Nga  NDUE  BACAJ

Megjithse Malësia e Madhe si edhe Shqipëria (e thuajse gjithë Bota), është e ngujueme , nga një luftë me një armik të  padukshem, koronavirusin (covid 19), nuk ka arësye të mos kujtojmë e nderojmë historinë e të parëve tanë në luftë me një armik të dukshëm , siç ishte perandoria turke -osmane. Një nga kulmet e dukshme në perjetësi  të kësaj lufte kryengritëse , është ngritja e flamurit kombëtar shqiptar me 6 prill 1911 në Bratilë të Deçiqit nga trimat kryengritës, të primun nga heroi i popullit Dedë Gjon Luli me shokët e tij të atdhetarisë. Lufta kryengritëse ka si fillimi 24 marsin . dhe si datë perfundimi  2 gushtin (e vënë në zbatim me 4 gusht)  1911.  Në keto 133 ditë luftë kryengritëse dhanë jetë si me le 271 dëshmorë, të cilësuar emër për emër në librin tim të botuar para tre viteve. Këtë kujtesë të vogël , të ketyre ditëve të vështira, mendova t’ia kushtoj “thjeshtë” 6 prillit të 109 viteve më parë, kur u ngritë flamuri kombëtar në Deçiq…

Flamuri në Deçiq

Sukseset e dy javëve të para të kryengritjes kundër turke-osmane (24 mars-6 prill) do të sillnin atë ditë të shenjtë , të enjtën e 6 prillit 1911 kur trimat kryengrites çuan në vend, amanetin e Gjergj Kastriotit dhe fjalen e prijesit legjendare Dedë Gjon Luli, duke e ngritur flamurin kombetar me shqiponjen dy-krenore në majen Bratiles së Deçiqit, që u LA me gjakun e shtatë deshmorve Kojas : Dokë Preç Kercaj, Tomë Uc Ivanaj, Marash Lucë Gjokaj , Cak Uc Ivanaj, Gjeto Tomë Kolçaj, Kolë Dokë Marashaj, dhe Gjeto Gjekë Ivanaj, të cilet ranë heroikisht njeri pas tjetrit për flamurin kombetar shqiptare, dhe sot ata janë të perjetsuar në një memorial në Kojë “pranë” prijësit tyre , flamurtarit të Kojës Pretash Zeka Ulaj. Ndersa Nikë Gjelosh Luli, Gjon Ujkë Miculi dhe Pjeter Zefi janë flamurtaret e paharrur të shqiptarisë.*1*. Ketë ditë historike luftoi e gjithë Malesia, që arriti të valvitë në driten e diellit , atë flamur që  kishte qendruar i “burgosur” në “katakombet” turko-osmane , për rreth 432 vite… Ngritja e flamurit tash 109 vite i ngjanë një meteori, që sa më shumë vite i afrohet qiellit, aq më shumë i bënë dritë tokes… 6 Prilli i vitit 1911, do të mbahet mend perjetësisht si dita e Flamurit kombëtar të Gjergj Kastriotit –Skenderbe, e atij flamuri të larë me lot e gjak për 432 vite rrjesht. Deçiqi është “Oxhaku” nga i cili ka dalë “tymi i bardhë” i ngritjes së flamurit kombetarë, por është edhe “Oxhaku” që shperndau shkendijat që fluturuan nga Veriu në Jug, duke ndezur në të gjithë Shqiperinë idealet e flamurit dhe mvehtësisë… Ky “Oxhak” i shqiptarisë nuk u fikë kurr edhe pse mbi të u derdhen pa papushim ; rrebeshe, stuhi, gjakë, lotë e mundime. Tash 109 vite në trojet tona bëhet be ; pasha njatë flamur që u ngrit në Deçiq… Atë ditë (me 6 prill 1911) Leket e Hotit, Grudes, Trieshit, Kojes, Orahoves, Fundnave, Kastratit, Kelmendit, Shkrelit e tjer, mbas fjales së Dedë Gjon Lulit :”Bini bini sokola, he në krajlni ju shkoft zani”. Rrugen flamurtaret ja hapen vehtes në mes të mitrolozave e mauzerreve të turkut, sikur të ishin badema derdhun mbi nuse e krushq diten e dasmes, e jo plumba, që shkepusin jetë e shtrijnë burra për tokë..Në pak orë u gjeten në maje të Deçiqit, dhe shpalosen në ajr të lirë të Malesisë Madhe at Rub të Kuqe me Shqipe të Zezë që tash 432 vjet kishte ndejë palua e diku edhe harrua, ndër skutat ma të fshehta të Shqipnisë robnueme..”.*2*.
Kesaj dite fatlume, fetari, atdhetari dhe poeti i embel malsor, dom Aleksander Sirdani i kushtonte vargjet brilante :
“Nalt Flamuri perhillet,
Armikut s’i leshon cak,
Me besë Arbnori lidhet,
Me gjakë mbrojt Atdheun me gjakë,
Ngallnjyese kthen Malesia,
N’Deçiq Flamuri të valojnë,
Plot gjak e jetë i kushtojnë.
……………………………
Kuq e Zi Flamuri perhillet,
N’dor Ded Gjo’Lulit trim,
me Gurakuqin mblidhet,
Shqipnia me një kushtrim “.

Në atë ditë me 6 prill (1911) shqiptari i vertet mbushi mushkeritë me frymen e lirisë, e brohoriti në Zemer të vet :”Rrnoft Shqipnia”.*3*.
Ndersa poeti kombetarë At Gjergj Fishta (te Mrizi i zanave) ketij Flamuri i kushton një poezi që e titullon ; “Hymni i Flamurit Kombëtar”, nga e cila po citojmë:
“….Mbi njatë Flamur Perendia
Me dorë t’vet Ai e ka shkrue:
“ Per shqiptarë do t’jet Shqipnia
Kush ua prekë, ai kjoftë mallkue !
…………………………………………….
Ma mirë dekë me u shue nën hije
T’Flamurit tonë në fushë t’mejdanit,
Se me rrnue nji jetë robnie
Per nën sukuj t’huejë t’Ballkanit…!
Kjo krye-kryengritje dhe ky Flamur (në trojet tona) identifikohet shpesh me figuren madhore të Malesise e Shqiptarisë, heroin e popullit Ded Gjon Luli që thoshte : “Flamuri i ka të gjitha, ai ka besen, ka pushken, ai ka brenda gjithë Shqiperinë.. atij i falen, atë e ndjekin mbrapa të gjithë, çka është shqiptarë i vertet..”. Keto ditë heroike të Malesisë Madhe i pershkruan mrekullisht edhe poeti pogradecare, Lasgush Poradeci me vargjet domethënëse :
“Malesia që bënë sulm në zjarr /
Porsi dragojë me fletë/
Siç bënte sulm ngadhnjimtar /
Gjergj Kastrioti vetë…”
Ketu nuk po mundem të lë pa kujtuar edhe aktin heroik të grudasit trim-dragua Nikë Pretash Leci – Sinishtaj, per të cilin Risto Siliqi (pjesmarres në kryengritje me pushkë e pendë) do të shkruante: Fatosi shqiptar, i flakti trim prej Grudet Nikë Pretashi në betejen per marrjen e forteses të Shipshanikut, kur e pa se turqit ishin të fortë në ketë forsadë e mbasi …shqiptaret topa nuk kishin vetem luftonin me plumba, i plasi zemra e u nis në pikë të vrapit kalasë perpjetë edhe pse si breshen pikojshin plumbet në të gjitha anet …mberriti tu bedeni , ku me një hov murin e shkaperceu, pos sa e kapi murin e deres të hymjes së kalasë perbrenda e priti batarja e plumbave të nizamit..e ra deshmor në kambet e armiqëve …!
Me hov të luanit, me guxim burrash,
Desht ta rendojnë kalanë me dorë;
Prej njiqind singinash, prej njiqind plumbash
Mbrenda bedenit u ba therorë.! *4*.
Ndersa trashigimia gojore thotë se Nikë Pretash Leci është hellur mbi gryken e Topit turk që qellonte malesoret kryengrites…
Per luften e kryengritesve malësor në Deçiq shkruan edhe autori i librit “DUKAGJINI…”, i cili shkruan “ Në luften e Deçiqit dhe në ngritjen e Flamurit Kombetar moren pjesë edhe vullnetarë nga Shala e Shoshi . Në luften per ngritjen e Flamurit, midis të tjerëve u vranë edhe Bal Gjoni nga Nicaj-Shalë dhe Bush Delia i Shoshit. Kur u ngritë Flamuri në Deçiq dhe më vonë, populli i Shkodres e Malesisë i kendoi kengen:
Vigmen tue i dhanë Shqipnisë, po anë e mbanë
Bini bre burra bini ksaj Turki
Dirgu moj djelmni, e bjer në tiran
Me nji Gurakuq, me nji Dedë Gjo’Lul
Me nji Mehmet Shpend, me nji Prel Tul
Me ne janë Lekët që u shkrinë per Shqipni “ *5*.
Dita e Flamurit tonë kombetar është një ditë e madhe, që deshmojë me zë të lartë, deri në kupë të qiellit, se shqiptaret e themelisht malsoret kanë ruajtur per shekuj fillin (shpesh të holluar) të perkatësisë sonë Europerendimore.. Ngritja e Flamurit në një ditë pranvere e bënë me domethënse ketë eveniment historik, pasi pranvera në kalendaret enciklopedik te popujve “ njihet “si : Pranvera e ringjalljes, pranvera e dashurisë, pranvera e luleve, ndersa në kalendarin enciklopedit te memories sonë prej 109 vitesh kujtohet si pranvera e Flamurit.
Prej asaj kohë e deri sot, në keto lendina, kodra e male, ( në çdo pranverë ) kanë lindur, rritur e lulezuar lule shumngjyreshe, të cilat perveçse mrekulluan natyren tonë, ato shperndanë edhe aromen e flamurit kombetar të Gjergj Kastriotit ne trojet e Shqiperise Etnike. Por të mos harrojmë se deri në vitin 1991 Lulet e pranveres së flamurit në Deçiq e tjer, vyshkeshin para kohe nga acaret e Uraleve…. E ndersa sot flladi i Pranverës (Europerendimore ) ka filluar të fryjë edhe në trojet tona etnike të Malesisë Madhe e Shqiperisë, por perseri “lulet” e flamurit të Gjergj Kastriotit ende kanë nevoje per më shumë dritë e diell, jo lokal (se atë tashma e kanë), por kombetar, duke i dhënë vendin që i takon ketij evenimenti historik per të cilin trojet shqiptare kishin pritur rreth 432 vite…Kryengritja antiturke do të merrte Dhenat e Kralnive, ku perveç pushkes, demostroi edhe pendën, duke realizuar edhe Kuvendin historik të Greçes (10 deri me 23 qershor 1911), ku u formuluan 12 kerkesat që kishin në themel, lirinë, mvehtesinë dhe flamurin, gjë që i jep kesaj kryengritje edhe permasa programore kombetare….

