij vendi  po ulet në Shkoder  fill e te i Pari  i  Fretneve  , e  muhamedan tue ken i thotë : “asha  Zotin  , zotni  kisha e jonë ka petë (mbetë)  keq pa Frat !  As ska kush flet  uratë   në kishë , as kush na bekon shpijat per  s’gjalli  , as vorret per  s’dekuni . Rixha kemi me zotnin  me na çue fratin sa ma parë të kisha  se kemi petë keq!”.  Kaq me interesë  pra aj  bajraktar  muhamedan e kishte  marrë  çeshtjen  e të derguemit të meshtarit katolik  n’atë  kishë  ! (Kisha e brigjes N.B.).  Pse keto punë mund të ndodhin vetem në Malsi ? Pse atje  ka burrni , fisnikri , bujari ; ka karakter kombetar të paprishun  , ka moral të shendosht . Qe pra çilci(çelsi) i  zhvillimit kombetar tonë…”.(Gjergj Fishta ,”Hylli i Dritës”,prill 1930 , nr.4 , ff.185-195). Deli Meta nuk u pajtua as me pushtrimin e perandorisë Austro-Hungareze , të cilët për këtë e internuan së bashku me djalin e tij Mulin, të cilët u liruan duke perfunduar lufta e parë botërore.  Pas Luftës parë botërore Deli Meta me shokët e tij të atdhetarisë të Hotit , Grudës e Trieshit do të ishte i pari në organizimin dhe protesten e 14 nëntorit 1918 të dorzuar në Shkodër për fuqitë e Mëdha të asaj kohe , për shpetimin e trojeve shqiptare të Malësisë e më gjërë që kishte aneksuar Mali i Zi që nga kongresi i Berlinit (1878) dhe konferenca e Londres (1913). (Më hollësisht shih: Anton  Harapi, Andrra e Prètashit, fq.159-169, botimi i IV, Botime Françeskane, Shkodër 2008, +“Posta e Shqipnisë” e dates 23 nentor 1918, fq.89).  Por mbi  gjithë keto perpjekje e  luftra në mbrojtje të trojeve shqiptare Deli Meta do të shquhej në Luftën e Koplikut 1920, luftë mbrojtëse kundër ushtrisë Serbo-Malazeze (mbretëria serbo-kroate-sllovene, ku bënte pjesë pa emër Mali i Zi që nga 01 nentori 1918). Në këtë luftë Deli  Meta si patriot e luftëtar i sprovuar nga qeveria shqiptare e kryesuar nga Sulejman Delvina , qeveri e dalur nga kongresi i Lushnjes (janar 1920), do të emërohej komandant i forcave vullnetare të Malësisë Madhe e më gjërë. Qeveria e Sulejman Delvinës në Luftën e Koplikut do të dergonte ministrin e brendëshëm Ahmet Zogun dhe patriotin Bajram Curri e tj. Në këtë luftë mbrojtëse  përkrah Deli Metës luftoi edhe i biri i tij Mul Bajraktari, si dhe Luc Nishi që ishte prej fisit të Dedë Gjon Lulit etjerë patriot malësor e shqiptar , që me luftën e sakrificat e tyre bënë të mundur ndalimin e mëtejshëm të coptimit të trojeve shqiptare , duke ruajtuar kufijët e 1913-s. Në Luftën e Koplikut (27 korrik 1920-14 shkurt 1921) Deli  Meta do të shquhej si komandant e lutëtar trim, ku këtë e vertetojnë dokumente e shkrime të asaj kohe , por edhe populli do ti “thurrte” vargjet:

Deli Meta po viket:

Yryç djelm, bani gajret,

Sa t’na kenë rrypat fishekë,

Sot asht dita e duam me dekë”.

