Presidenti Trump, i cili vendosi një anije spitalore detare për në New York të Dielën, ai ka qenë nën një presion të konsiderueshëm nga zyrtarët e shtetit për të bërë më shumë për të shuar krizën nga COVID-19. Zoti Trump konsideroi vendosjen e një karantine në zonën e Nju Jorkut.
Totali i rasteve me COVID-19 në SHBA qëndron mbi 123,000 nga mëngjesi i së dielës. Më shumë se 2,000 njerëz kanë vdekur, përfshirë vdekjen e parë të njohur amerikane të një foshnje me virus https://www.facebook.com/rush.dragu

Agim Vuniqi

Eshte dicka qe s’po munde ta kuptoj, Vuciqi kushtezoi heqjen e tarifes 100% per te vazhduar bisedimet e sponsoruara nga BE-ja, tash nga SHBA për nje marreveshje te pershpejtuar dypaleshe për normalizim. Pasiqe Grenell, Pallmer, por edhe Kushner u perpoqen ta injektojne nje marreveshje te arnuar qe do t’i hynte në pune presidentit Trump, si sukses i madhe i tij në politiken e jashtme per te mbuluar te çarat si preteks i nje zbehjeje te raporteve me perendimin (vendet kyçe te BE-se) nuk munden ta bindin Serbine per ndonje nenshkrim eventual te nje ujdijeje te perbashket, si ujdi zotimi, pothuajse identike me ujdin për hapjen e vijes ajrore Beograd Prishtine dhe konsolidimin e investimeve te lidhjeve hekrudhore Kosove Serbi, edhe për shkak te kembenguljes kushtezuese nga ana e presidentit Vuçiq për heqjen e tarifes doganore 100% e vendosur nga qeveria PAN-kryeministrit Haradinaj. Per kete qellim ambasadori Grenell aranzhoi nje takim relaksues në Shtepine e Bardhe ne Washington DC për te dy presidentet Thaçin dhe Vuciqin. Perderisa Thaçi realizuar viziten e tij turistike 10 ditore duke mbajtur edhe ligjerata në dy agjensione konsaltingu, ai u pranua pothuajse në te gjitha zyret e administrates amerikane, bile-bile me mentorin e tij Vuciq realizoi “sete”-foto te perbashketa në pranine e ambasadorit Grenell dhe keshilltarit te presidentit Trump, z, Kushner. Pas kthimit në Prishtine Thaçi u ”versule”  në parlament për te adresuar obligimet e marra,  por zonja e madhe e shtepise se popullit, Vjosa Osmani e ndali me nonshalance perpjekjen e tij, pastaj ai ftoi te gjithe lideret e subjekteve politike për te rrefyer per viziten e tij “turistike”. Pas disa tentimeve e takoi edhe kryeministrin e Kosoves, Albin Kurtin, te cilin e joshte me ftesen në Shtepine e Bardhe. Pas deshtimit te skenarit Thaçian per te realizuar instrukcionet e porositura, në skene u lajmerua ambasadori Grenell me cicerrimat e tij në twitter, i cili filloi ta sulmoi kryeministrin Kurti deri në kercnim, bile bile ai tejkaloi te gjitha normat e nje komunikimi normal. Per te demtuar kryeministrin Kurti “si qingj qe turbullon ujin, ujkut” dhe për te dobesuar pozitat e tij me partnerin në koalicion, ftoi në vizite dy eksponentet e LDK-se Agim Veliun dhe Abdullah Hotin, me vone e ftoi edhe Skender Hysenin, por nuk ftoi në vizite konsultative ministrin e jashtem te Kosoves. A nuk ofendoi keshtu shqiptaret, ambasadori Grenell, si popull  tribal dhe a nuk përbuzi institucionet demokratike permes ketyre hiçave te LDK-se. Porosite e qarta per ta thyer Albinin filluan me pergatitjet e brendshme te cilesuars si puçiste (nga mediat nderkombetare) permes mocionit te mosbesimit, pa ndonje arsye te pranueshme. Në kete relacion ishte edhe sponsorimi nga SHBA permes Grenell, Palmer dhe Kosnet, duke arritur te permbysin qeverine Kurti me ndihmen e “pinjolleve” te Rankoviqit. Per ta fuqizuar qellimin, treshja amerikane doli me nje deklarate te perbashket, se nuk kane pare ndonje marreveshje te cenimit te integritetit territorial i Kosoves. Pas nje kanonade presionesh në deputete permes SMS-ve, edhe te deputeteve minoritare, u arrite qellimi i permbysjes së demokracise në Kosove. Pas komplotizmit nga eshalloni i humbesve cdo gje u qartesua. Eshte sinjikativ fakti diplomatet amerikane qe nuk u adresuan asnje kritike te vetme per rritjen e arsenalit te saj luftarak nga Rusia, edhepse për kete e obligon rezoluta e kongresit, as ndalja e procesit te çnjohjeve, me e rendesishme ishte gostitja e puçisteve te LDK-së në Shtepine e Bardhe dhe dobesimi i VV-se si bartese legale e sistemit demokratik. Dhe pse sot e kesaj dite nuk u be publike ujdia në mes dy zyrtareve te Pal Lekajt dhe Gjuriqit në pranine e Thaçit dhe Vuciqit… Edhe pse po dua nuk po mund te bindem se dreqi nuk eshte në shishe dhe vetem dikush duhet ta heqe tapen, kesi ka mjaft në mesin e hajnave vendore.