Nderim  e perkujtim të pakufishëm kësaj date historike, deshmorëve e heronjëve të saj , që na bënë krenar perjetsisht ne malësorëve e shqiptarëve me fëtyrë gjithmonë nga perendimi e kurr nga lindja…

Referenca:

*1*. Hylli i Drites” 1932/11, fq.575 , revista “Leka” 1937/6, fq.249-250, (Flamuri i kuq ne Deçiq), Kol Kamsi “Kronikë e Agimit te Lirisë”, “Leka”

*2*.At Marin Sirdani, Flamuri në Deçiq, revista “Leka”, nr.6 -1937, fq.249.
*3*. Klajd Kapinova, Në mes Kryqit dhe Atdheut, fq.63.
*4*. Risto Siliqi, “PASQYRA” e Diteve të pergjakshme nëtë pestin Shekull të Shqipnisë të Ronueme, fq.81-82, Trieste 1912.
*5*. Zef Gjeta “DUKAGJINI”, fq.412-413.
(Voo: Më hollësisht për kryekryengritjen , kryengritësit dhe ngritjen e flamurit , kam shkruar në librin tim me titull:”Kryekryengritja e e Malësisë Madhe kundër pernadorisë turke-osmane-1911” të botuar para tre viteve).

Malësi e Madhe, 6 prill 2020

ZEF PERGEGA

      Superlajmi boteror nuk eshte sot ndonje arritje e shkences, por qe tregon trutharjen sociale dhe mediatike te ketj shekulli te ri. Pra shoqerise nuk i intereson zbulimi i ndonje vaksine per ti shpetuar vdekjeve, arkivoleve dhe celjes se gropave te fundit, por dicka tjeter ironike se si po e rruan lesht Cristiano Ronaldo. Buje e madhe ne instragram ne rrjetet sociale dhe mediat e Tiranes, e cila paraqet bashkeshorten e Ronaldos duke e qethur bashkeshortin e saj ne veranten e katit te pare te shtepise, ku ne sfond duken disa palma dhe breke te ndera. Kete e pane 48 milion 395 mie e 335 vete ne bote. I sigurte se nese do te jepej lajmi per shpikjen e vaksines se Kovit 19, nuk do te ishin as 20 vete qe do te ia benin like. Dridhe Like per njerezimin e sotem, derrase arkivoli pa ndjenja qe vetem i mungojne gozhdat! Mu kujtua ajo thenja e mjekut:

     “Paguani Renaldon me miliona qe luan me kembe e ne qe po luftojme me jeten e kemi bosh kuleten!”

 Ne gop te sames te qofte ty o shekull c’njerez ke vene mbi shpatulla! Sherim te shpejte te gjithe atyre qe kane probleme se koha eshte per te hapur syte e mendjen…mendje kalbur te shfrenuar.

Ja dhe shtepickes me qerpicka i doli pronari..
I them pse ma morre..
Ma ke marre ti me thote..
Nuk arij ti kerkon falje per gabimin qe kam bere, me keput nje bllok.
Te pakten ti kisha bere nje koment urimi,..
Suksese te metejshme ti thosha

#

Në shtëpiçkën, me qerpiçka
8 Nëntor, lindi partiçka
Dhe u rrit ne ball’ t’furtunës
Sokoleshe, Parti e Punës
Sokoleshe, por mbet’ beqare
Thone, s’u martua fare

#

Thone, s’u martua kurrë
Vecse shkoi, burre me burrë
Ku me Titon, ku me Stalinin
Ku me Mosken, ku me Pekinin
Rrugn’ e mutit , kishte marrë
Domosdo, mbeti me barrë

#

Mbirrë. fara komuniste
Rritur barku sa ti pelciste
Here qante, e here villte
Mbetur mbarse, por nuk po pillte
Dhe u beme, pik e vrer
C’ka Partia, qe s’po e nxjerr
Pritem pritem , 50 vjet
Prit te pjelle, partia shtet

#

Kur aty, nga 90 -ta
Tu shtri Partia, or tungjatjeta
Dhe rrenkonte, si nje dreq
I plasen ujrat, i plasen keq

#

Hajde mor të pjellë hajde
E zbrazi barkun si gajde
Dhe nuk polli pak e pakë
Ku binjake e ku trinjakë
Pill parti, e pill partiçka
Ku te bëmshme, e ku kerthiçka
Mëngjërashka e djathtaniçka
Parti blu, roz e kaleshka
Pill e pill, e s’ju lodh pjeshka
O ta lumsha moj partia nënë
Edhe bushter te kishe qënë

#
Moj parti moj ta lumsha synin
Kyçe moj pjeshken, e i ver’ drynin
30 vjet, vec nxjerr partiçka
Nga shtëpiçka, me qerpiçka

Meti Fidani..

https://www.facebook.com/meti.fidani.9

Femra në foto është Dr.SHI ZHENGLI
Në vitin 2014, Shi Zhengli, nga Qeveria OBAMA merr një grant për punë kërkimore-shkencore, grant që u bashkëfinancua edhe nga Programi i Kërkimeve Kombëtare të Kinës, Akademia e Shkencave të Kinës dhe Fondacioni i Shkencave Natyrore Kombëtare të Kinës.
Përmblethtazi, Qeveria Amerikane me Obamën në krye dhe Qeveria Kineze investuan për shkencëtaren virologe, që ajo të bëjë një kërkim shkencor të thelluar mbi Coronaviruset.
Në vitin 2014, Shi Zhengli u angazhua specifikisht në një investigim mbi një coronavirus me prejardhje nga lakuriqët e natës.
Të gjitha studimet dhe kërkimet shkencore virologia kineze i kryente në Universitetin e “North Carolina” deri në vitin 2015, vit të cilin u transferua në Kinë, duke u rikthyer në institucionin e saj të punës, pranë Institutit të Virologjisë në Wuhan.
…
Për punën e saj voluminoze dhe shumë rezultative, për atë që kishin menduar të krijonin, për MONSTRËN, virusin pra, patjetër që shkencëtarja do të shkruante një ‘Paper’, kështu quhen në gjuhën akademike, mes së cilës referon edhe shumë të dhëna tek kolegët e saj në Amerikë dhe në Kinë.
Në foto-tekstet bashkëngjitur për ju që e njihni mirë gjuhën angleze, është më e thjeshtë për t’u shokuar, për të tjerët po citoj vetëm disa fraza të tmerrshme:
“…po realizojmë modifikimin e kodit gjenetik të vetë virusit. Më pas iu shtuan disa proteina për të pasuruar efiçensën e virusit brenda mushkërive të njeriut (duke e bërë më vdekjeprurës), ndërkohë edhe duke e bërë ekstremisht të vështirë krijimin e vaksinës… në vitin 2015 kemi krijuar një “virus hibrid” që shkakton vdekje dhe që nuk mund të ketë vaksinë për ta luftuar… një virus “shumë më potent në funksion”…”
…
Sot, çuditërisht kjo femër drejton një grup pune ekspertësh, vallaha për t’i dhënë një zgjidhje, apo një drejtim pandemisë.
Lojë? Krim?
…
Nëse këtë mister nuk do të marrin guximin ta dëshmojnë vetë shkencëtarët dhe politikanët që i paguan, do e çojnë botën në përplasje dhe në fund, disa do ballafaqohen me Drejtësinë, që të gjithë duam të besojmë se ekziston dhe funksionon.
…
Kujt dhe përse vallë i duhej një Virus Hibrid që merr jetë njerëzish? Përgjigjen e kemi të gjithë brenda nesh, shumë prej nesh e kanë shkruar dhe e kanë thënë zhurmshëm!

Shkrimi eshte marre nga Mariela Stefanllari

https://www.facebook.com/mariela.stefanllari

Nga Marash Mirashi

Në oborr mbërritën, ata, me eskortë
Makina të shtrenjta, kamera dhe flokë me llak
Qese me oriz, miell, makarona
Dhe kuterbimi i parfumit nga pas.

Tek dera e shtëpisë, grumbulli i madh
Me syze, orë të shtrenjta e rrroba firmato
Luan role të mëdhenj “humanistësh”
Mbi kurrizin e thyer të të varfërve!

Fëmijët e trembur, mbështetur mureve
Kuptojnë, shumë mirë, ç’po u ndodh prinderve
Tek marrin ndihma në prani kamerash,
Të fyer ne shpirt, prej shpërfilljeve!

Kamerat iken, e bashkë me ta
Shefat me makinat e shtrenjta renxher…
Por fëmijëve, gjithnjë, poshtërimi i prinderve
Do u mbetet si makth, si ëndërr!

Ata, asnjehërë s’do të pranojnë, të ushqehen
Me qese, qe dikur si kocka ua hodhën
Në prani kamerash, ca njerez
Që dikur, u patën pushtuar oborret!

(Tek Hapsire e Blerte)

https://www.facebook.com/mmirashi1

Mr. Kristjan Gj. Dukaj,

Gjendja e krijuar nga  Corona-virusi, ka shqetësuar mbarë njerëzimin, për fat të keq, me shifra gjithnjë e më tragjike.  Ndërkohë, të gjithë popujt e botës, tashmë, unik në një dëshirë të vetme që e gjithë kjo të ndalet sa më shpejtë dhe njerëzimi, sa më parë,  ti kthehet jetës normale. Sot, ditën e parë  nga fillimi i llogaritjes verore të kohës  që do të duhej të ishte moment gëzimi për të gjithë neve  në stinën e bukur të pranverës, jemi të përfshirë nga ankthi, frika e paniku se çfarë mund të sjellë e nesërmja!? Cili do të jetë bilanci i radhës nga pasojat e Covid-19, deri kurë e kështu me radhë.