Deli Meta u çue ne kamë,

Luftë po ban me kta hotjanë…

Në këtë curriculum nuk po mundem pa cituar edhe një shkrim të Gjergj Fishtës te revista “Hylli i Dritës”,ku ndër të tjera citojmë: Tue kenë muaji i nandorit, muaji i të dekunve, qeverija jonë tue u kujdesua për të gjallët, nuk i harron ata fatosa që derdhen gjakun për atdhe, diftoi dishirin që të bahen gjithkund lutje për shpirtin e ushtarve të mbetun; kshtu me 21 u këndue  në Kishë të Madhe  nji meshë, ku muaren pjesë  kryetarët e zyreve ushtarake e civile. Edhe në xhami u krye për kë qellim nji zyre. Me 23 k.m. (ktij muaji N.B.) franceskanët e Malcisë së Madhe  organizuen nji meting, për me i paraqitë Komisionit të Lidhjes Kombeve padrejtsitë që Europa kishte ba, tue lshue Malet në dorë të serbit  e për me lypë pshtimin e Hotit e Grudës. Në kët meting muaren pjesë malësorët e Hotit, të Grudës, të Kastratit, të Shkrelit, të Kelmendit, të Triepshit, të Buzës së Ujit e të Koplikut me gra e me fmijë. Në oren 3.30 mbasdite u mlodhen tok te kuvendi i franceskanve, ku Deli Meta, bajraktar i Hotit, muar një flamur të zi, në shej jazit e mjerimit, të cilit i shkonte krahas Marash Dashi me nji drrazës ku ishin shkrua emnta e atyne maleve që lypshin pshtim, mbas tyne vinin  nga një krye për mal e Banda e Shoqnis “Vllaznija”, e cila gjithherë as këso heret s’u kursye ma marrë pjesë në këtë miting të mjerueshëm. Mbas bandet i prijshin popullit franceskanët e Malcisë me Hoxhen e Buzë Ujit;  kso doret shkuen deri në Perlimtare. Kjo skenë e mjerueshme piklloi zemrat e gjithë qytetsve tue ju mbushë sytë me lot. Si mbrriten para Perlimitares, ku gjindej Komisioni (i Lidhjes Kombeve), populli i Malcis  çoi një deputacjon mbredë për me ba ankimet.  Folen krentë e Maleve, tue i diftue Komisinit se nuk kishin shkue me lypë shperblime as s’kerkojnë damet që kishin pasë, por lypshin atë tokë që asht thjesht  shqiptare, per të cilen të parët e ata kishin  derdhë gjakun.. Permallue prej ktyne fjalve  Komisioni duel në balkon të Premilitares e i premtoi popullit se kishte per t’u mendue me gjithë fuqi për pshtim të tyne. Tue u kthye prej Prelimitarjet, Z. Kel  Marubi, i zètë gjithherë, tue dashtë që ky miting të jitte  (mbetë) i paharrueshem, u muar malsorve fotografiën.(At Gjergj Fishta, Lajme: Rrokull Shqypnies [Shkodër, Tiranë, Korçë, Kelcyrë], “Hylli i Dritës”-II/1921, nr.8, ff.370-373. Për kontributin e Deli Metës në Luftën e Koplikut më hollësisht dhe me referencat perkatëse kam shkruar në librin tim me titull: Lufta e Koplikut 1920 dhe ngjarjet që i paraprijnë  , botuar me rastin e 100 vjetorit të kësaj lufte.

Deli Meta (tashma në moshë të thyer) pushtimin fashist me 1939 e priti me urrejtje e me indinjatë , ndersa me pushkë e plumba e priti djali i tij majori i ushtrisë shqiptare, patrioti i shquar Mul Deli Bajraktari. Deli Meta jetoi edhe pak kohë mbas luftës dytë botërore (1945), por kjo nuk e pengoi atë si nacionalist të kulluar të shohin me dyshim “çlirimtarët” komunist që muaren pushtetin me gryken e pushkës. Deli Metës ia forconte dyshimin se PKSH-ja ishte krijesë e fqinjëve sllave , me të cilët na ndanin lumenjë gjaku e dete mjerimesh ndër mote e shekuj. Vdekja Deli Meten nuk e lejoj të shohë e vertetojnë shumë nga dyshimet e tija mbi regjimin komunist , por trashigimtarët e tij i panë, i vertetuan e i hoqen mbi shpinë  këto dyshime per 45 vite…  

Koplik, shtator 2020

Morali është dhe duhet të jetë fondamenti i politikës. E nënvizoj me emfazë, sepse në logjikën e shumicës së njerëzve ‘Morali dhe Politika’ janë apo gjenden diametralisht në kahe të kundërt. Nuk është aspak e vërtetë!