…rendni tradhёtarё te bini sa mё shpejt brenda!

Nga: ZEF PERGEGA

         Ndodhi hapur nё Kosovё. Mirё bёri qё ndodhi. Ndoshta qelbi do tё qelbte tokёn martire dardane. Do tё infektonte gjakun e heronjёve, farёn e lirisё, do tё stёrpikte me qindra viruse, gjuhёn dhe flamurin, do te infektonte sublimin e Jarsharajve. Eshtё kohё tradhёtarёsh. Tradhёtia dhe liria e kanё ndjekur kёtё tokё. Dhimitёr Fari, gjenerali i mbrёtereshёs Teuta ishte i pari 2230 vjet mё parё. Erdhi Hamzai pёr tё thyer Beslidhjen e Gjergj Kastriotit. Erdhi Esat Pasha qё luftoi bashkimin dhe vetёqeverisjen e Mirditёs katolike me Kapidanin Preng Bibdoda e me Ded Gjo’lulin e, tradhёtari shqitaro-turk e shiti Shkodren. Vorrin ia çelёn tё rezёrvuar bashkё me heronjtё e Serbisё nё Beograd. E tё gjithё mbajnё varsen e gjakut shqiptar. Shёrbim tё madh u bёri tradhёtari qё fara e tij po e lartёson edhe nё libra kete vrases te pabese. E botёt gjithmonё janё ndeshur krye pёr krye nё tokёn tonё tё mbushur me spijunё e me tradhёtarё. Erdhi pёrsёri koha e shitjev e me tё Hashimi. Qakorri i bashkoi nё pazar Çakrrorat e qeverisjёs kosovare! U alarmuan varrёmihёsit e Beogradit se ku do t’a kёtё varrin, buzё Esatit apo dikun tjetёr. Dikush tha se duhet tё shpronёsohet njё tokё se do tё kemi  disa varre nga Kosova e Shqipёria qё do tё shpallёn heronj…kёta qenje tё kalbura nё gen e, u ngrit Edushi e tha: “…mos me harroni, m’a bёni edhe mua njё vend!” Ishte mё e pakta qё mund tё bёnin. Nje varrmihёs tha qё tё çelim njё gjysёm grope, sikur ka njё tё varrosur mbreda qё tё mos ziheshin, pёr t’a zёnё kёtё tokё, qё çuditёrisht vetёm nё Serbi e pёr shpitarёt i zёn me dekorata e kunora te verdha! Po kёta çfarё kanё me shumё se mua?!’ – pyeti ne LDK- Islam Mustafa e, me shkopin e vorrit tё vet u ngrit nё kёmbё. Qёndroi pranё ministri Veliu qё mё parё se tё ngrihej Mustafa u rrёzua vetё. Dhanё e morёn nё Serbi dhe mё nё fund e çelёn njё varr, pak mё tё thellё se duhej edhe shkopi i tradhёtisё tё ishte bashkё si dёshmi e devotshmerisё. Vunё njё pllakё si model amerikan qё pa vdek njeriu ata me deshirёn e tyre vёnё pllakёn e varrit me foto. Dhanё morёn pёrsёri e me nё fund gjetёn njё foto tё Isёs ne kohen kur vidhte fondin e 3% tё qeverisё sё Kosovёs ne ekzil dhe e vunё aty…nё njё reliev tё dukshёm.  Ndodhi pra nё Kosovё ndeshja e tё resё mё tё vjetrёn. E reja e njomё, delikate e shpresёdhёnёse me tё vjetrёn e korruptuar , fisnore, klanore, bajraktariste e mbi tё gjitha thёllёsisht fshatare. Pёr t’a arritur kёtё mё parё i kishin çelur varrin me thikё pas shipine dijёs se lartё qeverisese gjakovare e, marshuan kёta krimba tё kuq e tё zinjё drejt poltronit sulltanik, pёr t’u defryer nё pare, seks, pushtet e vrasje. Çfarё ndodhi nё fakt nё Kosovё nё planin e mbrendshёm qё u justifikua me planet e jashtme. Albin Kurti pёrfaqёsoi tё renё nё luftё me tё vjetrёn, pёr t’a operuar shpejt mishin e huaj qё i ka zёnё dritёn e syve tё sё ardhmes. Vjosa Osmani pёrfaqёsoi inteligjencen e re tё gjenerates qё don mё u çlirue nga prangat e fisit si mё tё rrezikshme se zingjirёt e tankut serb gjakatar me dhёmbё genocidi. U bёnё bashkё kёta tё dy me votёn e popullit. Po kush e pyet popullin?! U krijun kёshtu tre kryeministra nё nje ditё nё njё qeveri. Njeri, Kurti, tjetri Thaci e me pas Islami. Njё qeverisje paralele sei nё Veri. Krimbat e partive tё tjera prisnin me epruveta nё dorё t’i mbushnin me gjak…por ndodhi qё nga kjo pёrplasje hilja i djallit pёrkohёsisht doli fitues. Nё LDK u shfaq nё ёrrёsirё paranoja se suksesi Kurti-Osmani do t’i linte Thacin e Mustafen pa varr nё Beograd. Ndёrkohё qё varrёt janё gjysёm tё çelur!…ndoshta edhe pёr dy kryetarё partishё dhe Listen Serbe. Do tё jetё njё memorial i madh dhe i pashёmbullt. Rendni tradhetarё tё bini brenda!