Banorët në komunën e Tuzit, janë duke jetuar në karantinë; rrugë e sheshe bosh, shkolla, shitore e tregje të mbyllura, dalje dhe hyrje të bllokuara nga territori i komunës! Aktualisht,33 raste të vërtetuara me Covid-19 e që. Është e vështirë të përshkruash situatën e krijuar, të pakrahasueshme me pakë ditë më parë! Sa e ndryshme po aq shqetësuese për të gjithë banorët në territorin e Malësisë. Njëjtë sikur për të prekurit nga Covid-19, për të afërm, fqinj e të njohur, kolegë e të dashur, siç është jeta në Malësinë tonë; në shtëpi, kafe, rrugë e punë të përbashkët. Në traditën më të ndritur të Malësisë,  bashkërisht, në gëzime, dasma e  morte por që, për fat të keq, sot kjo duket si diçka e kamotshme aq të etur janë banorët në Malësi që çastet e tilla t’i ndajmë së bashku. Të përgëzojmë njëri tjetrin e, sidomos, dora e ngushëllimit aq e shenjtë në traditën tonë të lashtë. Sot, ajo mungon dhe vetëm ata që, për fat të keq, përjetojnë momente të tilla e dinë sa e vështirë është të jesh i vetëm, pa miq, të afërm dhe pa të njohur! Po rrugët, lagjet, oborret dhe shtëpitë tona? Qetësi e frikshme, në pritje se çfarë sjellë e nesërmja. Shkollat dhe oborret tona, nxënësit tonë, ajo gjallëri e madhe e përditshme, tollovia në komunikacion, vrapi i ëmbël i atyre që janë e ardhmja e vendit, por, sa më shumë që i kujtojmë aq më tepër na mungojnë. Po lutjet e besimtarëve në tempujt fetar aty ku, tradicionalisht, i janë përkushtuar Zotit duke kultivuar kështu traditën e lashtë fetare në territorin e komunës së Tuzit. Sot, prijësit fetarë të vetëm në celebrimin e lutjeve u drejtohen besimtarëve përmes ekranit televiziv.

Po, prodhuesit tonë? Ata, shikojmë tokat e veta të përgatitura për të mbjellat pranverore në pritje të ditëve më të qeta, edhe pse në kushte normale në këtë kohë ishim në pritje të prodhimeve të para nga tokat e tyre.

Gjithçka duket aq e largët. Madje edhe fqinji i parë sikur në skaj të botës! Edhe përqafimi i më të dashurve, vetëm se rrit mallin për njerëzit që duam. Por, ani! Malli rrit dashurinë dhe të shpresojmë se ajo do të afrojë më shumë njerëzit me njëri tjetrin!       

Prandaj, ky është momenti të kujtojmë mesazhin  “T’I GËZOHEMI JETËS”, të shkrimtarit të madh   A.S. Pushkin, në vitin 1827 pasi, edhe ai vetë, ndodhej në karantinë për shkak të kolerës :

“Më lejoni motra dhe vëllezër të dashur, bashkëqytetar dhe të gjithë bashkëvendës, që nga karantina të Ju uroj festën e madhe të pranverës!”

E gjitha do të ikë dhe gjithçka do të kalojë,

të gjitha brengat dhe panik mbrapa do i kemi   

sërish rruga e lëmuar do shkojë  

dhe kopshtet  përplot me lule do të jen

…………

…………

Dhe rreth sofrës festive     

le t’i gëzohemi jetës  të gjithë përsëri

i  Plotfuqishmi në këtë ditë

Copëza lumturie le të dërgojë në çdo shtëpi.

Tentova ta përmbyll këtë shkrim me këtë mesazh, në këtë kohë kur na duhet shpresa, dashuria dhe afrimi me njëri tjetrin. Në këtë kohë, kur duke përdorur mundësitë e teknologjisë që ka arritur njerëzimi, të dëgjojmë zërin e dashur dhe të afërt dhe të njohurve tonë, me të njëjtën dëshirë –“ të shihemi sa më parë” dhe ndoshta, gjithçka do të shohim më ndryshe, me sy dhe dashuri shumë më të thellë duke parë sa e rëndësishme është ajo në këto ditë të vështira. 