Thjesht, në këtë vend të pabegatë dhe të pabekuar, normalja na tingëllon anormale, për shkak të përbindëshave me tabela “politike” dhe me moral “numerik” që janë “zgjedhur” me dhunë.

Pyetja: “Nëse bashkëekzistenca e moralit dhe politikës është e mundshme apo jo?” – është diakronike dhe thellësisht e rëndësishme për jetën njerëzore. Ekzistuan shoqëri, si ajo antike greke, që brumosën dhe zhvilluan marrëdhënie të ngushtë mes moralit dhe politikës. Atje ku kjo bashkëekzistencë bëhej realitet, rezultati, lidhur me cilësinë e jetës së qytetarëve, ishte i suksesshëm.

Ndërkaq, në botën bashkëkohore, bashkëekzistenca e politikës me moralin është konsideruar dhe vazhdon të konsiderohet, prej më të shumtëve, si utopi.

Çfarë është “morali” në thelb? Moral është tërësia e parimeve, rregullave dhe vlerave që orientojnë veprimin. Një veprim është i moralshëm, kur subjekti e kryen pa paragjykim, pa prapamendim dhe pa marrë parasysh rrezikun e sanksioneve, apo pa pritur shpërblim.

Vlera e moralit gjendet kryesisht në përzgjedhjen e ndërgjegjshme të një veprimi me pikëreferimi të duhurën, të përshtatshmen, të vetkuptueshmen, të drejtën embrionale. Për shpërblim të vetëm, ka kënaqësinë e brendshme që mes këtij veprimi ngre shtat e mira.

Morali është marrëdhënie me tjetrin, respekt për të drejtat, nevojat dhe dëshirat e tij, që sjell për rrjedhojë besimin reciprok. Kjo do të thotë se morali nuk mjaftohet vetëm në definicionin e asaj se çfarë është e mirë dhe e drejtë, por kërkon dhe parashtron implementimin e së mirës dhe të së drejtës. Pa zbatimin praktik, vlera e së mirës mbetet, thjesht, në hapësirën e predispozicionit.

Politika, nga ana tjetër, është një prej fjalëve të njohura që së bashku me filozofinë dhe demokracinë na la trashëgim bota antike greke në historinë e ideve. Fjala gjen rrënjën e saj tek “politi” (qytetari) dhe politi gjen rrënjën e tij tek “poli-s” (qyteti).

Qytetin në antikitet nuk e bënin godinat dhe rrugët, por jeta e organizuar shoqërore e banorëve, mes bashkëpunimit politik, ekonomik dhe fetar të anëtarëve të tij. Politika është mjeshtëria e autoritetit, por edhe e udhëheqjes nga autoriteti, mjeshtëria e formës mes së cilës rezultativisht dikush mund të marrë pjesë në jetën e bashkësisë, në jetën publike të vendit të tij, qoftë si drejtues apo si vartës, teksa në fund të fundit përgjegjësitë, si edhe veprimet, ndahen mes drejtuesve dhe vartësve.

Për të trajtuar teorinë politike duhet të ketë veprim politik, interesim të theksuar dhe pjesëmarrje aktive të anëtarëve të shoqërisë në jetën kolektive. Fondamenti në të gjitha momentet e mëdha të teorisë dhe veprimit politik të antikiteit ishte se, politi (qytetari) dhe poli (qyteti) do të progresonin së bashku duke mbërritur në “begati” dhe “virtyt”, dhe se njëri mes tjetrit do të bëhej “i drejtë”, i përsosur (Platoni).

Politikani, fillimisht formon personalitetin e tij dhe në vazhdim i drejtohet një grupimi, me qëllim që të ushtrojë atje aftësitë dhe karizmën e tij, duke ofruar mbështetjen e tij për të ngritur në nivel më lart bashkëhumanët e tij. Për rrjedhojë, politikani është diçka midis një shkencëtari dhe një mjeshtri, i cili ndan me të tjerë veprimtarinë e tij kreative, duke patur parasysh sigurisht prezencën “e tjetrit” që përbën parakusht në konceptimin dhe zbatimin e veprimit të tij politik, pasi është e pamundur për dikë që të ushtrojë virtyrin i vetëm.