Njoftohet se në moshen 63 vjeçare Donafay Collins ka vdekur sipasoj e Coronavirusit.
Komandanti i Skuadriljes. Donafay Collins kaloi gati 30 vjet në zyrën e sherifit. Ai ishte gjithashtu dhe DJ radio në Mix 92.3 deri sa doli në pension majin e kaluar.
Collins, i cili ishte 63 vjeç, lë pas gruan dhe katër fëmijë https://www.facebook.com/rush.dragu

MICHIGAN/ Ketë të mërkurë u regjistruan numri më i madh i të prekurve me COVID-19 në Michigan,507 raste të reja dhe 19 vdekje.
Numri i përgjithshem i të prekurve me COVID-19 në Michigan ka arritë në 2298 ndërsa të vdekur 43.
Epiqëndra mbetet përsëri Detroit City me 705 ratse të prekurish 12 vdekje, Wayne County me 417 raste të prekur dhe 9 të vdekur,Oakland County me 543 raste të prekurish dhe 10 të vdekur,Macomb County me 281 raste dhe 7 të vdekur ndersa Livingston County ka pasë të vdekurin e pare https://www.facebook.com/rush.dragu

IN MEMORIAM

BURRI I NDERUAR I MALËSISË – GJETO KOLË UCI CAMAJ

Shkruan, Gjokë DUKAJ

Kohë më parë, banorët nga  Malësia e  përcollën  për në banesën e fundit plakun e nderuar, Gjeto Kolë Uci Camaj, i lindur para 90 vjetëve në familjen e njohur të vëllazërisë  Vuksanlekaj, në Malësinë e Madhe.  Ndoshta edhe nuk do të ishte e nevojshme të shkruhet  për një vdekje si rrjedhë e natyrshme pas, pothuajse, nëntë dekadave të plota të shekullit jetësor, por në rastin konkret, në vend të  një përkujtimi mortor  për  njerëzit e tillë, personalitete  të dalluara në jetën e përditshme të Malësisë dhe me gjerë,  meritojnë që përmes një shkrimi modest, të përkujtojmë jetën dhe veprimtarinë njerëzore të individëve siç  ishte, tashmë i ndieri, Gjeto Kolë Camaj, shembull i një bashkëmalësori, me virtytet më të larta të trashëguara nga të parët e vet, të këtij trungu të njohur familjar e fisnor, brez pas brezit. Është e vështirë  që përmes një shkrimi të shkurtër të përshkruhet rruga jetësore  gati njëshekullore e një personit, por për aq sa është përvoja personale, në radhë të parë si njeri i medias, e kam obligim të  rikujtoj takime e biseda e të shumta për tema të ndryshme nga e kaluara me këtë burrë të nderuar të Malësisë tonë, i cili me freskinë e kujtesës së vet dhe përvojën e gjatë  ka dëshmuar për njerëz, ngjarje dhe dukuri të shumta nga e kaluara e lavdishme dhe tradita e bukur  njerëzore   e kombëtare  nga këto hapësira dhe më gjerë. Dëshmitë e tija nga e kaluara e afërt dhe më e largët, i kam të filmuara në materialet  dokumentare, të shënuara me rastin e shënimit të jubileve dhe ngjarjeve të rëndësishme, sidomos në dekadën e fundit  dhe gjithherë  ishte i