Nga  NDUE   BACAJ

Një ndër krimet më monstruoze, ose supermedalja e medaljeve të zeza që ende valëvitet si krim pa ndëshkim në “gjoksin” e ligështuar, por jo shkatërruar të komunizmit shqiptar, është pa asnjë mëdyshje ajo që në kujtesën e njerzve njihet si Masakra e Tivarit. Masakër e ekzekutuar në fund të marsit deri me 02 prill 1945  nga ushtria Serbo-Malazeze, por e bekuar dhe e ndihmuar nga komunistët shqiptarë, të cilët bënë si kurban të parë vëllezërit e tyre kosovarë, për dashninë që i kishte marruar e qorruar për Jugosllavinë e Titon. Shpirti i këtyre shqiptarëve edhe sot pas 75 viteve nuk gjenë prehje as në botën e përtejme, madje oshtimat e këtyre rreth 4-5 mijë shpirtrave edhe sot kërkojnë “Shpagim”, si ndaj kriminelëve sllavë dhe atyre që mjerisht njihen si shqiptarë edhe pse ishin komunist… Kriminelët Serbo-Malazezë e shqiptarë duhej të denoheshin edhe nga gjykata ndërkombëtare (edhe pse tashma pjesa më e madhe e tyre nuk jetojnë më), ashtu si dhe kriminelët nazi-fashist që ende ndiqen e denohen për krimet e tyre, shpesh herë edhe më të vogla e pa përgjegjësi direkte, sesa autorët e masakrës genocidiste të Tivarit, që janë konkret e të pa fshehur asnjëherë. Partia Komuniste Shqiptare në të vertet nuk ishte asgjë tjetër përveçse produkt serbo-sllav, e cila në hapat e saj të parë pas vitit 1944, komunistët shqiptarë ende nuk kishin “mësuar” të ecnin vetë, ata vazhdonin të ecateshin nga Partia Komuniste Jugosllave, si fëmija që ecatej nga nëna e vet. E pikërisht në këto momente “dhelpra” e kuqe Serbo-Malazeze filloi të realizojë doktrinën famëkeqe të akademikut serb Vasa Çubrilloviçit (të 07 marsit1937 dhe të plotesuar në atë të 03 nentorit 1944), në të cilën në pikën e III-të shkruhet: “Për këtë spastrim të shqiptarëve (krysisht të Kosoves) duhet organizuar ushtria nacional-çlirimtare e Jugosllavisë, e cila pa mëshirë duhet ta pastrojë territorin, sidomos duke shfrytëzuar tezat se shqiptarët janë kundër luftës Nac-Çl. në Jugosllavi dhe kanë bashkëpunuar me okupatorët fashistë” (Vasa Çubrilloviç – Manjinski problem u novoj Jugoslaviji, më 03. II. 1944, fq.. 1-21).Në frymën e kësaj “filozofie”, më 21 nëntor 1944 kryesia e AVNOJ-it amnistoi thuajse të gjithë kundërshtarët e saj Çetnik, ku përnjëherë ata u shndërruan në Partizanë. Në zbatim të platformës pushtuese e kriminale të Jugosllavisë (më saktë Serbisë) ndaj Kosovës, Shtabi suprem i Jugosllavisë me datën 8 shkurt 1945 me firmën e vetë Titos (sipas kerkeses se Miladin Popoviçit që ishte sekretari krahinor i PKJ per Kosoven..) shpalli gjendjen e jashtëzakonshme dhe administrimin Ushtarak të Kosovës. Në fakt njëkohësisht edhe në Shqipërinë Veriore (Janar 1945) me urdhër të Enver Hoxhës, korporata dhe divizione të ashtuquajtures ushtri Nac-Çl. kishin bërë shtetrrethimin, gjithashtu sipas dokumentave që gjenden edhe sot në arkivin e shtetit shqiptar, me urdhër të Titos, E. Hoxha dërgoi për të luftuar përtej kufijve të Shqipërisë (londineze) Divizionet e V dhe VI, ku bënin pjesë Brigada e III, V dhe XXV Sulmuese të cilat kaluan në drejtim të Mitrovicës e të Sanxhakut, si dhe Brigadat e VI, VII, VIII dhe XXII Sulmuese në drejtim të Podgoricës e të Danilovgradit, duke bërë kështu edhe kapërcimin e kufijve Etnik të Shqipërisë. Në krye të këtyre forcave “shkëlqenin”  mjaft komunistë shqiptarë protagonistë të mëvonshëm, por dy e kanë ruajtur plotësisht “shkëlqimin” (edhe pse sot kanë vdekur) e ata janë Ramiz Alia dhe Shefqet Peçi. Ky eksponent i lart i komunizmit shqiptar në tubimin e fushes Tuzit (7 shkurtit 1945), perveç të tjerave do të deklaronte:” Vëllezer malazez u mblodhem ketu per tu thenë…shqiptareve që banojnë në Mal të Zi, se ata janë bërë çerdhe reaksionaresh të ikur nga Shqiperia..” (gazeta “Pobjeda “ mars 1945 dhe gazeta e shkodres “Koha e Re”,mars 1945).(Siç shihet me keto që u ka thënë Sh. Peçi,shqiptarëve në trojet e veta të mbetura nën Malin e Zi kerkon tu “mohoi” edhe autoktoninë)… Për të vërtetuar më mirë misionin kriminal të këtyre forcave me emrin paradoksal (me veprimet që kryenin në fakt) “ushtria nacional-çlirimtare” po riprodhojmë një urdhër të E. Hoxhës që jua dërgonte komandave të Ushtrisë nacional-çlirimtare i cili gjëndet në Arkivin Qendror të Ushtrisë; dosja 45 e vitit 1944, ku ndër të tjera shkruhet: “Të asgjësohen pa mëshirë nacionalistët dhe reaksionarët shqiptarë, brenda dhe jashtë kufijve të Shqipërisë (ku me kete nenkuptohej Kosova dhe vise të tjera të mbetura jasht kufirit politik të 1913-së N.B.), pa treguar as më të voglën tolerancë…” Nga ky dokument e të tjera del e qartë qëllimi i Ushtrisë që Enver Hoxha dërgoi në viset Jugosllave në ndihmë të “vëllezërve” sllavë, pra për të vrarë, prerë e shkatërruar gjithë nacionalizmin shqiptar që mbante gjallë shqiptarët e trevave Etnike, që ishin gllabëruar padrejtësishtë nga Sllavët e jugut… Por gjithsesi edhe pas këtyre vendimeve e kordinimeve në mes Titos e Hoxhës ishte e vështirë që të kolonizonin këto treva safi shqiptare, e veçanërisht trevën martire të Kosovës, ku padyshim ishte djepi i rezistencës antisllave ndër dekada. Për të arritur qëllimin ogurzi të pushtimit serb të Kosovës në planet sekrete të Jugosllavisë së Titos u përpunua në janar të vitit 1945, programi i zbrazjes së Kosovës nga pjesa më aktive e popullsisë, të cilët gjoja nën një program për nevojat e Ushtrisë nacional-çlirimtare të Jugosllavisë, nga Kosova do të rekrutoheshin 50 mijë burra me moshë kryesisht të re e aktive gjoja për të luftuar, ku ky veprim do të kryhej me shpejtësi, pasi sipas tyre e kërkonte koha, dhe për këtë kishte dijeni udhëheqja komuniste Kosovare dhe e Shqipërisë. Por “aresyen” e ketij mobilizimi të dhunshem e kriminal e tregon Bllagoje Neshkoviç (Sekretar krahinor serb) në një analizë që i bënë gjendjes në Kosovë duke theksuar: “…Në Kosovë e në Rrafshin e Dukagjinit nuk keni njeri që nuk ka pushkë dhe keta njerzë në çdo rast mund të çohen në kryengritje. Populli nuk është me ne. Po e shohim se shqiptaret në numrin më të madh janë kunder levizjes Nacionalçlirimtare.” (D. Erakoviç,Kosova tokë e premtuar, gaz.” Rilindja” dt.26 korrik 1989). Në vijim të këtij “programi” në mars të vitit 1945 pushteti i dhunshëm Serb-komunist pasi grumbulloi mijëra të rinj kosovarë si rekrutë (ushtarë) bëri një organizim gjoja ushtarak për t’i dërguar në frontin luftarak të Triestes (kunder fashizmit), por për të arritur atje do të ndiqej itinerari i lëvizjes Prizren-Kukës-Pukë-Vau i Dejës-Shkodër- Ulqin-Tivar… Kjo armatë në fakt nuk i përngjante një ushtrie të vërtetë, pasi në mesin e saj ishin grumbulluar edhe fëmijë 14 e 15 vjeçarë, që ishin thuajse zhveshur e zbathur. Për lëvizjen e këtyre trupave u ngarkua të kujdesej OZNA (UDB-ja e mëvonshme) si dhe Ministria e Brendëshme Shqiptare që në atë kohë ministër kishte Haxhi Lleshin (të birin e tradhtarit dhe sherbëtorit serb Halit Lleshit). Por në këtë kohë forcat ushtarake nacionaliste të Kosovës që komandoheshin nga Shaban Polluzha e tjer nacionalist u urdhëruan nga shtabi i Titos të largohen nga Kosova në drejtim të Sremit, ku padyshim ishte përgatitur një Tivar i dytë. Por komandanti legjendar nacionalist Shaban Polluzha nuk pranoi duke u shprehur: “Ne nuk nisemi andej nga na thotë dikushi”.. E kështu u detyrua të luftojë bashkë me shokët e tij kundër forcave pushtuese Serbe e atyre komuniste të E. Hoxhës derisa u vra më 21 shkurt 1945 në betejën masakër të Drenicës. Por megjithëketë plani serbo-jugosllav per rekrutimin e shqiptareve të Kosoves nuk u ndal ndaj u mobilizuan me dhunë një numër i madh shqiptarësh që sipas disa dokumenteve shkonte rreth 17 mijë vetë, të cilët u ndanë në dy grupime, njëri nga rrafshi i Dukagjinit, i përqëndruar në Prizren dhe tjetri nga rrafshi i Kosovës i përqëndruar në Suharekë. Kontrollin e marshimit të këtyre forcave shqiptare do ta bënin forcat ushtarake Serbo-Malazeze, ku spikaste armatimi modern i Jugosllavëve, dhe mos armatosja e shqiptarëve që gjoja do të bëhej në Tivar. Organizimi i marshimit u nda në tri kolona të cilat dhe filloi nga Prizreni; kolona e parë do të nisej me 24 mars 1945, kolona e dytë me 25 mars (1945) dhe kolona e tretë me 26 mars (1945).Pra siç shihet keta shqiptar të