Aristoteli në veprën e tij “Politike”, mbështet idenë se ekziston afinitet absolut mes moralit dhe politikës, pasi “poli-s” është parakusht dhe kusht i krijimit të njerëzve të moralshëm. Poli-s nuk ka për qëllim vetëm mbijetesën e njerëzve, por bashkëjetesën e organizuar dhe përsosmërisht të orientuar, që siguron jetesën. Përsomëria morale e njeriut realizohet mes një shoqërie politike, ndërsa përsosmëria e organizimit politik ka lidhje të drejtpërdrejtë me cilësinë morale të politëve (qytetarëve). Parimet e bashkëekzistencës politike i nënshtrohen atyre morale, ndërsa arsimimi përcaktohet në thelb si edukim moral, që përgatit dhe brumos njerëz të moralshëm, politë të drejtë dhe të mirë.

Përsa më sipër, qytetari shqiptar (politi) që nuk ka alternativë përzgjedhëse, pasi nuk i ka politikanët me personalitet, as moralin si marrëdhënie besimi dhe reciprociteti, ka mundësi vendimmarrëse kolektive, përballë mungesës së simbiozës “Moral dhe Politikë” në Shqipëri, që të nxjerrë si të pavlefshëm të listuarit nga kryearpagonët e politikës amorale dhe të veprojë politikisht, bazuar në virtyt.

BURIMI : MAST.AL

Gjekë Gjonaj

Se në Komunën e Ulqinit prodhohet  vaji ekstra virgjër  i ullirit  të cilësisë së lartë  dëshmojnë dy medaljet e arta për cilësi  të cilat  i mori  ullishtari i njohur , Osman Kallaba, nga fshati  Zheji i Anës së Malit   në Manfestimin Ndërkombëtar të Ullishtarëve dhe Prodhuesve të Vajit të Ullirit “Noqnjak 2020”, i cili u mbajt në Zarë të Kroacisë. Konkurrenca ishte shumë e fortë me më se 420 mostra të vajit të ullirit, kryesisht nga rajoni. Më së shumti mostra ulliri kishte nga Kroacia, Slovenia, Mali i Zi dhe Bosnja e Hercegovina. Në këtë manifestim morën pjesë 11 ullishtarë me produktet e veta organike nga Mali i Zi mes të cilëve 7 nga Ulqini, 2 nga Tivari dhe nga një nga Podgorica dhe Sveti Stefani. Të gjithë ullishtarët konkurruan me nga një mostër, të cilat u vlerësuan nga ekspertët ndërkombëtarë.  

Laureati nga Ulqini  i dy  çmimeve më prestigjioze shprehet  se ndjehet shumë i kënaqur dhe i vjen mirë që vaji i tij ekstra virgjër “ Ulqini”  u  vlerësua nga ekspertë ndërkombëtarë dhe se  produkti i tij organik  mori vendin e parë në këtë manifestim. Ullishtari  në zë Kallaba  sivjet  dëshmoi  edhe një herë se vaji i tij i ullirit tashmë radhitet ndër vajet më të njohura   për cilësi në rajon .

Shembulli i këtij ullishtari të licensuar,   73 vjeçar, tregon se prodhimi i vajit të ullirit  në Ulqin ka një traditë të gjatë dhe të pasur. Përveç kësaj ai tregoi se  me sukses po  vazhdon  traditën e ullishtarëve të njohur të kësaj komunë. “ Dy medaljet  të arta nuk janë vetëm të miat, por edhe të ullishtarisë së Ulqinit , nga e cila mora  gjënë më të rëndësishme, e ajo është dashuria për ullirin”, thotë me modesti e sinqeritet Kallaba.  Ai edhe viteve të mëparshme është shpërblyer me çmime të larta e të vlefshme në manifestime ndërkombëtare të ullishtarëve dhe prodhuesve të vajit, mirëpo  kjo është hera e parë që fitoi dy medlaje të arta për  cilësi të vajit të ullirit.

Shpërblimet e sivjetshme    fitojnë  në peshë  për faktin se  Osman Kallaba  ishte ullishtari i vetëm  nga Mali  Zi  i  cili    qytetit të   tij  të lindjes i  solli një dhuratë kaq të madhe, me të cilën duhet të ndjehen krenar të gjithë banorët e tij, dhe jo vetëm.  Me produktin e tij të klasit të parë  ai njëkohësisht po afirmon  edhe Ulqinin edhe Malin e Zi jashtë  kufijëve të tij. Mirëpo është për të ardhur keq  për pakujdesjen dhe mosmbështetjen  e Komunës së  Ulqinit  dhe Ministrisë së  Bujqësisë,  të cilat , siç pohon Kallaba, përveç në fillimet e tij, nuk e kanë përkrahur  financiarisht    asnjeherë tjetër.