gatshëm të shpalosin kujtimet dhe përvojën e vet për  ngjarje dhe personalitete të shumta të vendit dhe të kombit  në mesin e të cilëve ishte edhe ai vetë. E kemi vizituar shumë herë; gazetar, studiues e krijues të fushave të ndryshme, por kërkesa e tij e parë ishte të ulemi, siç thoshte ai “në oxhakun e tij”, të pushojmë dhe të pimë ndonjë kafe apo gotë e, pastaj, vazhdojmë “çfarë të doni”.  “Kini ardhë kur kini dashtë ju, do të shkoni kur të duam ne”, ishte e para dhe e fundit e tij, në shenjë bujarie dhe mikpritjeje në shtëpinë e tij familjare. Duke ditë se këtu s’ka kompromis, dita apo nata ishin të shkurtra për të shteruar  temat dhe bisedat e pafundme me fjalët që rridhnin si valët e lumit Cem, por edhe me nostalgji  të pafund  për të kaluarën, traditën dhe virtytet  njerëzore të cilave u qëndroi besnik deri në ditët e fundit të jetës. Kam biseduar me të për tema e çështje të shumta, në veçanti, për misionin e tij paqedashës, për pajtime e marrëveshje të shumta ku zgjuarsia dhe zemërgjerësia e tij ishte vendimtare.  Njëra ndër  plagët e thella në shpirtin e tij ishte dhimbja e shkaktuar nga dukuria e braktisjes së këtyre trojeve  pasi edhe pjesa më e madhe e familjes së tij jeton dhe punon në mërgim. Ai, edhe pse mjaft shpesh vizitonte familjen e vet në mërgim, asnjëherë nuk u lëkund, të jetonte apo jo në atë botë, të vazhdoj jetën pranë më të dashurve të vet në mërgim, por vdiq aty ku dëshiroi- në vendlindjen e vet, në Malësi.  Edhe pse në moshë të thellë, udhëtonte shpesh por fytyra i buzëqeshte këtu edhe pse zemrën e kishte atje larg, ku kishte djemtë, bijat dhe me dhjetëra  mbesa e nipa  në mërgimin e largët. “Faculeta e kuqe”, në kokën e tij e dallonte atë kudo. Në Malësi apo në vende tjera, aeroporte a aeroplanë, vende e kontinente, kudo që udhëtoi. Me të u betua, me të shkoi edhe në amshim.

https://www.facebook.com/albdreams.televizion.90

DETROIT/ Një pjestar i Departmentit Policise në Detroit ka vdeke nga COVID-19 ditën e marte me 24 mars 2020.
Më shumë se 200 oficerë të Policisë në Detroit janë vetë-karantinuar pas nëntë rasteve të konfirmuara të koronavirusit që raportohen brenda departamentit.
Kryetari i Qytetit Detroit Mike Duggan u tha gazetarëve të hënën se ai priste që më shumë se 150 oficerë të kthehen në punë nga vetë-karantina deri në fund të kësaj jave # https://www.facebook.com/rush.dragu

Gjekë Gjonaj

Në zgjedhjet e 9 dhjetorit 1990 kanë marrë pjesë edhe shqiptarët në Mal të Zi, pasi për herë të parë formuan subjektin e tyre politik – Lidhjen Demokratike në Mal të Zi, me kryetar Mehmet Bardhi.