Kosoves të rekrutuar me mashtrime e me dhunë i kishin ndaarë në tre pjesë dhe do të leviznin në tre data të ndryshme me qellim asgjesimin më të lehtë të tyre.. Asgjësimi i “ushtarëve” shqiptarë vazhdoi gjatë tërë rrugës, ku pas çdo kthese, lugine të thellë, ngjitje malore, kroni uji apo të ndonjë skute u muar jeta e këtyre vëllezërve kosovarë nga dora kriminale Serbo-Malazeze-komuniste. Vlenë të theksohet se pritja më kriminele u është berë rekruteve shqiptar të Kosoves në Shkodër ku u gjendën para befasive kriminale që kishte organizuar shteti komunist, duke mbledhur grupe proletarësh (nënkupto horrash) që duke kaluar kosovarët u thirrnin Ballist, Tradhtarë e deri i gjuanin me sende që shteti ju a kishte rekomanduar, duke dëshmuar kështu se në Shqipërinë “mëmë” që e quanin kosovarët tashmë sundonin po dreqnit sllav, ndonëse vetëm emrat i dëshmonin për shqiptarë. Por pikërisht kriminelët shqiptarë e shkodranë që ndihmuan forcat Serbe në këtë marshim tragjik, me anë të komandës tyre të përgjithshme ushtarake në Shkodër do të njoftonin komandën e përgjithshme në Tiranë “… se grupimi i dytë me rreth 3000 vetë sapo arriti në breg të detit pranë Tivarit u rrethuan nga Forcat Jugosllave. Prej këtij grupi u larguan elementët sllavë, ndërsa mbi shqiptarët u hap zjarr”. E kështu në fakt është vepruar me shqiptarët e tri kolonave të cilët pasi kishin arritur nga data 31 mars deri me dt.02 prill (1945). Duke bërë që vetëm në Tivar të humbin jetën mbi tremijë shqiptarë të pafajshëm, të cilët ishin detyruar ti përgjigjën thirrjes së ushtrisë Jugosllave për t’u mobilizuar e për të luftuar gjoja kundër bishës fashiste që ende ishte gjallë, madje përgjigja e shqiptarëve për t’u mobilizuar ishte diçka më e lehtë pasi në këtë mobilizim kishin dorë vëllezërit e Shqipërisë “Londineze”, që komunizmi i kishte vëllazëruar me armiqt e hershëm sllavë. Por perpara se të mberrihej në Tivar kishin humbur jeten gjatë rruges të pakten 1500 shqiptar të Kosoves. Vetë shteti komunist shqiptar e pranon se në teritorin shqiptar janë vrarë të pakten njemijë Kosovar. Bedri Spahiu si prokuror i pergjithshem ushtarak në gjyqin kunder Koçi Xoxes (që donin tja faturonin ketë krim) deklaronte: ” Xhelatet e Rankoviçit që janë shquar per krimet alla-fashiste kunder popullit të thjeshtë të Kosoves, i kanë vazhduar keto masakra kundra tyre nepermjet rruges prej kufirit tonë në Kukes e deri në Ulqin, duke vrarë me qindra prej tyre. Ishte kjo një rrugë e pergjakshme e fshatarëve të thjeshtë kosovarë brenda dhe jashtë tokes sonë deri në Ulqin..”(Pretenca e B. Spahiut në gjyqin e lartë kunder grupit trockist. Tiranë 1949). Deshmi rrenqethse të kesaj masakre janë transmetuar deri  nga dëshmitarë të pakët që kishin mbijetuar, ku një ndër keta ka qënë Azem Hajdini –Xani, i cili veç të tjerave keto deshmi i ka hellur në librin e tij, MASAKLRA E TIVARIT, botuar në vitin 1998 në Prishtinë. Nga keto deshmi edhe sot “mesojmë” për këtë masakër që ende të duket se degjon të freskëta ushtimat e tmerrshme të të gjitha llojeve të armëve që godisnin nga të katër anët vëllezërit tanë shqiptarë të Kosovës,(në Tivarin e vjeter), por njëkohësisht edhe ushtimin e shpirtrave të pafajshëm që nuk gjendin vend më në trupat e bërë shoshë e të coptuar nga kriminelët e Titos që Enveri tashmë i kishte bërë xhan e shpirt. Ja disa nga keto “dëshmi”: Në qendër të Tivarit oficerët serb vranë për terror Syl Gllobarin vetëm se u përpoq që të bisedonte me ta për të pirë ujë. 80 shqiptarë, pasi njëherë i lidhin e pastaj i zgjidhin i pushkatojnë përnjëherësh, në sy të tjerëve, të cilët i urdhëruan për t’i futur në një shesh të rrethuar me tela me gjemba për ti asgjësuar të gjithë si më sipër. Në hyrje të këtij “kampi” me tela me gjemba i prisnin ushtarët kriminelë serb që kënaqeshin me sadizmin e tyre duke i goditur shqiptarët me shufra hekuri në kokë, duke shkaktuar kështu pellgje gjaku. Milazim Haxhiu nga Ternavci u vra kur tentoi ti merret pistoletën një ushtari Malazez, ndërsa të riun shqiptar Ibrahim Koca i cili u bëri thirrje shokëve për qëndresë, e shpuan me bajonet dhe i prenë hundën, veshët dhe e bënë copa-copa. Ndërsa një i shpëtuar nga kjo masakër (Azem Hajdini) do të dëshmonte: “Se gjatë daljes nga ngrehina pas pushimit të zjarrit munda të njoh të vrarë, Asllan Mustafën nga Ternavci, Bislim Pajazitin nga Krasmirovci, Bejt Bislimin nga Kryshevci, Sinan Avdiun e Hysen Zeqon nga Kopiliqi, si dhe dy të tjerë nga Prekazi. Me ketë rast po cilesojmë edhe një menyrë tjeter kriminale të ekzekutimit kolektiv të shqiptareve të Kosoves në Tivar..Një natë prilli..erdhi urdhri per të vijuar rrugen gjoja per të shkuar në front,per ketë duhej të kalonin kanalin e Çioves …rreth 100 metra te gjërë. Ura ishte bombarduar dhe per ketë futen me dhunë në një target rreth 150-180 kosovarë, të ngarkuar në shpinë me armë e paisje ushtarake. U pa qartë se u kalua pesha e lejuar dy-tre fish më shumë. Pasi trageti kaloi 20-30 metra nga bregu i kanalit u degjua një krisem e fuqishme, me ç’rast trageti u nda në dysh dhe u shkatërrua plotesisht,duke leshuar në ujë të gjithë të ngarkuarit shqiptar…U mbush kanali me plisa të bardhë që notonin mbi ujë…Humben jeten menjëherë rreth 65 shqiptar, ndër të cilet u nxorren dhe identifikuan 29 veta që u varrosen në Trogir: Ajet M.Murseli (1917,Doganaj), Arif Sh. Provoliu (1918,Soponicë), Riza I. Kasa (1913, Rekë),Azem H. Berisha 1920,Runjevë), Kadri L. Lulolli (1922, Biçec), Ukshin H. Palloshi (1923, Biçec), Xhavit Sh. Korraqi (1920 Kovaçec), Hamit L. Bela (1925,Xhurxhedell), Xhavit I. Reka (1926 Kerbliq), Qamil I. Sopa (1923,Nikoc), Habib Xh. Bruti (1917 Drenogllavë),Hasip M. Luma (1918, Glloboshicë), Avdi I. Buqi (Drenogllavë), Sabri A. Bushi (1929,Pustenik), Bajram Sh. Bushi (1930, Pustenik), Feti S. Berisha (1924, Goranzë), Hazir B. Berisha (1919, Gornazë), Kasem H. Berisha (1920 Goranzë), Xhemal V. Kaloshi (1924, Goranzë),Hamit Xh. Topojani (1924,Neçec), Nazmi A. Huneli (1928,Neshancë). Ipë A. Qajani (1927,Krivenik),Jashar H. Dernjani (1919,Plodonicë),Ahmet A. Dernjani (1919,Plodonicë),Haziz V. Çupi (1921,Plodonicë), Beqir I. Çupi (1921, Plodonicë),dhe Nuredin M. Derguti (1923, Varosh, Ferizaj)..(Azem Hajdini-Xani,Masakra e Tivarit,Prishtinë 1998). (Ndersa në mes kllapave është e shenuar vitlindja dhe vendbanimi, N.B.). Masakren me ekzekutim me armë të shqiptareve në Tivar jugosllavet ja kishin ngarkuar Brigades X që udhehiqej nga ekzekutoret kriminel Gosha Markoviç dhe Vladimir Roloviç. Në një raport të shtabit të kesaj ushtrie kriminale shkruhet se: “..U hap zjarr nga pushket dhe armet automatike. U hollen bomba nga të gjitha anet,dhe në ato të shtena u perfshinë edhe keshilltaret, infermieret, me një fjalë shtiu (mbi shqiptaret) çdokush që pati armë. Të shtenat pushuan ateherë kur nga grumbulli nuk u ngrit më asnjë njeri dhe kur nuk levizi njeri…” (Pjesë nga raporti i shtabit të kolones IV të AJ, dt.8.4.1945). Nga kjo masaker që u mori jeten qindra e mijera shqiptareve të pafajshem nuk po mundem pa cilesua rrefimin e të mbijetuarit Sadri Bytyçi, që në ketë masaker nga familja e tij mbeten të vdekur kater burra; Avdi Bytyçi, Abdulla Bytyçi, Nuhi Bytyçi dhe Syl Bytyçi.