Osman Kallaba është  shembull i vërtetë se si një njeri entuziast e punëtor i palodhshëm në moshë të thyer, një emigrant nga Nju-Jorku, përndryshe biznesmen dhe aktivist i  dalluar i çsëhtjes komëbëtare me banim shumëvjeçar në SHBA ,  mund të arrijë majat e suksesit në një profesion të panjohur sa duhet deri para pak vitesh, kur nuk mumngon dëshira e madhe dhe vullneti i lartë.  

Perg. Ndue  BACAJ

Selman  Bajram Ramçaj (Ramçi) është një ndër dëshmorët me moshë të re të Luftës Koplikut 1920, por me moshë të vjetër nga patriotizmi familjar. Familja Ramçaj (Ramçi) nga Gruemirë-Çesma (e Koplik-Grizhes) ku lindi u rritë dhe edukua me vlerat më të mira të atdhedashurisë Selman Bajram Ramçaj(Ramçi), trashigonte  një histori të hershme e të njohur patriotizmi shqiptar. Nga kjo familje e madhe në shqiptari vazhdimisht do të shquheshin trima luftëtarë kundër perandorisë pushtuese shekullore turko-otomane, ku një nga këto beteja luftarake antiotomane do të ishte ajo e 7 gushtit 1871 , të njohur në histori si “lufta te  mullinjët e Vrakës”, luftë që u ndezë kur Stambolli do të rikthente në krye të vilajetit të Shkodrës famkeqin me shpatë në dorë Ismail Pashën.  Në këtë betejë thuhet se kishin rënë edhe mjaftë malësorë-shqiptarë , në mes të cilëve  edhe nga familja Ramçaj (Ramçi). Familja Ramçaj (Ramçi) do të shquhej për atdhedashuri e trimëri edhe në luftrat mbrojtëse kundër shovenëve fqinjë malazez , që synonin ndër mote të zgjeroheshin duke grabitur trojet etnike shqiptare , si me bekimin e Europës plakë dhe pazardhëqet e dobësitë e pushtuesve turq. Luftëtarë të lirisë e mbrojtjes së trojeve shqiptare nga familja Ramçaj (Ramçi) nuk do të mungonin asnjëherë, por ato u bënë më të vrullshme me organizimin e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit(1878-1881). Në vitin e stuhishëm 1880 në mbrojtje të trojeve shqiptare të Hotit e Grudës ,  kundër grabitqarëve shoven Malazez do të jepnin jetën duke luftuar te Ura e Rrzhanicës  axhat e Selman Ramçajt (Ramçi) , Zymer Jaho Ramçaj (Ramçi) dhe Maxhun Jaho  Ramçaj (Ramçi). Por trashigimtarët e kësaj dere nuk e lanë me kaq patriotizmin e tyre , por e vijuan në të gjitha luftrat e betejat për t’u dalur zot të drejtave, lirisë, flamurit dhe trojeve shqiptare , si në vitet 1910,  1911, 1912-1913 dhe veçanarisht në Luftën e Koplikut 1920… Në Luftën e Koplikut  Selman Bajram Ramçaj (Ramçi) do të ishte ndër të parët vullnetar (por jo i vetmi nga familja Ramçaj (Ramçi), që do të rrokte armët për të luftuar në mbrojtje të trojeve shqiptare nga pushtuesit serbo-malazez.