Kuvendi themelues i saj u mbajt me 9 shtator 1990 në Tuz-Malësi , në kohën e turbullirave të mëdha politike dhe shoqërore te ne. Qëllimi parësor e kësaj lëvizjeje shqiptare me program kombëtar e demokratik, e cila u mirëprit nga shumica e shqiptarëve në Mal të Zi, ishte artikulimi i kërkesave politike të shqiptarëve , duke u bërë nismëtare e proceseve të pluralizmit, që ishin në nismë jo vetëm në ish-republikat e Jugosllavisë, por edhe në vendet e bllokut të atëhershëm socialist.

Formimit të LD në MZ i parapriu themelimi i Forumit Demokratik të Shqiptarëve në Mal të Zi, në muajin gusht të të njëjtit vit, si subjekt jo partiak. Meritë e këtij Forumi është hartimi dhe shpallja e Memorandumit Special të Shqiptarëve në Mal të Zi, të cilin më vonë LD në MZ do t’a bëjë pjesë të Platformës dhe Programit të vet politik.

Lidhja Demokratike në Mal të Zi përfitoi zemrat e të gjithë shqiptarëve në Mal të Zi, të cilët me masivitet u votua në zgjedhjet parlamentare të 9 dhjetorit 1990 në të gjitha vendvotimet në viset shqiptare. Ky subjekt politik i shqiptarëve nuk doli e vetme në këto zgjedhje por garoi në koalicion me Partinë e Aksionit Demokratik në Mal të Zi dhe Partinë e Barazisë. Komisioni Shtetëror i Zgjedhjeve konfirmoi se LD në MZ arriti të fitojë 4 ulëse në Parlamentin e Malit të Zi. Ky ishte suksesi më i madh i përfaqësimit politik të një subjekti politik shqiptarë në Kuvendin e Malit të Zi që nga viti 1990 e deri më sot. Këtë rezultat brilant nuk e arriti asnjë subjekt politik shqiptar në Mal të Zi që nga vendosja e pluralizmit politik në shtetin malazez.

Përveç 4 deputetëve nga radhët e Lidhjes Demokratike në Mal të Zi në legjislaturën e parë të Kuvendit pas rënies së sistemit komunist ishin edhe katër deputetë të tjerë shqiptarë nga radhët e subjekteve politike joshqiptare. Ja, cilët ishin deputetët e parë shqiptarë në parlamentin malazez pas shpërbërjes së ish-Jugosllavisë:

Gjergj Gjokaj – Titograd – Koalicioni Demokratik
Mustafë Çapuni – Ulqin – Koalicioni Demokratik
Xheladin Zeneli – Ulqin, deri më 24.2.1992 ( dorëhiqet)- Koalicioni Demokratik
Skender Hoxha – Ulqin, nga 31.3.1992 – Koalicioni Demokratik
Tahir Peraziqi – Ulqin- Koalicioni Demokratik
Gjergj Berishaj – Titograd – Bashkimi i Forcave Reformiste
Skender Elezagiq – Ulqin – Bashkimi i Forcave Reformiste dhe
Frano Dedvukaj – Titograd- Lidhja Komuniste e Malit të Zi.
Në zgjedhjet e para parlamentare u konfirmuan dhjetë lista të cilat i paraqitën dhjetë parti politike veç e veç ose në koalicion dhe kandidatë të pavarur. Pragun për hyrjen në Kuvendi e arritën vetëm katër lista zgjedhore.

Në këto zgjedhje Lidhja Komuniste e Malit të Zi doli bindshëm e para , duke fituar 171.000 vota , apo 83 nga 125 ulëse në Kuvendin e Malit të Zi.