(Azem Hajdini-Xani,Masakra e Tivarit, Prishtinë 1998). Ndërsa në librin “Genocidi serbomadh dhe qëndresa shqiptare” në faqen 456 gjenden edhe emrat e këtyre viktimave të fundmarsit 1945: Xhemal Shaqir Hoxha, Xheladin Limon Shala, Xheladin Nuredin Morina, Zeqir Zenel Thaçi, Ramadan Thaçi, Murat Mazreku e tjerë. Ndërsa në librin tjetër “Në flakën e revolucionit” Prishtinë 1981 shenohen emrat e të masakruarve e pushkatuarve, Hajdin Shukolli nga Suhareka, Ibrahim Baku nga Bllaca, Isuf Kryezive nga Gjakova, Jahir Sula, Jahja Mamusha, Met Pirkunga nga Bllaca e tjer e tjer.. Dëshmitë e emrat janë të pambarimtë pasi masakrat serbe nuk rreshtën thuajse kurrë… Ku të gjithë këta djem nënash shqiptare që ishin rekrutuar ishin nga viset me shqiptarë të Kosovës e Shqiptarisë, ata ishin nga Mitrovica e Podujeva, Vuçiterna, Prishtina, Kaçaniku, Gjilani, Lipjani, Shtimja, Suhareka, Istogu, Peja, Rugova, Gjakova, Rahoveci, Bragashi, Prizreni, Tetova e tjerë…Në Beograd edhe sot gjindet (i pacensuruar) dokumenti i koduar (K.D.SH., krimet-93/19-64, k-25), ku ndër të tjera thuhet se gjatë “Çlirimit” të Kosovës nga fashistet, nacionalistet,tradhtaret e bashkepuntoret e fashizmit u likuiduan: në Gjilan 7854 veta, në Drenicë 4820 vetë, në Tetovë 4100 vetë, në Bihor 3820 vetë, në Prishtinë 3675 vetë, në Pejë 3540 vetë, në Mitrovicë e rrethina 1970 vetë, në Podujevë 1670 vetë, në Pazar 1410 vetë, në Shkup e rrethina 1450 vetë, në Ferizaj rreth 1260 vetë, në Prizren 1250 vetë, në Tetovë 900 vetë, në Gjakovë 730 vetë, në Gostivar 600 vetë, në Plavë-Guci 710 vetë, në Rahovec 750 vetë, në Roxhaje 715 vetë, në Kumanovë 780 vetë, në Preshevë 690 vetë, në Dragash 500 vetë, në Kërçovë 490 vetë, në Ulqin 515 vetë, në Suharekë 420 vetë, në Dubrovnik 120 vetë, në rrugën Kukës-Shkodër 110 vetë, në Togir 80 vetë, në Vershac 30 vetë në Deçan 30 vetë, në Tivar 2629 vetë (pra me gojën e tyre kriminelët komunistë sllavë e pranojnë që përnjëherësh u kanë marrë jetën 2629 shqiptarëve të pafajshëm vetem në Tivar, kur shifra mund të jetë vetëm e zvogëluar, N.B), e tjerë… Pra po të mbledhësh këtë shifër krimesh del se vetë pushteti jugosllav ka vrarë mbi 47 mijë shqiptarë të cilët kishin të vetmin “faj” se kishin lindur e banuar në trojet e tyre etnike gjysh pas gjyshi dhe mijëra vjet përpara se të zbrisnin si turmë arinjësh serbo-sllavët nga Uralet e akullta, dhe se nuk deshironin të jetonin të pushtuar nga Serbët. E natyrisht kjo shifër e cila në fakt është më e madhe, por që gjithsesi përbën një krim antinjerëzor i cili kurrën e kurrës nuk duhet të rrinte pa u ndëshkuar… Një ndër projektuesit e zbatuesit kryesor të masakrave antishqiptare Aleksander Rankoviç (pasi bie prej fikut) pohon një pjesë të vogël të këtij krimi, kur thotë: “Gjatë rrugës Prizren-Ulqin janë vrarë pa faj 400 vetë, si rast i gabimeve të organeve më të Ulta”. Natyrisht ky nuk ishte një rast që gabohej nga mvarës të Rankoviçit, por ishte vetë strategjia e shtetit komunist jugosllav. E pas masakrës së Tivarit, që është edhe ajsbergu i krimeve të shtetit të ish-komunistëve të sllavëve të jugut, qëndronte “bekimi” kriminal i klikës komuniste shqiptare, e cila pas kësaj në vend që të ngrinte zërin në të gjitha institucionet europiane e botërore, ajo jo vetëm heshti, por fill pas kësaj dekoron shumë nga këta kriminelë. Dekorimi i kriminelëve Serbo-Malazez është bërë me Vendimin nr. 17 të datës 5. 9. 1945 dhe është një listë prej 55 personash, ku përveç dekorimit të Dushan Mugoshës që mban nr. 9 në listë, është edhe Miladin Popoviçi me nr. 8 (pas vdekjes, pasi ja kishte kthyer patkonjtë prej diellit patrioti trim nga Gjakova Haki Tafa, që me 13 mars 1945) e vazhdon deri tek krimineli, organizatori e zbatuesi i vrasjes të rreth 50 mijë shqiptarëve, Ministri famëkeq i Punëve të Brendshme të Jugosllavisë Aleksandër Rankoviç. Në listen që dekorohet antishqiptari i tërbuar Rankoviç e ka numrin rendor 11 dhe thuhet se dekorohet me urdhrin “Ylli Partizan” i Klasit Parë. Ky vendim kriminal i komunistëve shqiptar në fund mbyllet me “siglën” “Për Kryesinë e Këshillit Antifashist Nac-Çl. Sekretari Koço Tashko, d.v. dhe Kryetari Dr. Omer Nishani d.v..Ku dekorimi është berë me propozimin e Enver Hoxhes.. Ky dekorim i kriminelëve serbo-malazez në fakt vinte pas dekorimeve që u kishte bërë vetë Titoja udhëheqësve komunist shqiptarë fillë pas Masakrës së Tivarit në fund-marsin dhe fillim- prillin e vitit 1945. Natyrisht ketë Titoja e kishte berë për kontributin që kishin dhënë në shfarosjen e nacionalizmës shqiptare kudo në trojet etnike shqiptare të mbetura nën Jugosllavi. E motivacioni ishte “Për kontribut të shquar në Luftën Antifashiste dhe në luftën kundër tradhëtarëve e bashkëpunëtorëve me pushtuesin fashist”. Nga vlersimet e Jugosllavisë të Titos u dekoruan Enver Hoxha, Koçi Xoxe, Bedri Spahiu,Mehmet Shehu, Dali Ndreu, Sejfulla Melishova, Baba Faja Martaneshi, Ymer Dishnica, Nako Spiro, Tuk Jakova, e tjerë. Mbase kur litarin që e kishte lidhur bandën e kuqe të E. Hoxhës pas qerres së Titos, e Jugosllavisë e këputi “baba” Stalini, së bashku me këtë lak u këputën shumë nga emrat që shënuam më sipër ish miq e bashkëpunëtorë të Enver Hoxhës, i cili si maja lakut i mbeti në dorë Stalinit të cilit i shërbeu edhe pas vdekjes… Gjithsesi kur Titon e Jugosllavinë i bëri lanet Stalini, në Shqipëri Enveri këtij “shenjtori” që i falej i bëri shumë kurbane, ku për të justifikuar jo vetëm kurbanet por edhe tradhëtinë e krimin ndaj bashkëkombasve të vet, masakrën e Tivarit e tjera u mundua t’ja faturojë ish bashkëpunëtorit të tij më të ngushtë Koçi Xoxes. Ja se çfarë thuhet në një dokument të Arkivit Qendror të Shtetit… “Me mijëra kosovarë të pafajshëm janë pushkatuar ilegalisht nga organet e UDB-së si gjatë luftës ashtu edhe pas luftës. Në këto masakra ka marrë pjesë edhe agjenti i qeverisë jugosllave në gjirin e Qeverisë shqiptare, tradhëtari Koçi Xoxe, i cili në cilësinë e Ministrit të Brendshëm të Shqipërisë në fillim të vitit 1945 autorizoi oficerët e UDB-së që të pushkatojnë ilegalisht dhe pa gjyq, në tokën shqiptare më tepër se 1000 kosovarë të pafajshëm. Ketu vlenë të sqarohet se po t’u referohemi fakteve e dokumentave të fundit të vitit 1944, vitit 1945 e deri në muajin maj 1946 Ministër i Punve të Brendshme ka qenë Haxhi Lleshi, i cili njëkohësisht ka dhënë edhe autorizimin përkatës, e cilesuam këtë për hirë të vërtetës, por Koçi Xoxe nuk ka qenë aspak më pak kriminel se Haxhi Lleshi, Shefqet Peçi apo vetë shefi i tyre Enver Hoxha e tjerë nga ky “vathë”. Ndersa komunisti Kosovar Fadil Hoxha që ishte N/Komandanti i shtabit të Kosmetit akuzohet edhe “sot” se ishte njeri nga aprovuesit e masakres së Tivarit, ku Fadili e shtoj zollumin duke kerkuar që të vriten perseri Kosovarë të tjerë jasht “planifikimit” per ti marrur hakun Miladin Popoviçt të vrarë nga Haki Taha..(Proklamata e Shtabit të LLTSH,tetor 1945)..Cilsuam Fadil Hoxhem, por një rol të till Kriminal kanë edhe komunistë e ushtarakë të tjerë Kosovar të njohur që militonin në vathen serbo- jugosllave..Të duket disi e çuditshme se pas disa viteve edhe “revizionisto”-komunisti Tito dënon me të njëjtën procedurë ish-Minstrin e tij të Brendshëm Rankoviç duke i ngarkuar faje të paqëna, e deri duke ja faturuar atij edhe krimin e pashembullt të Masakrës së Tivarit por edhe vrasjen e zhdukjen e rreth 50 mijë shqiptarëve per rikolonizimin serb të Kosoves. Por “dashnia” komuniste-sllaviste Tito-Enver nuk mbaroi me kaq, ajo solli edhe tragjedi të tjera per shqiptaret në trojet e veta etnike nën (ish) Jugosllavi. Në Kosovë, Maqedoni , Luginën e Preshevës e Mal të Zi, ku shteti komunist  jugosllav (me në krye Serbinë), me Titon president e komandant suprem, vetëm për tre vjet (1945-1948) vranë afër 50.000 shqiptarë, ndërsa i detyruan të largohen me dhunë mijëra të tjerë për në Turqi e nëpër Botë ka t’u bajnë sytë dritë… Me këto veprime dredharake komuniste, Titoja dhe Enveri patën “sukses” si në kampin shqiptar andej e këtej kufirit, por pse jo në ato kohë edhe në kampin ndërkombëtar. Por ky genocide apo krim kundër njerzimit bashkë me renien e komunizmit do të dilte në dritën e të vertetës , por ka mbetur pa dalë në dritë deri tani ajo “forcë” që këta kriminelë të gjallë apo të vdekur i ka shpëtuar  pa marrë dënimin që meritojnë nga drejtësia kombëtar e ndërkombëtare.  Për hirë të vertetes duhet thënë se në vitin 2010 (në mos gabofsha), qeveria shqiptare e asaj kohe ngriti një komision per të hetuar per Masakren e Tivarit. U grumbulluan shume dokumente e matriale shkresore nga arkivat e shtetit shqiptar, nga arkivat e ish Jugosllavisë e tjer. Por keto dokumente e matriale shkresore mbeten të tilla, veçse historiani Uran Butka (ish antar i ketij komisioni) i permblodhi në një liber të veçantë me titullin “Masakra e Tivarit dhe pergjegjësia e shtetit shqiptar”, botuar me ndihmesen e ish Ministrisë së Turizmit, Kultures, Rinisë dhe Sportit në vitin 2011…dhe vetëm kaq… Thuhet se kur historia harrohet ka prirje të përsëritet. Mua më ngjason se historia e kësaj masakre me permasa  krimi kundër njerzimit e genocidit është përsëritur  në vitin 1999  kundër shqiptarëve autokton të Kosovës, nga Serbia e Millosheviçit , Daçiqit e Vuçiqit….