Selman Ramçaj (Ramçi) kur do të jepej kushtrimi për mbrojtjen e trojeve shqiptare nga sulmet e ushtrisë serbo-malazeze , ishte pa mbushur 23 vite jetë (i vitlindjes fillimit të vitit 1898), dhe sigurisht që kishte mundësi t’i shmangej kësaj lufte , pasi kushtrimi dhe organizimi për të rrokur pushkët e për t’u dalur zot  trojeve shqiptare të Malësisë Madhe e më gjërë, ishte mbi baza vullnetare . Por Selmani si dhe shokët e tij të atdhetarisë nuk ju shmangën detyrimit të shenjtë të mbrojtjes të trojeve shqiptare. Seleman Ramçaj (Ramçi) rroku armët dhe u rrjeshtua ndër të parët në formacionet vullnetare për mbrojtjen e trojeve shqiptare të sulmuara nga ushtria shovene serbo-malazeze (Jugosllave). Ku këto organizime  vullnetare do të bashkoheshin në formacione ushtarake që do të komandoheshin e drejtoheshin nga të derguarit e Qeverisë Kombëtare Shqiptare (Ahmet Zogu , Bajram Curri etj.), të dalur nga kongresi i Lushnjes (fund-janari) 1920. Selman  Ramçaj (Ramçi) që nga fillimi i kësaj lufte (27 korrik 1920) e deri sa dha jetën në frontin e luftës në Koplik, ishte rrjeshtuar në formacionet vullnetare që komendoheshin nga trimave patriot Deli Meta e Lucë Nishi (deri sa edhe Luca ra dëshmor). Selmani në të gjitha betejat u shqua si një luftëtar trim që nuk i trembej syri nga plumbat e armikut. Pikrisht në një betejë të tillë në rrethinat e Koplikut (Pusat e Mollës) do të binte heroikisht dëshmori Selman  Bajram Ramçaj (Ramçi) . Gjatë kësaj lufte shovenët serbo-malazez ndër të tjera djegin edhe shtepinë familjes Ramçaj (Ramçi). Në vitin 1985 (nga shteti i asaje kohe) Selman Ramçajt (Ramçit) do t’i  jepej titulli Dëshmor i Atdheut, titull që vlenë edhe sot. Në këtë shkrim kujtesë vlenë të cilësohet se Familja Ramçaj (Ramçi) nuk ndeji duarkryq edhe gjatë luftës antifashiste nacional-çlirimtare, ku muaren pjesë me armë në dorë kundër nazifashistëve si luftëtar të lirisë edhe dy vëllezërit e dëshmorit Selman Bajram Ramçaj (Ramçi) trimat , Salo  Bajram  Ramçaj (Ramçi) dhe Adem  Bajram Ramçaj (Ramçi).Gjatë luftës antifashiste do të binte heroikisht trimi Salo Bajram  Ramçaj (Ramçi). Kur në pushtet u instalua komunzmi , në vend që të nderohej e vlersohej kjo familje dhe luftëtari antifashist Adem  Bajram Ramçaj (Ramçi) që shpetoi i gjallë nga plumbat e fashistëve , Ademi arrestohet nga shteti komunist me 20 shtator 1952 me akuzen se ka penguar forcat e sigurimit komunist per kapjen e antikomunisteve e nacionalistëve , dhe me këtë akuzë pasi e mbajnë rreth një vit e gjysëm në hetuesi dhe nuk arrijnë t’a  thejnë , hetuesit kriminel-komunist i marrin jeten me 28 prill 1953. Deri në rrezimin e regjimit komunist nacionalistit Adem Ramçaj (Ramçi) nuk i dihej as vorri. Gjatë viteve të para të pluralizmit e demokracisë, falë një familje të mirë shkodrane Ademit i gjinden vorri , dhe familja Ramçaj (Ramçi) rivarrosin me nderime  eshtrat e trimit nacionalist Adem  Ramçaj (Ramçi). Në vitet e pluralizmit e demokracisë doli nga harresa edhe emri i dëshmorit antifashist Salo Bajram Ramçaj (Ramçi), i rënë në luftën antifashiste me 1943, i harruar për vite qellimisht nga regjimi komunist…

Për këtë familje patriotike thuhet edhe sot se çdo luftë në mbrojtje të trojeve shqiptare i ka “hangër” mashkuj familjes Ramçaj (Ramçi)….

Nderim e lavdi dëshmorit Selman Bajram Ramçaj (Ramçi) dhe bijëve patriot të kësaj familje…

(Voo:Referencë për këtë shkrim-kujtesë mora një portret  të realizuar në shtator të vitit 2005 nga unë në TV-Kopliku dhe “librin” Dëshmorët e Atdheut, Tiranë 2012, fq.152 dhe fq.155,  pregatitur nga Ministria e Mbrojtjse me rastin e 100 vjetorit të pavarësisë së Shqipërisë…Gjithashtu mbiemri i vertet i kësaj familje është Ramçi , por regjimi komunist që nuk u vinte rëndësi mbiemrave, por biografisë  ja shënon mbiemrin nga Ramçi në Ramçaj në të gjitha dekumentet e atij shteti, ndaj unë në kllapa pranë mbiemri të deformuar nga regjimi komunist vendosa mbiemrin e vertet , siç edhe e kanë korigjuar sot trashigimtarët e kësaj familje).