Bashkimi i Forcave Reformiste të Jugosllavisë për Mal të Zi fitoi 17 ulëse dhe u rëndit si fuqia e dytë në Parlamentin e Malit të Zi. Ky subjekt politikë përbëhej nga këto parti: Partia Socialiste e Malit të Zi, Lidhja Liberale e Malit të Zi, Partia Socialiste e Malit të Zi, Partia Socialdemokrate, Organizata e Pavarur e Komunistëve, dhe Partia e Barazisë Nacionale.

Partia Popullore e Malit të Zi doli e treta në këto zgjedhje, duke fituar 13 ulëse në Parlamentin e Malit të Zi.

Koalicioni Demokratik , i cili përbëhej nga Lidhja Demokratike në Mal të Zi, Partia e Aksionit Demokratik në Mal të Zi dhe Partia e Barazisë , u rëndit si fuqia e katërt në Kuvendin e Malit të Zi me 12 vende.

Partia Politike, Lidhja Komuniste e Malit të Zi, me vendim të Kongresit të 11-të , të mbajtur më 22 qershor 1991, ndërron emrin e partisë politike në Partia Demokratike e Socialistëve e Malit të Zi. Kongresi në të njëjtën kohë vendosi që kandidatët e Lidhjes Komuniste në organe e pushtet janë zgjedhur në zgjedhjet e para pluraliste në Mal të Zi në vitin 1990. Kështu deputetët e Lidhjes Komuniste, në këtë përbërje të Kuvendi njëdhomësh, pas ndryshimit të emrit të partisë, vazhduan mandatin e deputetit si deputet të Partisë Demokratike të Socialistëve.

Krijimi i një rendi të ri pluralist në Mal të Zi nuk nënkuptonte një shkëputje të plotë nga socializmi sepse në partitë e asaj periudhe, në përgjithësi nuk vërehej ndonjë ndryshim i mirëfilltë i ndarjes nga socializmi. Pas zgjedhjeve të mbajtura në dhjetor të vitit 1990, qeveria e re e pranoi demokracinë, sistemin shumëpartiak, liritë dhe të drejtat e njeriut, por edhe në qeverinë e re të themeluar në janar të vitit 1991 akoma dominonin elementet autoritare karshi elementeve demokratike, pasi Mali i Zi ishte në federatë me Serbinë.

Nga Gentian Gaba : Kur në Shtetet e porsalindura të Amerikës dikutohej mbi sistemin, kishte një dallim këndvështrimesh midis etërve themeleues. Në fund, zgjedhja institucionale do të binte mbi një sistem politik me dy dhoma, për të cilën ka një anekdotë ilustruese për aryset që çuan drejt bikameralizmit (nga latinishtja ‘bi’, dy dhe ‘camere’, dhoma).

Ndërsa diskutonin, Thomas Jefferson, i cili përfaqësonte rrymën e atyre që mbështesnin idenë e një parlamenti monokameral, pra me një dhomë, dhe George Washington, mbështetës i bikameralizmit; ky i fundit, teksa mbushte filxhanin me çaj dhe priste përpara se ta konsumonte, i theksonte Jeffersonit se, i vaktët, mund të pihej më mirë.

Një anekdotë që me thjeshtësi përcjell edhe një nga qëllimet kryesore të dhomës së dytë, ‘ftohjen’ e tendencave që çojnë drejt ‘tiranisë së mazhorancës’, duke shmangur përqëndrimin e fuqisë së legjislativit, si garanci e pluralizmit dhe ekuilibrit të pushteteve.

Ndërsa diskutonin, Thomas Jefferson, i cili përfaqësonte rrymën e atyre që mbështesnin idenë e një parlamenti monokameral, pra me një dhomë, dhe George Washington, mbështetës i bikameralizmit; ky i fundit, teksa mbushte filxhanin me çaj dhe priste përpara se ta konsumonte, i theksonte Jeffersonit se, i vaktët, mund të pihej më mirë.

Një anekdotë që me thjeshtësi përcjell edhe një nga qëllimet kryesore të dhomës së dytë, ‘ftohjen’ e tendencave që çojnë drejt ‘tiranisë së mazhorancës’, duke shmangur përqëndrimin e fuqisë së legjislativit, si garanci e pluralizmit dhe ekuilibrit të pushteteve.