Ketë “shenim” memorativ me “nota” të trishta edhe sot, mendova t’a  mbyllë duke cituar pak vargje nga Poema Masakra e Tivarit të autorit Sabri Ahmeti:

“…Mirëmëngjes Tivar i një Prillit,

i ajrit me arom baruti,

ende të paçfaqur në dukje,

Tivar i asaj natë të fundmarsit,

të mijëra ëndrrave,

të pangjashme me të tjerat,

midis fatzinjëve që prekën të tetmbëdhjet pranverat.

Vekatore:

Hënë e brishtë,

e netëve të mia të trishta,

vetëm sonte këputi fijet,

tu bëfsha kallme ylberi

nëpër gishta…”

Malësi e Madhe -Fund marsi 2020 Voo: Shkrimi është ripublikim i “permirsuar” i autori

Nga Gjeke Gjonlekaj/New York

Deri kur të bëhet publik ky shënim numri i të smurëve ne SH.B.A nga koronavirusi do te arrije 160.000 veta. Pothuajse gjysma e të smurëve dhe të vdekurëve janë nga New Yorku, që është qyteti i tretë më i madh shqiptar pas Tiranës dhe Prishtinës. 
Bile Westchester County ku banoj unë dhe një pjesë e madhe e shqptarëve është prekur më rëndë se asnjë zonë tjetër e Amerikës. Të gjitha parashikimet thonë se numri i të smurëve dhe të  vdekurëve në New York do te shumëfishohet javën e ardhshme.Pavarësisht kujdesit dhe mjekësisë shumë të  zhvilluar amerikane është njoftur se edhe shqiptarët po vujnë, bile aty këtu kanë filluar të vdesin nga ky virus. Qytetin tonë të mrekullive po e mbulon zia si asnjëhërë në historinë e këtij vendi.  Kjo epidemi e tejkaloi tragjedinë e 11 shtatorit 2001. 
Shqiptaro-amerikanët në përgjithësi dhe malësorët e Amerikës në vecanti janë të pikëlluar këto ditë më shumë se asnjë herë tjetër. Janë të pikelluar sepse u njoftua se në Tuz dhe në  Malësi janë prekur nga kjo smundje vdekjeprurëse 32 veta. Për një trevë  kaq të vogël ku banojnë më pak se 15.000 baorë ky është numër tepër i madh dhe paralajmrim i tmershëm se atje mund të ndodhë një katastrofë e madhe njerëzore.Malësorët nuk u kishin dhënë rëndësi paralamrimeve qeveritare, duke marrë pjesë me shumicë në ceremoni dhe bashkime. Por pas më shumë se një jave autoritetet komunale dhe të qeverisë qëndrore kishin mbledhur infromata të mjaftueshme se Tuzin dhe Malësinë e kishte prekur rëndë smundja koronavirus. Zyrtarët e qeverisë qëndrore kishn bere thirrë per një mbledhe urgjente për këtë situatë. Në atë mbledhje ishte ftuar urgjentisht edhe kryetari i Komunës së Tuzit Nik Gjeloshaj. Qeveria malazeze dhe Nik Gjeloshaj morën masat më të rrepta që për të parandaluar këtë kucedër të tërbuar. Një ditë më vonë pas ndërhyrjes qevertare u njoftua se në Tuz dhe në Malësi ishin prekur nga virusi 15 veta. Qysh atë ditë e sot janë njftuar edhe 18 infektime tjera. Qeveria e Malit të Zi dhe nëpunëst e Komunës së Tuzit në krye me  Nik Gjeloshaj u treguan shumë serioz dhe të fuqishëm në momentin më kritikë në hstroinë e Malësisë. 
S’ka asnjë dyshim se qeveria malazeze bëri punë të madhe për shpëtimin e malësorëve. Për këtë akt fisnik kjo qeveri meriton respekt nga shqiptarët në përgjithësi dhe nga malësorët në vecanti. Një ditë më vonë kjo qeveri dërgoi falas(gratis)mijëra pako ushqimesh dhe gjëra tjera të domosdoshme për pastrime. Shpërndarjen e këtyre paketave e bënë disa malësorë vullnetarë. Ata po bashkëpunojnë për mrekulli me Nik Gjeloshaj. Ata janë humanist e atdhetarë. Pas këtyre masave urgjente Tuzi dhe Malësia u qetësuan duke repspektuar urdhërinë e Komunës dhe Qeverisë Qëndrore.
Në këtë stuhi qeveria malazeze gjeti mbështetjen e zyrtarëve të Komunës së Tuzit e në vecanti të kryetarit Nik Gjeloshaj. Një fjalë urtë popullore amerikane thotë:”njeriu i duhur, në vendin e duhur dhe në kohën e duhur”. Pra Nik Gjeloshaj është guximtar i ndershëm dhe i mirë  për ta shpëtuar Malësinë nga kjo tragjedi. Thirrja e tij televizive ishte si një  thirrje biblike, ishte një thirrje profetike e cila e trondit botën shqiptare sidomos malësorët në vendlindje dhe në diasporë. Ky burrë fisnik i Derës së Lul Nikës më kujtoi atë natë trimat e permendur të Malësië: kapiten Gjelosh Lulin dhe Mul Bajraktarin fisniket e përmendur të Malësië së Madhe . Ata  burra legjendar të Malësisë  kishin bërë lutje e thirrje kundër vllavrasjes dhe luftës civile në dy anët e kufirt të asaj krahine shqiptare të përmendur. Të dhënat që Nik Gjeloshaj  kishte dëgjuar nga autoritetet  malazeze e kishin tronditur e pikëlluar. Por ky burr gjigant  u tregua i fuqishëm moralisht që këtë pikëllim të mos e kaloje në popull. Kështu kishin vepruar disa burra shtetesh gjatë Luftës e Dytë Botërore. Kështu kishte vepruar Winston Churchili. Ky trim i Malësisë u tregua hero i vërtetë ngase qysh atë ditë e sot nuk u largua asnjë moment nga Malësia.Qysha atë ditë e sot ende nuk e ka parë familjen e tij të ngushtë që janë 3 fëmijë dhe gruaja, pavarwsisht se edhe Nika mund të preket nga kjo smundje tepër e rrezikshme. Qëndresa e tij më kujton misionarin shpëtimtar  Patër Anton Harapit i cili në vitin 1918 kishte qëndruar tërë kohën në krahinat e Shalës për shpëtimin e popullit nga kolera. Për Nikën kjo komunë është e shejtë dhe fatëkeqësisht  ato ditë  komuna e tij po shkonte drejtë fundosjes. Për Nikën ato ishin ditë hamletiane “të jesh ose të mos jesh”. Para kamerës televizive të BOINIT, Nika dukej si  luani në kafaz. Dukej shumë i qëndrueshëm dhe aspak dramatik. Për malësorët  e Amerikës Governatori Mario Cuomo dhe Prefekti ynë Nikë Gjeloshaj janë heronjët e New Yorkut dhe të Malësisë. New Yorku dhe Malësia po vëllazërohen në këtë tragjedi dhe katastrofë.  Sot në Malësi dhe në diasporën tonë Nik Gjeloshaj është emër me i dashur dhe i nderuar. 
 Natyrisht se ju atje ne Malesi jeni  të shqetësuar për fatin tonë, ashti sic jemi edhe ne te shqetesuar  për fatin tuaj. Jemi së bashku në TITANIK që nuk dihet si mund të përfndojë. Këto momente që jam duke shkruar këtë shënim shikoj në television skena trishtuese. Sonte u njoftuan se kjo gjëndje izolimi do të vazhdojë edhe një muaj.  Kjo do të thotë se jemi para stuhive të mëdha. Disa shkencëtarë mendojnë se në Shtetet e Bashkuara mund të vdesin deri më 2 milionë veta. Cfardo katastrofe që mund të kaloj nëpër Malësi ju atje mbase do ta kaloni më lehte sepse ju jeni se bashku në token tuaj dhe jo si ne të shpërndarë në këtë oqean të pafund. Shqiptarët dhe malësorët është mirë të këmbjemë këto ditë sa më shumë informata dhe ndihma morale e materiale me njëri tjetërin, ngase anija mund të fundoset të mendojmë për testamente. Bota sot po përjeton skena tragjike që nuk janë paramenduar kurrë. Mbyllje kufijësh,varre amsive, funerale spitale trishtuese që i kisha lexuar shumë dekada më parë në veprën letrare të shkrimtarit nobelist Albert Camus “Murtaja”. Historianët e mjekësië thonë se para një shekulli bota kishte humbur 50 milionë njerëz nga virusi spanjoll. Nuk e dijë pse por kjo shifër po citohet këto ditë. Malësia jonë është prekur tepër rëndë nga ky virus. Në diasporë ka filluar dërgimi i ndihëmave që mund të quhen vetëm ndihma simbolike.  Ndihmat e diasporës për Malësinë këto ditë jane minimale.Ndihma jonë ende nuk ka arrtiur shifrën (100.000) dollar, që është baraz me vlerën e një veture jo tepër luksoze. Ky moskujdes është mallkim që do të bjerë mbi ne këtu në Amerikë dhe kudo  në diasporë. Pasuria e malësorëve në Amerikë është pothuajse 2 miliard dollar.  Për 5000 shtëpi malësore në Amerikë 100.000 dollar ndihme  janë  pak. Kjo do të thotë 20 dollar për shtëpi. Për një kushtrim “sot ose kurre”  20 dllarë  për oxhaqet e Malësië në Amerikë jane pak, kaq kerkon nje lyps rrugash. Ndoshta kjo mund të jetë edhe ndihma e fundit sepse kësaj katastrfe nuk i dihet fundi.
 Para 100 vjetësh At. Gjergj Fishta kishte botuar poemën “Coniu të Vdekur (Sugrite Mortui) Maroi Malësia. Gjergj Fishta  kishte vënë re se të gjallët nuk canin kokën për shpëtimin e Malësië dhe për këtë kishte thirrur për shpëtim  të vdekurit. Mbase ka ardhë koha që një poet tjetër t’u bëjë thirrje të vdekurëve keto dite për të shpëtuar Malësinë. Vendlindja jonë mbase do të vuajë gjatë dhe pas kësaj epidemie. Pasurit  tona nga këto kriza edhe mund të humbasin nëpër bankat e huaja që do të falementojnë dhe mbyllen përgjithëmonë sic ishin mbyllur gjatë Krizës së Madhe Ekonomike të Amerikës të viteve 30. Dijetarët e njohur të botës e parashikojnë se pas kësaj krize mund të ndryshojë i gjithë rëndi botëror. Ata që do të shpëtojnë do të jenë shumë të lumtur për vendlindjet e tyre.Këto dekadat e fundit kam vënë rë lukse të cmendura dhe shpënzime e abuzime që një ditë edhe mund të shndërrohen në mallkime,mbase edhe këto qe po ndodhin mund të jenë mallkime kundër atyre që e keqpërdorën pasurimë të cilën nuk e fituam me ndihmën e popullit. Këto vitet e fundit kisha flour e shkruar disa herë për Malësinë tonë dhe fatin e saj. Bile para shumë javësh kisha botuar shkrimin me titull “Malësia Thrret”, që ishte thirrja e Nik Gjeloshaj për të ndihëmuar Malësinë. Kjo thirrje ra në veshë të shurdhët. Por fatëkeqësisht as thirrja e dytë nuk po dëgjohet. Lidhjet e udhëtimeve nga Amerika në vendlindje dhe anasjelltas u ndërpren,pas këtyre ndërprerjeve mund të ndërpriten edhe lidhjet tjera. Ne që i kemi kaluar të 70-dhjetat kem shumë paralajmrime për pasojat e mundshme të kësaj katastrofe. Natyrisht se në këto kohëra tepër të vështira duhet te jemi optimist por edhe realist. Pikës që na bashkon të gjithëve i thonë “Shpresë” (Hope).  Në këto kohë tragjike mendojmë shumë për të gjitha gjërat në këtë jetë.  Disa mendojmë edhe për vendlindjen tonë të dashur  që ndoshta nuk do ta shohin më kurrë. Por sa kohë të rrojë Gjithësia do të rrojë Arbëria, Amerika dhe Malësia. O Zot ki mëshire. O Nënë Tereze lutu për ne. 

/ $20 trilion dollarë gjyq kundër Kinës! Grupi amerikan thotë se koronavirusi është BOMBË BIOLOGJIKE
Në PADI është duke u pretenduar se koronavirusi është rezultat i një arme biologjike të përgatitur nga autoritetet kineze. Një proces gjyqësor prej 20 trilionë dollarësh është ngritur kundër autoriteteve kineze në SH.B.A.
Shpërthimi i koronavirusit.
Avokati Amerikan Larry Klayman dhe grupi i tij i avokatisë Freedom Watch së bashku me kompaninë e Teksasit Buzz Photos kanë ngritur padi kundër qeverisë kineze, ushtrisë kineze, Institutit të Virologjisë Wuhan, Drejtorit të Institutit të Virhanit të Virologjisë Shi Zhengli dhe gjeneralmajorit të ushtrisë kineze Chen Wei.
Paditësit kanë kërkuar 20 trilion dollarë, që është një shumë më e madhe se GDP e Kinës, duke pretenduar se koronavirusi është rezultat i një arme biologjike të përgatitur nga autoritetet kineze.# https://www.facebook.com/rush.dragu
Lexoni më gjatë në https://www.businesstoday.in/

https://www.businesstoday.in/current/world/usd-20-trillion-lawsuit-against-china-us-group-says-coronavirus-bioweapon/story/399071.html

“…ndaluni ku vini gjaksorё!” – do tё thoshte Fishta me zanin e luftetarit tё lirisё           

ZEF PERGEGA, Detroit SHBA

 Vota ёshtё shenjtёri, po bёhet shtrigane kur e fut nё kuti

      Lёshuan pushkёt partizanёt nё breg te Ibrit. I hohёn armёt si kockat qenёve. Hoqёn kapotat e i mori lumi. Stёrpikat e gjakut tё vellait tё vrarё, nё rrobat ushtarake, qё i mbanin si forcё, krenari e liri dhe i groposёn. Me njё palё tesha allafranga , disa edhe tё paqethur nga flokёt e gjatё tё llogorёs, rёndёn, duke u shtyrё brrylash e hypёn nё poltrone. U shkrehёn krejt pёr karrike sa nё Veri varka e krimit serb u ankorua e u tha perendimorёve francezё dhe lindoreve rusё: “na mbroni!” E kishin tё lehtё! E dinin se partizanёt e lodhur nёpёr male kishin zbritur pёr pushtet. E kёshtu tradhёtia e ndjente vetёn mё tё lirё, jo nga pesha e mortajave dhe e mitralozave qё i ishin mbajtur nё supe e nё shenjestёr kundra serbёve, por mё tepёr se heronjtё i kishte ngrёnё dheu i dashur I Kosovёs. Francezёt dhe rusёt e dinin mirё qё nё kohёn e coptimit tё Berlinit ato nuk e kishin hequr lapsin nga harta, se nё periudhёn e dytё partizanёt do tё kenaqёn me erёn lakmiqare tё pushtetit e rrezikshme pёr tё vetin. Pra i vranё tё mirёt tё zgjuarit aty nga fundi i luftёs. Ata qё shpetuan u kthyen nё shtёpii tё ruanin bagёtitё e tё tjerёt u kthyen ne lypёsa.  Mё pas u ngritёn partizanёt me frak pusht-eti me zemёr tё zezё e me kёmishё tё bardhё tё bёnin shqiponjёn  si patriotё. Çelen zyrat me drynat e burgut tё vet e u ngriten lart si shqiponja qe ti shikonin sytё e verbёr si madhёshtorё pёr tё zbritur si skifterё tё cukisin nё sy popullin e vet. Serbia hapi dosjet dhe filloi presionin e rekrutimi…qё tё vinte pёrfundimi, deri nё ndarje qё ёshtё mё e pakta e ajo mё e rrёzikshmja kthimin e saj nё kthetrat e uralёve e kjo me votёn parlametare tё karnavalёve kosovare. Nuk ёshtё cudi?! Pasi Kosova tё kalojё nё uri totale do tё kёrkojnё panin tjetёr, protektoriatin Serbian, mos e dhashtё zoti jaran!