Koplik, shtator  2020

FJALE TE DEHURA  

Mbajnë  subjekte  tingujsh,
Gjysëmfjalësh të thyera,
Çerek fjalësh të dehura,
Me fillim të ëmbël,
Me ngritje toni zemërues,
Për një teke budallaqe,
Për një mospelqim puthje,
E kontradikta ngjit kulmin
Në veshjen e fjalëve me
Brekët e maskave!
Tuj respektu qeverinë e rrenave 
Çmimi i frikes rrit mungesen
E prekjeve,
Rrallimin e frymës,
Në pjestimin e ligësive!

O zot, hiqua maskat
“Dashurive”  me bileta jeshile
Hyrje në parajsen e ndjenjave
Për shitjen e pandershme
Të ndjesive!

02 korrik 2020

DEMOKRACI

Demokraci është të mbjellësh lule
Edhe në kopështin e komshiut,
Nëse pranë tij ke mbjellur!
Demokraci është të ecësh,
edhe kur s’mund të ngrihesh ,  
nëse i ke premtuar dikujt!
Demonraci është
ta ndigjosh tjetrin deri ne fund,
por t’i thuash nëse s’te pëlqen!
Demokraci është ta ndash dhimbjen njëlloj,
edhe pse ty, ndoshta më shumë të dhëmb!

24 qershor 2020

U PRI MENGJESEVE


Për të ecur para diellit,
Unë e pres lindjen me dorë
Në ballë,
Duke filluar kryqin e përditshëm:
“Në emër të Atit e të Birit e të
Shpirtit Shenjtë!”
Nuk ma kujton mengjesi lutjen,
Por unë, për të ardhur mengjesi,
Në sytë e mi dhe të tutë,
Lutem për secilin banor të globit:
“ O Zot , ndihmoi të gjithë njerezit në botë,
 të jetojnë mirë e të jenë të lirë!”
Amin!

27 qershor 2020




SHIU  

Shiu është lidhja ime me qiellin
Pa shkallë, pa asgjë prej gjëje
Një kontakt elektrik me shpejtësi
Rrufeje!
Pastaj, rrufetë zbresin në gjoksin tënd
Ku  marrin vrull të gjithë lumenjtë
E avullojnë, e bëhën e shi
E shkojnë në qiell përsëri!
O zot, u bëfsha shi,
Vetëm për Ty!

29 janar 2019



MENGJES …

M’ka dalë gjumi herët,
Tuj mendu
Mos me m’zanë drita
N’gjumë,
Me ia dhanë
Mëngjesit një kafe,
Qiellit me ia ofru
Një gotë konjak,
Që t’ia hapë
Udhën  diellit
Me i nda retë
Nga fërkimi i natës
Mëngjesi ishte
Ma i shpejtë e m’xuni
Tuj iu afru kafes!

TI JE …


Ti je një zgjim bimor
I natyrshëm
Mengjesi, princi jot
Merr frymë ngeshëm
Tuj kenë le nanët
Para diellit,
Në livadhin pranë
Tuj la sytë
Me vesën e natës
Nga avlli i dashnisë
Së orv’ve të amla
Tuj përcjellë kohën
Njëlloj
Që nga fillimi i botës
Së pagojë!



Histori

Një mal dembel
Shtrinë këmbët në lum
Sipër tij ca sorra
Kanë qerdhet me derë
Nga retë,
Ca zogj që flenë
E vdesin në fluturim,
Kanë kodin e tyne sekret
Tek shkruajnë historinë
E të parëve të vet!



DETI

Deti, si një luan i çmendur
Tund kreshtën e thinjur
Duke rrahur bregun
Me dallgë të hov’shme,
Toka tërhiqej rrëzë bjeshkëve
Si një lindje e parakohëshme
Shkëputja e reve
që marrin formë tufe
Në një fluturim kelektiv
Sikur na bien në shpinë!


