Nga: LEONARD OLLI – Termi “shtet policor” nuk është ndonjë shpikje e opozitës dhe as fantazi e saj, e tashmë e një pjese të gjerë të opinionit publik, por përkufizim i një regjimi politik bazuar në zhvillimet socio-politike të historisë europiane dhe më gjerë. Në thelb të shtetit policor qëndron filozofia se për të mbajtur të paprekura prerogativat e pushtetit politik, përdoret policia si mjet dhune dhe arbitrarizmi, sa herë që pushteti politik e konsideron të nevojshëm. Natyrshëm në këtë kuadër hyjnë edhe format survejimin të paligjshëm apo ndërtimit të strukturave të policisë sekrete, si forma represioni që dhunojnë çdo liri apo të drejtë individi. Nga periudha kur u shfaq për herë të parë në mesin e viteve 1800 në Austri dhe deri në ditët tona, shteti policor pati evoluimet dhe perfeksionimet, për fat të keq, në kahun negativ dhe u shndërrua në diktaturat më të egra që ka njohur historia botërore, sikundër rasti i Rajhut të Tretë, thënë ndryshe, Gjermania naziste apo regjimet totalitare, që në përfundim të Luftës së Dytë Botërore u instaluan në të gjithë Europën Lindore. Një pjesë e madhe e shqiptarëve e përjetuan në palcë, për rreth 50 vjet këtë regjim gjakatar.
Sjellja arrogante dhe shpërfillëse ndaj kuadrit ligjor ka qenë e vetmja risi që qeveria “Rama” demonstroi që në ditën e parë të ushtrimit të detyrës dhe vijon ta demonstrojë edhe sot. Heqja e fotos së Presidentit nga zyrat e administratës shtetërore, rrëzimi i ligjit për Administratën Publike dhe Nëpunësin Civil ishte vetëm fillimi.
Në kuadër të instalimit të shtetit policor, sinjali u dha që në platformën elektorale, kur Rama deklaroi se deviza e tij ishte: “Një shtet, një polici”. Koha provoi se nuk bëhej fjalë për një lajthitje programore, por një projekt i qartë për instalimin e juntës policore. Ky qëllim i mbrapshtë që na kthen pas në kohën e egër të diktaturës, mori një formë edhe më të plotë, me urdhrin policor të disa ditëve më parë, për të vëzhguar prokurorët dhe gjyqtarët! Ky urdhër nuk është vetëm një akt i paprecedent, antikushtetues dhe terrorizues, por mbi të gjitha një demonstrim i qartë i arrogancës dhe autokratorizmit kryeministror!
Është shumë e kuptueshme se anatemimi i sistemit të drejtësisë, akuzat e egra ndaj Presidentit të Republikës dhe Prokurorisë ishin aktet anteprima, që në rrafshin demagogjik synojnë të na hidhnin hi syve për të përligjur kapjen policore të Shtetit të së Drejtës. Insistimi për ngritjen e Byrosë Kombëtare të Hetimit, edhe pse tërësisht antikushtetues, nuk është asgjë më shumë se një përpjekje tinzare për të shmangur rolin e Prokurorisë dhe ringritjen, me një emër të ri, të shërbimit famëkeq të Sigurimit të Shtetit.
Tashmë me këtë klimë të qartë represioni ndaj gjyqësorit dhe Prokurorisë, junta policore është një fakt i pakundërshtueshëm. Ka indicie të qarta se shumë shpejt goditja mund të kalojë edhe në sistemin e mbrojtjes së individit, pra në sistemin e avokatisë!
Përfshirja e plotë e Policisë së Shtetit, pas kalimit në mënyrë të paligjshme të INUK, në varësi të Ministrisë së Brendshme, në shembjen e ndërtesave të ndryshme në të gjithë territorin e vendit, ndalimi dhe arrestimi i shumë personave me akuzat për vjedhjen e energjisë elektrike, gjobëvënia e pastër ndaj drejtuesve të automjeteve, edhe pse në emër të respektimit të ligjit, janë tregues të qartë të instalimit të shtetit policor.