                                   Grenell a do t’a çosh Kosovёn nё Hell?!

      Grenell ёshtё njё diplomat ekzekutiv dhe impulsiv dhe jo klasik amerikan. Duke i bёrё gjerat hapur ai ka ndeshur nё rezistencё. Nё njё kuptim qёndrimi i tij gjysёm i hapur apo direkt nuk ёshtё keq per shqiptarёt, porn je zgjim per ta frenuar ogurin e zi. Se pari me qёndrimet e tij imponuese ndaj Kosovёs dhe ledhatonjёse ndaj Serbisё, çdo njeri deri tek ai mё i thjeshti e kupton se toka, shtёpia, familja, janё nё rrezik, se nuk do tё ketё mё 20 mijё vajza e gra tё dhunuara, po familja kosovate do tё bёhet njё kuplara dhune dhe represioni…se vetё shqiptarin qё e zgjodhe mё tё drejtu, po t’i sjell kopilat nё derё. Pse, si vihet ne pushtet nё Shqipёri e Kosovё?! Nёse nuk je kopil, tradhёtar, ose agjent, ndryshe  nuk mund tё kapesh majat! Nёse pasuritё e Kosovёs do tё ishin nё zemёr tё tokёs se saj, nё kuprimin e kufijёve politik tё sotёm, do tё ishte njё plan tjetёr i shfrytёzimit tё tyre, me kompani tё pёrbashkёta, me fitimin e tenderit ndёrkombёtar dhe aty nё krye tё vendit do ti kishe serbёt. Se serbёt nё Kosovё kanё njё shtresё tё trashё dhe njё dorё tё fortё, tani mё tё fortё se zingjirёt apo gryka e topit. Kur i kanё parё ato ne sheshin e Prishtinёs me 1981 rinia kosovare u ngrit nё demostrata, tani qё Prishtina i ka pёrsёri aty nuk i shikon, hap sytё e hesht se pёr mbret ka njё plesht serb!

     Pytja qё shtrohet sot ёshtё: “Grenell a do ta cosh Kosoven ne Hell?! Kёtё pytje e bёn ushtari i lirisё, shqitaro – amerikan qё u vranё nё lufte, e bёn diaspora pro amerikane, e bejne votuesit e shumtё pro presidentit Tramp… e kush nuk e bёn?! Mali i tradhёtisё qё nuk bzan nuk bie me njё grusht! 100 vjet thikat e coptimit vetёm prihen me limen e Serbisё e Greqis. E shikoni se tё gjithё emisaret amerikanё e europianё sot pёr Kosovёn janё me lidhje gjaku ose politike e ekonomike me Serbinё…edhe me firmё tё Tiranёs e Prishtinёs….hapur e tinёz. Kosovarёt bёnё nj gabim tё madh qё nuk mёsuan nga zgjuarёsia serbe e ta linin menjanё urrejtjen se puna nuk do tё vinte nё kёtё pikё tё vlimit. Plani pёr ndarje ekziston dhe madje i detajuar mё hollёsi. Ai ёshtё hartuar nga Akademia serbe me bekimin e Ramёs dhe Thacit. I ёshtё dorёzuar nё fillim si mirёkuptim palёsh autotiteteve europiane, sorosianёs Mugerini. Aty kanё nisur aventurat e gjata deri me lobimin e fuqishёm nё Shtёpinё e Bardhё.  Vuciq e ka ditur se pa firmёn e saj nuk ka ndarje. Politika Amerikane e ka lёnё tё lirё nё njё kuptim zhvillimin e kёtij dialogu, pёr tё kuptuar se ku e ka cakun dhe ku preken interesat e saj. Nuk ka folur ende politika e lartё amerikane. Deri tani ёshtё nё nivelin mё tё lartё teknik qё edhe mund ta hedhё Kosovёn nё hell pa bёrё zё. Kёtu ka hyrё gjarpёri…se shqiptarёt ngrihen pasi ka kryer puna dhe jo pёr ta ndalur vullkanin qё do ti djeg si minjё nё prush!

  Deri tani planin pёr ndarjen e Kosovёs e ka penguar me dinakeri Vuciqi. Ai e ka kuptuar shume mirё se nёse ndarja bёhet e dhunshme, shpirti i revoltёs do tё marrё flake dhe lufta e dytё mes shqitarёve dhe e serbёve ёshtё e pashmangshme nё 10 vjeçarin e ardhshёm. Nё kёtё rast Serbia do tё dilte humbёse dhe kёtё nuk e pranon politka e zgjuar serbe me njerёz qё kanё pёrfunduar diplomacine nё universitetet mё tё dёgjuara nё botё dhe jo si koosvarёt qё çojne djalin e mixhёs, i cili pse ka shit suxhukё nё Kosovё e bёjnё diplomat, duke u mbajtur topat e golfit sa herё luajnё serbёt ditet e diela nё New-York apo Washington.  Plani pёr ndarjen e Kosovёs ёshtё i kopsitur mirё, por zhurma i ka tёrhequr pak. Plani pret kohёn si gjarpeti pranveren, ndaj Grenell nё kёtё çёshtje tё ftoj te jesh mё i matur dhe se nga ky moment historik varet edhe karriera jote dhe e ardhmja e rracёs tonё. Mos e ço Kosovёn nё hell se prej andej lum gjaku do tё rrjedhё!. Mos e nёnvlefteso dёshirёn e njё populli dhe mos e shkil gjakun e lirisё sё tij!

         I nderuar mik! Kosova ёshtё republikё parlamentare. Ju vetё e keni formuar, me flamur tё ri, me njё hym memec pa fjalё, me kufij e teritore, me kushtetutё e institucione. Mos dil mbi to dhe mos i nёvleftёso. Çka duan ato njerёz nё Washington pa mandate? Kam besim se kёtё plan nuk do ta zbatosh dhe Kosova e populli shqiptar, diaspora e Amerikes do tё jetё pёrjetё mirёnjohes Ju dhe Amerikёs! Kjo do tё jetё fitore e gjakut dhe vrasje e tradhёtarёve antiamerikane nё instucionet e larta Kosovare kinse po digjёn dhe po u han barku pёr Ameriken, kёta krimba tё vegjel! Shumё shqiptarё nё Detroit e nё Amerikё janё pozicionuar dhe janё bёrё gati me vetёdije tё votojnё presidentin Tramp. Sapo i kemi nisur njё leter Zv Presidentit Pens. Z. Grenell ndalu pak dhe lexoje! I love Ju!

Si ia kthey Hardinaj shpinёn erёs sё krimit shtetёror…kur dikur i kishte vёnё gjoksin!

…kur pёmes plumbave me kilometra e mori nё krah luftёtarin e lirisё, vёllanё dhe e tёrhoqi nga pёrçudnimi serb?!

        Qe kur ishte nё opozitё, Haradinaj i kishte parё tek zbrisnin shokёt e tij tё luftёs me thikat nё dorё tё coptimit tё trojeve shqiptare. Gjithё bota u ngrit nё kёmbё nё mbrojtje tё Haradinajt, kur ai nё pushtet i vuri institucionet nё rolin kushtetues e diskretitoj botёrisht planin e Mogerinit, e… qysh bre burrё e ule flamurin e Çakorrit dhe e ngule nё oborr tё horrit?!

 …tё ulёsh me sekretarin e komitetit qendror tё partisё komuniste jugosllave nuk ka asqgjё kombёtare , pёrveçse thikё pas shpine tё kosovarёve .Ishte ulur Komondanti i UÇK-sё nё tryezen e Isёs, mos e dhёntё Zoti, jo nё at tё Buletinit, siç e njoh unё nё histori e shumё kush, por nё tё dhjerit sllav. Kur doli nga konferenca nё prononcimin e parё tha dy herё se u takua me kryeministrin Islam Mustafa. Kёtё e transmetoi TV kombёtar i Kosovёs. Nё emisionin tjetёr tё lajmeve fjala “Kryeministrin e Kosovёs Islam Mustafa” u hoq nga kronika. A duhet besuar kёsaj media?! Haradinaj tha: “… se Albini e hoqi taksen ndaj do tё votoj mocionin e mosbesimit, e nё e votojmё si opozitё çdo mocion ndaj qeverisё!” Po komondant, mocioni nuk ёshtё pёrgatit nga opozita, por nga vetё pozita! Tё jesh mosbesues pёr 45 ditёt e qeverisё, ёshtё sikur tё paragjykosh njё fёmijё nё djep se ky nuk do tё ngrihet nё kёmbё. Madje Haradinaj si shkoi tek Isa , kur Isa ka deklaruar se duhet tё hiqet tarifa pa kushte sipas tij po cenohen marrёdhёnjёt mё Amerikёn. E kёshtu pati deklarur edhe kryetari i PDK- Kadri Veseli nё cilёsinё e kryetarit tё kuvendit tё Kosovёs, kur e rrёzoi qeverinё e tij! Jam bёrё gati tё bёj njё analizё tё thellё dhe ti kёrkoj falje opinionit publik dhe deri Gjykatёs sё Hagёs pёr letrat dhe shkrimet qё kam berё nё mёnyrё tё vazhdueshme nё mbrojtje tё çёshtjes Haradinaj, duke menduar se kam ndihmuar sadopak çёshtjen e Kosovёs edhe pse e kam botuar njё libёr, krahas shumё tё tjerёve, pёr kёtё çёshtje. S’ka gjё mё trishtuese se pёr njё krijues qё tё arrijё nё pikёn e pendimit, por nuk do tё ngutёm! Mese pakti Haradinaj ne raport me kauzёn e tek unё ёshtё treguar thёllёsisht mosmirёnjohёs. Mbase e ka bezdis emri Zef, po me kёto emra, sipas Konicёs ёshtё mbajtur nё kёmbё Shqiptaria. Mos e harro Pjetёr Budin, komondant se tradhёtia ndaj tij, sipas Arshi Pipes, ёshtё tradhёti ndaj Kosovёs. Pёr nje Agim (pa diell) pёr njё Isё qё nё shkopin e tij tё lig ёshtё strukur tradhёtia, pёr njё Hashim (me hasha) Kosova nё Karantine?! Si u kthye tarifa herё ma hipe e herё ta hipa?!