PA  T Y

Një stuhi e pafundme
Më vjen në sy, në gjoks, në kry
E kur?
Bash kur jam pa Ty!




DIMER SI KY…

( Kushtuar dimrit kolektiv afro gjyswm shekullor )

Shtëpi të kërrusura
Si ti kishte mbërthyer ngërçi
Çelin portat tuj ndjek retë
Për me hy pak dritë e zbehtë!
Druvarët ngarkojnë mbramjen
Me zjarrin e portokalltë
Tuj thanë me vete:
Dimër si ky, mos ardhtë!



U   N   E


                                                           Une isha, nuk erdha
                                                  Babai erdhi, se para tij qe gjyshi
                                        Para gjyshit qe babai i tij e të tjerë që erdhën
                                     Njëri pas tjetrit , të  vënë  si  ushtarët  në  vij
                                Të larë ngjyrave të ylberta të lumenjëve të artë
                            Tuj puthun ajrin e vaktë të dritës së maleve, ende pa i hapun
                          Sytë, në temperaturen  e fjalëve dhe urimeve. Ku së brendëshmi
                      Pulësonte frymë qiellore, dritë dhe alkimi që vjen përherë tuj u
                   shndërru në portretin tonë, nga hekuri në shkëmb, nga shkëmbi në tokë
                         Nga toka në hi, nga hiri në hiç.  Unë erdha, nuk isha, të njëjtes
                                 rrugë që erdhi Nëna dhe  gjyshja  ime , dy trekëndësha
                                        të mbyllur me dy kulme e me radhë, pas njëra
                                              tjetres, duke u kthyer në drite e diellin në
                                                    kangë , erdhëm njëri pas tjetrit të
                                                         lidhur synit të fillimit tand!
                                                            Gjyshja, mbretnesha
                                                                 E pritjes së lindjeve
                                                                   Ma preu lidhjen
                                                                       Me nanën!     
                                                                              Sot,
                                                                          Piramida ime
                                                                          Ngul me krye
                                                                                  në
                                                                              T O K E!

Nga Marash Gilaj

Duke pasur parasysh se shumë njerëz janë të prirur të marrin një thes me ilaçe për shumë lloje shqetësimi shëndetësor që kanë, do të ishte më mirë të zgjedhin ushqimet që luftojnë , thuajse, çdo sëmundje, duke evituar mbi 90% të ilaçeve të panevojshme, e shpeshherë , më të dëmshme se vetë sëmundjet. Lidhur me këtë, Hipokrati, i njohur si babai i mjeksisë, thoshte: “ Mos i përdorni ilaçet si ushqimin tuaj, por ushqimet e zgjedhura me kujdes, i përdorni si ilaçet tuaja.”

Një në katër çifte të martuar, në botë, mesatarisht, ose 25% e tyre flejnë veç e veç, pasi, sipas mjekësisë, vlera e gjumit rritet me 50 %.

Flini me kokën nga Jugu, pasi kjo shërben për një qarkullim më të mirë të gjakut, na këshillon mjekësia. Zbulimi thotë se fusha magnetike e tokës është në përputhje me këtë pozicion fjetje.

Aftësia e organizmit për t’u mbrojtur nga rreth 6000 sëmundje të ndryshme që na kërcënojnë çdo ditë , është mbresëlënëse dhe me shumë vlera. Kjo ndodh nepërmjet imunitetit dhe atitrupave . Çdokush mund ta kuptojë se shumë shqetësime e dhimbje largohen pa mjekime pas disa orësh ose pas pak ditësh.

Më shumë njerëz vdesin nga vetëvrasjet se sa nga krimi, terrorizmi dhe luftrat të marra sëbashku. Çdo vit, mesatarisht, vetëvriten rreth 788 400 njerëz, në gjithë botën.

Urtësia na mëson se kush abuzon në rini, duke punuar jashtë çdo kriteri e norme, kush pi duhan, alkol apo konsumon drogë etj. , i jep pleqërisë një trup të shkatërruar. A nuk do të ishte më mirë, të ishim më të kujdesshëm që të zgjasim vitet e rinisë dhe të moshes së mesme, duke kaluar pastaj edhe një pleqëri pa shumë probleme? Mendojeni edhe një herë..

12 Shtator 2020