Edhe pse të gjithë ne duam që çdo abuzues me truallin apo pasurinë publike dhe çdo aktivitet i paligjshëm të marrë ndëshkimin e duhur dhe zbatimi i ligjit të jetë praktika jonë e përditshme, nuk mundet dhe nuk duhet që të lejojmë faktin se policia mund të kapërcejë zbatimin e ligjit për të vendosur rendin, edhe pse në pamje të parë duket sikur është në të mirën dhe dobinë e shoqërisë dhe sistemit. Në asnjë shtet demokratik nuk rezulton të prishet një objekt pa pasur një vendim, qoftë ky edhe administrativ.
Ligji për Policinë e Shtetit përcakton qartë misionin, organizimin, funksionimin, detyrat, të drejtat dhe statusin e Policisë së Shtetit në Republikën e Shqipërisë. Në nenin nr. 2, Misioni i Policisë së Shtetit, thuhet: Policia e Shtetit ka për mision ruajtjen e rendit e të sigurisë publike, ruajtjen e personaliteteve të larta shtetërore dhe objekteve të rëndësisë së veçantë, garantimin e zbatimit të ligjit, në përputhje me Kushtetutën dhe aktet ndërkombëtare, duke respektuar të drejtat dhe liritë e njeriut. Ndërkohë që në nenin 4, Statusi i Policisë së Shtetit, përcaktohet: 1. Policia e Shtetit është institucion i administratës shtetërore, person juridik në varësi administrative të ministrit përgjegjës për çështjet e rendit dhe të sigurisë publike.
E pra, në asnjë rast ligji nuk përcakton rolin e saj as si organ tatimor, apo të specializuar në paligjshmërinë e ndërtimit apo abuzimeve, apo veprave penale në sektorë të ndryshëm të jetës publike. Për këtë arsye, policia nuk vepron pa një urdhër gjykate apo të Prokurorisë. Roli dhe veprimtaria e saj përcaktohen dhe rregullohen vetëm nga ligji dhe jo nga nevojat e pushtetit politik për të vendosur kontrollin ndaj shoqërisë. As duke shkelur të drejtat themelore dhe liritë kushtetuese të individit.
Por djalli gjithmonë fshihet në detaje. Nëse të gjitha këto veprime, të pasuara edhe me denoncime, paraprakisht në media e më pas, në Prokurori për korrupsion të zyrtarëve të ndryshëm, si në rastin ‘Imami’, që u pasua me pafajësinë e plotë tij, i japin një formë të plotë pazëllit Rama. Ngritja e akuzave të pabaza, shpallja fajtorë e tyre paraprakisht, në shpërfillje të plotë të prezumimit të pafajësisë, letrat e hapura të ministrit të Brendshëm drejtuar Presidentit të Republikës, duke i marrë kompetencat homologut të Drejtësisë apo KLD-së, nuk ka pasur asnjëherë për qëllim luftën reale ndaj korrupsionit, por vetëm demonizimin e plotë të sistemit të drejtësisë, nisur nga dobësitë reale që ai shfaq dhe uzurpimin e tij. Duke ditur paraprakisht se akuzat janë të paqena, kryeministri ka një qëllim shumë të qartë. Ai kërkon të shfaqet para partnerëve europianë dhe publikut të gjerë me një platformë të luftës kundër korrupsionit të zyrtarëve të lartë, me numër rekord “kallëzimesh”, por që kjo luftë nuk përmbyllet me sukses pasi, si Prokuroria ashtu edhe gjyqësori i “kalbur” dhe i “korruptuar” nuk e ndëshkojnë atë. Alibi e përkryer për të nisur gjuetinë e shtrigave dhe kontrollin e ekzekutivit mbi drejtësinë.
“Shteti policor është ai shtet në të cilin autoriteti administrativ mundet që në mënyrë të kamufluar, por me liri të plotë ose thuajse të plotë vendimi, zbaton ndaj qytetarëve të gjitha mënyrat që autoriteti i konsideron të nevojshme, duke marrë iniciativën e plotë për të përmbushur në çdo moment qëllimet e veta: ky regjim policor bazohet mbi idenë se qëllimi i përligj mjetet. Shtetit Policor i kundërvihet vetëm Shteti i së Drejtës”, nënvizon Raymond Carré de Malberg, në veprën e tij, shkruar në vitin 1920, “Kontribut në teorinë e përgjithshme të shtetit”.
Por pyetja shtrohet a do të mundet Shteti i së Drejtës të ndalë revanshizmin e Shtetit Policor të zotit Rama?!
(d.d/GSH/BalkanWeb)
Leave a Reply